Προϊόντα παρανοήσεων ή λαθροχειρίας, μεταφέρονται εδώ και χρόνια από στόμα σε στόμα και από email σε email
Της Λινας Γιανναρου
Εχετε ακούσει βέβαια ότι η ελληνική είναι η πλουσιότερη γλώσσα του κόσμου, με περισσότερες από 6 εκατ. λέξεις και 78 εκατ. λεκτικούς τύπους. Οπως και ότι η Apple υλοποιεί πρόγραμμα εκμάθησης ελληνικών, αφού οι εξελιγμένοι υπολογιστές δέχονται ως «νοηματική» μόνον την ελληνική. Φανταστείτε πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν σε εκείνη την ψηφοφορία, που είχε πραγματοποιηθεί στις νεοσύστατες ΗΠΑ, τα ελληνικά γίνονταν η επίσημη γλώσσα τους...
Οι περισσότεροι έχετε ήδη αντιληφθεί ότι κάτι δεν πάει καλά με τα παραπάνω. Πράγματι, πρόκειται για μία συρραφή κάποιων εκ των πλέον δημοφιλών «μύθων» που εδώ και χρόνια κυκλοφορούν από στόμα σε στόμα (και από email σε email) και έχοντας αναπαραχθεί από έντυπα αλλά και πολιτικούς, έχουν εδραιωθεί στο μυαλό των περισσοτέρων ως αληθείς και πραγματικοί.
Προϊόντα παρανοήσεων ή λαθροχειρίας, με ψήγματα αλήθειας ή τελείως εξωπραγματικοί, όσο και να διαψεύδονται, δεν φαίνεται να απαξιώνονται. Αντίθετα, όπως σχολιάζει στην «Κ» ο συγγραφέας και μεταφραστής κ. Νίκος Σαραντάκος (www. sarantakos. com), ο οποίος έχει αφιερώσει πολύ χρόνο στη μελέτη του «φαινομένου», θυμίζουν λερναία ύδρα! «Ο κόσμος μπερδεύει την επανάληψη με τη διασταύρωση». Η τάση μας δε προς την τρομοκράτηση και την εντυπωσιοθηρία αποτελούν το πλέον πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξή τους.
Το Hellenic Quest
Κυκλοφορεί εδώ και σχεδόν μία δεκαετία σε διάφορες παραλλαγές. Το βασικό κείμενο λέει: «Ηellenic Quest λέγεται ένα πρόγραμμα ηλεκτρονικής εκμαθήσεως της ελληνικής που το CNN άρχισε να διανέμει παγκοσμίως... (...)
Το πρόγραμμα παράγεται από την Αpple, ο πρόεδρος της οποίας Τζον Σκάλι είπε σχετικώς: “(...) Η κοινωνία μας χρειάζεται ένα εργαλείο που θα της επιτρέψει να αναπτύξει τη δημιουργικότητά της, να εισάγει νέες ιδέες και θα της προσφέρει γνώσεις περισσότερες από όσες ο άνθρωπος μπορούσε έως τώρα να ανακαλύψει”. (...) Το ενδιαφέρον για την ελληνική προέκυψε από τη διαπίστωση των επιστημόνων πληροφορικής ότι οι H/Y προχωρημένης τεχνολογίας δέχονται ως “νοηματική” γλώσσα μόνον την ελληνική. Ολες τις άλλες γλώσσες τις χαρακτήρισαν “σημειολογικές”».
Ο εν λόγω μύθος είναι εύκολο να αντικρουστεί. Κατ’ αρχήν, το κείμενο άρχισε να κυκλοφορεί το 2000, χρονιά που ο Τζον Σκάλι «έκλεινε»... 7 χρόνια εκτός Apple. Πέραν τούτου, η αναζήτηση στο Διαδίκτυο στοιχείων για το συγκεκριμένο πρόγραμμα, δεν «βγάζει» αποτελέσματα, πέραν του επίμαχου ελληνικού κειμένου (καμία αναφορά στην Apple, φυσικά). «Επιπλέον», εξηγεί ο κ. Σαραντάκος, «στη γλωσσολογία “νοηματική” είναι η γλώσσα των κωφών.
Είναι προφανές ότι μπερδεύεται η ετυμολογία με τη σημειολογία».
Πάντως, ο μύθος αυτός αναδημοσιεύθηκε από πληθώρα εντύπων – από το περιοδικό Κατασκευή μέχρι το ενημερωτικό δελτίο του ΤΕΕ και από δικτυακές πύλες μέχρι το περιοδικό που εκδίδει η πρεσβεία μας στην Ουάσιγκτον! Πέρυσι, μάλιστα, ο τότε υπουργός Παιδείας κ. Ευριπίδης Στυλιανίδης αναφέρθηκε στο ανύπαρκτο Hellenic Quest σε δημόσια ομιλία του.
