«Ημών των Ιδίων»,του Δημήτρη Χαριτόπουλου.

Κυκλοφορεί ένα απίθανο βιβλίο, το «Ημών των Ιδίων», του Δημήτρη Χαριτόπουλου.

Γεμάτο αλήθειες για την ουσία της ζωής μας. Τουλάχιστον τη δική μας, του γνωστού "δικτύου"...

Ένα μικρό απόσπασμα:


Οι νέοι ονειρεύονται να σπουδάσουν για να κάνουν καριέρα σε κάποιες από τις μοντέρνες και αστραφτερές δουλειές. Αυτές έχουν πέραση, προσφέρουν υψηλές αμοιβές και απείρως υψηλότερο κοινωνικό στάτους. Δεν υποψιάζονται καν πως η καριέρα είναι η δική τους κοιλάδα των δακρύων. Για να πετύχεις σε αυτές τις δουλειές, το παν είναι να ξέρεις να πουλάς τον εαυτό σου. Αλλού σε θέλουν τολμηρό και επιθετικό και αλλού μετρημένο και αξιόπιστο. Σ' αυτή την κωμωδία του αγκρέσιβ ή του ρελαϊαμπλ δεν θα σταματήσεις ποτέ να συμμετέχεις, αυτή θα σε κρατάει στη δουλειά.

Μαζί με την είσοδο στην αγορά εργασίας των νέων επαγγελμάτων εισήχθη και η δυτική νοοτροπία του ολοκληρωτικά αφοσιωμένου στην δουλειά. Το καθορισμένο ωράριο θεωρείται παρωχημένη αντίληψη, και η αμοιβή για υπερωρίες είναι αδιανόητη.

Οι υπάλληλοι δουλεύουν εντυπωσιακά περισσότερες ώρες από τις προβλεπόμενες από το νόμο, απασχολούνται Σαββατοκύριακα και αργίες χωρίς την ανάλογη αμοιβή. Τα εξοντωτικά δωδεκάωρα δουλειάς είναι nonstop.

Η μεσημβρινή σιέστα έχει τεθεί πλέον και στη χώρα μας υπό διωγμόν, κατάντησε μομφή. Λένε πως αυτός κοιμάται μεσημέρι εννοώντας πως είναι εκτός πνεύματος, εν ολίγοις ακατάλληλος. Ο ύπνος του μεσημεριού είναι βάλσαμο για τη ψυχική και τη σωματική υγεία και εννοείται, συμβάλλει καίρια στη μακροβιότητα . Είναι κατά πολύ πιο απαραίτητος και ζωογόνος από όλες τις χέλθι βιταμίνες, τα σπα και τις λοιπές τεχνικές στήριξης του ανθρώπινου οργανισμού.

Ο ευπρεπής μισθός και ίσως κάποιο ετήσιο bonus που παρέχουν οι εταιρίες στα μοντέρνα εργατόσκυλα δεν αντισταθμίζουν τις ατέλειωτες ώρες πρόσθετης δουλειάς. Γι αυτό υπάρχουν συνήθως κάποιες έξτρα παροχές κολακείας, το ωραίο γραφείο και κάποιοι φανταχτεροί τίτλοι που ουσιαστικά δεν σημαίνουν τίποτε.

Προβιβάζεσαι σε εξέκιουτιβ, σινιορ εξέκιουτιβ, κορντινέιτορ, σουπερβάιζορ, νταιρέκτορ, βάιζπρεζιντεν, τσιφ, μέλος του εξέκιουτιβ μπόρντ και άλλα του σωρού και χωρίς νόημα.

Η επιτυχημένη καριέρα σε μια σύγχρονη εταιρία φυσικά περιλαμβάνει και το "λόγιαλτυ" για την εταιρία και τους στόχους της. Είναι απαραίτητο να συμμεριστείς τις "αξίες" της, όπως το σχιζοφρενικό «άλλο δουλειά και άλλο φιλία», λες και ο άνθρωπος μπορεί να κάνει αναστολή αισθημάτων. Ή το δόγμα ότι με κάθε θυσία πρέπει να φέρεις σε πέρας την αποστολή που σού ανέθεσαν. Που σημαίνει ότι προκειμένου να γίνει η δουλειά σου όλα επιτρέπονται. Η δουλειά προηγείται κάθε ανθρώπινου αισθήματος, φιλία, αγάπη, δίκιο, κατανόηση είναι δευτερεύοντα.

Λέμε "είμαι προφέσιοναλ" και αυτό τα εξηγεί όλα και τα επιτρέπει όλα. Και ο Αλ Καπόνε- προφέσιοναλ ήτανε.

Στο πίσω μέρος του κεφαλιού μας όλοι ξέρουμε ότι στον κόσμο δεν ήρθαμε για να κάνουμε καριέρα, λεφτά και όνομα, ήρθαμε πρωτίστως για να ζήσουμε και ει δυνατόν να αφήσουμε αυτό τον κόσμο λίγο καλύτερο από ότι τον βρήκαμε. Αλλά δεν ζούμε κι αυτό μας τρελαίνει.

Το άγχος, το στρες, ο φόβος, η ντροπή, η περιφρόνηση, η επιθετικότητα, η θέληση της δύναμης γεννιούνται από μια καταπιεσμένη θέληση για ζωή.
Με την πιο κοινή λογική, όσες ώρες δουλεύεις, άλλες τόσες πρέπει να έχεις ελεύθερες για να χαρείς αυτά που έβγαλες. Όμως ο νέος άνθρωπος σπαταλά όλο το χρόνο, την ευφυΐα, την εφευρετικότητα, την αντοχή του και τις εμπνεύσεις του για την καριέρα του και όχι για τη ζωή του. Ο ψυχισμός του μολύνεται από αυτό το δηλητηριώδες αλισβερίσι.


Φυσικά, το εξέκιουτιβ τερατάκι γραφείου θα μεταφέρει μακάβρια το πάρε δώσε και στις προσωπικές του σχέσεις. «Αυτά έκανα για σένα, περιμένω ανταπόδοση». Μοιραία οι λαμπρές καριέρες είναι πυραμίδες που θεμελιώνονται πάνω σε προσωπικές και οικογενειακές τραγωδίες.

Διονύσης Χαριτόπουλος
«Ημών των Ιδίων»



Για όσους δεν το γνωρίζουν ο Δ. Ψαρόπουλος ήταν από τα κορυφαία ονόματα στον χώρο της διαφήμισης με πολύ λαμπρό όνομα και εξαιρετικές δημιουργίες. Ήταν μέρος του συστήματος που περιγράφει.

Βιώνοντάς το από τα μέσα, είδε τις θανατηφόρες παγίδες του, τις ξεσκεπάζει και τις αποκαλύπτει. Για κάθε έφηβο που ψάχνει το μέλλον του, δεν θα μπορούσε να υπάρξει ωφελιμότερο ανάγνωσμα. Μήπως μπορέσουν να ξαναφτιάξουν τη ζωή που τους χαλάσαμε εμείς.