Η πλουσιότερη γλώσσα
Εδώ ο μύθος θέλει την ελληνική να είναι «η πλουσιότερη γλώσσα του κόσμου με 6 εκατ. λέξεις και 78 εκατ. λεκτικούς τύπους, ενώ η αγγλική έχει μόλις 490.000 λέξεις». Υποτίθεται ότι οι αριθμοί προέρχονται από την αποθησαύριση αρχαίων συγγραμμάτων από το Πανεπιστήμιο Ιρβάιν της Καλιφόρνιας. Η έρευνα του κ. Σαραντάκου για την «πηγή» του κειμένου οδήγησε στον θεωρητικό της δικτατορίας Γεώργιο Γεωργαλά και στο βιβλίο του «Ινδοευρωπαίοι ή Αιγαίοι;» (εκδ. Πελασγός, σελ. 125). Οπως εξηγεί, οι περισσότεροι μύθοι έχουν μέσα τους κάποιον κόκκο αλήθειας, το ίδιο και αυτός.
Το Irvine έχει πράγματι αποθησαυρίσει όλα (σχεδόν) τα κείμενα της αρχαίας ελληνικής στο γνωστό πρόγραμμα TLG. «Τα κείμενα που είχαν συγκεντρωθεί τότε είχαν συνολικό αριθμό λέξεων κάπου 78 εκατομμύρια. Ο Γεωργαλάς και οι συν αυτώ έκαναν μία ελαφρώς χοντροκομμένη λαθροχειρία: συνέδεσαν κακώς τον αριθμό αυτόν με τον αριθμό των λεκτικών τύπων της ελληνικής και επειδή σε κάθε λέξη–λήμμα αντιστοιχούν περίπου 12 - 15 λεκτικοί τύποι, υπολόγισαν ότι ο αριθμός λέξεων της αρχαίας είναι 5 - 6 εκατ., πολύ μεγαλύτερος απ’ ό, τι της... πτωχής αγγλικής».
Η φράση Κίσινγκερ
Σύμφωνα με τον... μύθο, ο Κίσινγκερ έχει πει: «Ο ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι’ αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες. (...) Εννοώ, δηλαδή, να πλήξουμε τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητά του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει...»
Η δήλωση πρωτοδημοσιεύθηκε σε ρεπορτάζ του περιοδικού «Νέμεσις» τον Φεβρουάριο του 1997 και φέρεται να είχε διατυπωθεί το 1994 σε εκδήλωση προς τιμήν του στη Ουάσιγκτον. Ως πηγή, αναφερόταν η εφημερίδα Turkish Daily News της 17/2/97. Οπως αποκάλυψε ωστόσο ο Ιός της «Ελευθεροτυπίας», η δήλωση, σε συντομότερη έκδοση, είχε πρωτοδημοσιευθεί σε άρθρο του δικηγόρου Θ. Γ. Σταυρόπουλου στην «Ε» στις 26/1/1987. Σύμφωνα με εκείνο το κείμενο, ο Κίσινγκερ είχε κάνει τη δήλωση τον Νοέμβριο του 1973!
Το ’97, πάντως, η είδηση διαδόθηκε ταχύτατα. Μεταξύ άλλων, αναπαράχθηκε και από τον κ. Γ. Μαρίνο στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» (14/8/97), ο οποίος ωστόσο, αργότερα, έγραψε στον ίδιο τον Κίσινγκερ ζητώντας του να την επαληθεύσει. Ο τελευταίος τού απάντησε ότι πρόκειται για ψέμα, ενώ ποτέ δεν βρέθηκε σχετική αναφορά στην τουρκική εφημερίδα. Ενώ όμως, ο «Οικονομικός Ταχυδρόμος» προχώρησε σε διορθωτικό κείμενο, η φράση–μύθος συνεχίζει μέχρι σήμερα να αναμεταδίδεται. Πέρυσι μάλιστα την είχε επαναλάβει και ο Λάκης Λαζόπουλος στο Αλ Τσαντίρι Νιούζ!
Ο Ντε Γκωλ και η FYROM
Ετερος δημοφιλής μύθος θέλει τον Ντε Γκωλ να θέτει βέτο στην είσοδο της Μ. Βρετανίας στην ΕΟΚ λόγω του ότι το όνομά της συμπίπτει με το όνομα της Γαλλικής Βρετάνης. Εξαιτίας μάλιστα εκείνου του βέτο-λέει ο μύθος-η Μεγάλη Βρετανία «μετονομάστηκε» σε Ηνωμένο Βασίλειο.
Ευρέως διαδεδομένος, ο μύθος αυτός έχει χρησιμοποιηθεί κατά κόρον και από πολιτικούς. Ο Γιώργος Καρατζαφέρης, μεταξύ άλλων, τον είχε αναφέρει σε δηλώσεις του, προσθέτοντας με νόημα «εάν έχεις δίκιο επιμένεις».
Ως γνωστόν, βέβαια, η Μεγάλη Βρετανία είναι μέρος της χώρας που ονομάζεται «Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Βορείου Ιρλανδίας», όνομα που υπάρχει από το 1801. Βέτο του Στρατηγού Ντε Γκωλ υπήρξε, το 1963, ωστόσο σύμφωνα με όλες τις πηγές, οφειλόταν σε άλλους λόγους.
Η επίσημη γλώσσα των ΗΠΑ
Αστικός μύθος από τους πλέον διαδεδομένους είναι και ότι η ελληνική δεν έγινε επίσημη γλώσσα των ΗΠΑ για μία ψήφο. Οπως αναφέρεται πια και στη Βικιπαιδεία, «στην επικρατέστερη εκδοχή του ο μύθος αναφέρει ότι τα ελληνικά παραλίγο να γίνουν η επίσημη γλώσσα των ΗΠΑ και πως έχασαν σε σχετική ψηφοφορία για μία ψήφο. Η ψηφοφορία αυτή υποτίθεται ότι έλαβε χώρα μετά την απελευθέρωση της Αμερικής από τους Αγγλους».
Τη συγκεκριμένη ιστορία, πάντως, αναφέρει και ο κ. Κ. Πλεύρης στο βιβλίο του «Ας μιλήσουμε για τους Εβραίους», προσθέτοντας μάλιστα και μια σημαντική λεπτομέρεια: η αρνητική αυτή ψήφος προήλθε από την εβραϊκή αντιπροσωπεία!
Στην πραγματικότητα, βέβαια, ποτέ δεν έγινε τέτοια ψηφοφορία στις ΗΠΑ
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_29/11/2009_381299
Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009
«Ελληνική Γλώσσα - τροφός όλων των γλωσσών »,
Μία εργασία βασισμένη σε Μελέτη της ομογενούς καθηγήτριας Αναστασίας Γονέου.
Με τίτλο «Ελληνική Γλώσσα - τροφός όλων των γλωσσών », η Αναστασία Γονέου, μεταξύ άλλων, αναφέρει:
«Η Ομηρική (Ελληνική) Γλώσσα, αποτελεί τη βάση επάνω στην οποία στηρίχτηκαν πλήθος σύγχρονων γλωσσών. Ακόμα κι αν δεν υπήρχε καμία άλλη αναφορά, ακόμα κι αν δεν είχε διασωθεί κανένα προκατακλυσμιαίο μνημείο, θα αρκούσε η Ελληνική Γλώσσα ως απόδειξη της ύπαρξης στο παρελθόν, μίας εποχής μεγάλου πολιτισμού. Στη γλώσσα μας είναι εμφυτευμένη όλη η γνώση που κατέκτησε ο άνθρωπος, έως την παρούσα στιγμή.
Κάθε ελληνική λέξη-όρος φέρει ένα βαρύ φορτίο νόησης, φορτίο που οι προγενέστεροι 'εξόδευσαν', για να κατακτήσουν γνωστικά τη συγκεκριμένη έννοια και να την 'βαπτίσουν' με το συγκεκριμένο όνομα-λέξη ».
Παράδειγμα:
AFTER = Από το ομηρικό αυτάρ= μετά. Ο Όμηρος λέει: ''θα σας διηγηθώ τι έγινε αυτάρ''.
AMEN = λατινικά: amen. Το γνωστό αμήν προέρχεται από το αρχαιότατο ή μήν = αληθώς, (Ιλιάδα Ομήρου β291-301), ημέν. Η εξέλιξη του ημέν είναι το σημερινό αμέ!
BANK = λατινικά pango από το παγιώ, πήγνυμι. Οι τράπεζες πήραν την ονομασία τους από τα πρώτα 'τραπέζια' (πάγκους) της αγοράς.
BAR = λατινικά: barra από το μάρα = εργαλείο σιδηρουργού.
BOSS = από το πόσσις = ο αφέντης του σπιτιού.
BRAVO = λατινικό, από το βραβείο.
BROTHER = λατινικά frater από το φράτωρ.
CARE = από το καρέζω.
COLONIE από το κολώνεια = αποικιακή πόλη.
DAY = Οι Κρητικοί έλεγαν την ημέρα 'δία'. Και: ευδιάθετος = είναι σε καλή μέρα.
DISASTER = από το δυσοίωνος + αστήρ
DOLLAR = από το τάλλαρον = καλάθι που χρησίμευε ως μονάδα μέτρησης στις ανταλλαγές. π.χ. «δώσε μου 5 τάλλαρα σιτάρι». Παράγωγο είναι το τάλληρο, αλλά και το τελλάρo!
DOUBLE = από το διπλούς - διπλός.
EXIST = λατινικά ex+sisto από το έξ+ίστημι= εξέχω, προέχω.
EXIT = από το έξιτε = εξέλθετε
EYES = από το φάεα = μάτια.
FATHER = από το πάτερ (πατήρ).
FLOWER = λατινικά flos από το φλόος.
FRAPPER = από το φραγκικό hrappan που προέρχεται από το (F)ραπίζω = κτυπώ ( F= δίγαμμα).
GLAMO UR = λατινικό gramo ur από το γραμμάριο. Οι μάγοι παρασκεύαζαν τις συνταγές τους με συστατικά μετρημένα σε γραμμάρια και επειδή η όλη διαδικασία ήταν γοητευτική και με κύρος, το gramou r - glamou r, πήρε την σημερινή έννοια.
HEART, CORE = από το κέαρ = καρδιά.
HUMOR = από το χυμόρ = χυμός (Στην ευβοϊκή διάλεκτο, όπως αναφέρεται και στον Κρατύλο του Πλάτωνος, το τελικό ' ς' προφέρεται ως 'ρ'. Π.χ. σκληρότηρ αντί σκληρότης).
I = από το εγώ ή ίω, όπως είναι στην βοιωτική διάλεκτο.
ILLUSION = από το λίζει = παίζει.
ΙS = από το είς.
KARAT = εκ του κεράτιον, (μικρό κέρας για τη στάθμιση βάρους).
KISS ME = εκ του κύσον με = φίλησέ με (...είπε ο Οδυσσέας στην Πηνελόπη).
LORD = εκ του λάρς. Οι Πελασγικές Ακροπόλεις ονομάζονταν Λάρισσες και ο διοικητής τους λάρς ή λαέρτης. Όπως: Λαέρτης - πατέρας του Οδυσσέα).
LOVE = λατινικό: love από το 'λάFω'. Το δίγαμμα (F) γίνεται 'αυ' και ' λάF ω' σημαίνει ''θέλω πολύ''.
MARMELADE = λατινικά melimelum από το μελίμηλον = κυδώνι.
MATRIX = από το μήτρα.
MATURITY = λατινικά: maturus από το μαδαρός= υγρός.
MAXIMUM = λατινικά: maximum από το μέγιστος.
MAYONNAISE = από την πόλη Mayon, που πήρε το όνομά της από το Μάχων = ελληνικό όνομα και αδελφός του Αννίβα.
ME = από το με.
MEDICINE = λατινικά :medeor από το μέδομαι, μήδομαι = σκέπτομαι, πράττω επιδέξια. Και μέδω = φροντίζω, μεδέων = προστάτης.
MENACE = από το μήνις.
MENTOR = από το μέντωρ.
MINE = από το Μινώαι (= λιμάνια του Μίνωα, όπου γινόταν εμπόριο μεταλλευμάτων. «Κρητών λιμένες, Μίνωαι καλούμεναι». (Διοδ.Σικελ.Ε'84,2).
MINOR = λατινικά: minor από το μινύς = μικρός. Στα επίσημα γεύματα είχαν το μινύθες γραμμάτιον, ένα μικρό κείμενο στο οποίο αναγραφόταν τι περιελάμβανε το γεύμα. Παράγωγο το... menu!
MODEL = από το μήδος= σχέδιο (η ίδια ρίζα με τη μόδα (= moda).
MOKE = από το μώκος = αυτός που χλευάζει.
MONEY = λατινικό: moneta από το μονία = μόνη επωνυμία της Θεάς Ήρας: Ηραμονία. Στο προαύλιο του ναού της Θεάς στη Ρώμη ήταν το νομισματοκοπείο και τα νομίσματα έφεραν την παράστασή της, (monetae).
MOTHER = από το μάτηρ, μήτηρ.
MOVE = από το ομηρικό αμείβου = κουνήσου!
MOW = από το αμάω = θερίζω.
NIGHT = από το νύχτα.
NO = λατινικό: non, ne εκ του εκ του νη: αρνητικό μόριο ( ''νέ τρώει, νέ πίνει''), ή (νηπενθής = απενθής, νηνεμία = έλλειψη ανέμου.
PAUSE = από το παύση.
RESISTANCE = από το ρά + ίστημι.
RESTAURANT = από το ρά + ίσταμαι = έφαγα και στηλώθηκα.
RESTORATION = λατινικά restauro από το ρά+ίστημι, όπου το ρά δείχνει συνάρτηση, ακολουθία, π.χ . ρά-θυμος, και ίστημι = στήνομαι.
SERPENT = λατινικά serpo από το έρπω (ερπετό). H δασεία ( ') προφέρεται ως σ = σερπετό.
SEX = από το έξις. Η λέξη δασύνεται και η δασεία μετατρέπεται σε σίγμα και = s + έξις.
SIMPLE = από το απλούς (η λέξη δασύνεται).
SPACE = από το σπίζω = εκτείνω διαρκώς.
SPONSOR από το σπένδω = προσφέρω (σπονδή).
TRANSFER από το τρύω (διαπερνώ) + φέρω. Transatlantic = διαπερνώ τον Ατλαντικό.
TURBO = από το τύρβη = κυκλική ταραχώδης κίνηση.
YES = από το γέ = βεβαίως.
WATER = από το Ύδωρ (νερό), με το δ να μετατρέπεται σε τ .
http://durabond. ca/gdouridas/ glossa2.html
Με τίτλο «Ελληνική Γλώσσα - τροφός όλων των γλωσσών », η Αναστασία Γονέου, μεταξύ άλλων, αναφέρει:
«Η Ομηρική (Ελληνική) Γλώσσα, αποτελεί τη βάση επάνω στην οποία στηρίχτηκαν πλήθος σύγχρονων γλωσσών. Ακόμα κι αν δεν υπήρχε καμία άλλη αναφορά, ακόμα κι αν δεν είχε διασωθεί κανένα προκατακλυσμιαίο μνημείο, θα αρκούσε η Ελληνική Γλώσσα ως απόδειξη της ύπαρξης στο παρελθόν, μίας εποχής μεγάλου πολιτισμού. Στη γλώσσα μας είναι εμφυτευμένη όλη η γνώση που κατέκτησε ο άνθρωπος, έως την παρούσα στιγμή.
Κάθε ελληνική λέξη-όρος φέρει ένα βαρύ φορτίο νόησης, φορτίο που οι προγενέστεροι 'εξόδευσαν', για να κατακτήσουν γνωστικά τη συγκεκριμένη έννοια και να την 'βαπτίσουν' με το συγκεκριμένο όνομα-λέξη ».
Παράδειγμα:
AFTER = Από το ομηρικό αυτάρ= μετά. Ο Όμηρος λέει: ''θα σας διηγηθώ τι έγινε αυτάρ''.
AMEN = λατινικά: amen. Το γνωστό αμήν προέρχεται από το αρχαιότατο ή μήν = αληθώς, (Ιλιάδα Ομήρου β291-301), ημέν. Η εξέλιξη του ημέν είναι το σημερινό αμέ!
BANK = λατινικά pango από το παγιώ, πήγνυμι. Οι τράπεζες πήραν την ονομασία τους από τα πρώτα 'τραπέζια' (πάγκους) της αγοράς.
BAR = λατινικά: barra από το μάρα = εργαλείο σιδηρουργού.
BOSS = από το πόσσις = ο αφέντης του σπιτιού.
BRAVO = λατινικό, από το βραβείο.
BROTHER = λατινικά frater από το φράτωρ.
CARE = από το καρέζω.
COLONIE από το κολώνεια = αποικιακή πόλη.
DAY = Οι Κρητικοί έλεγαν την ημέρα 'δία'. Και: ευδιάθετος = είναι σε καλή μέρα.
DISASTER = από το δυσοίωνος + αστήρ
DOLLAR = από το τάλλαρον = καλάθι που χρησίμευε ως μονάδα μέτρησης στις ανταλλαγές. π.χ. «δώσε μου 5 τάλλαρα σιτάρι». Παράγωγο είναι το τάλληρο, αλλά και το τελλάρo!
DOUBLE = από το διπλούς - διπλός.
EXIST = λατινικά ex+sisto από το έξ+ίστημι= εξέχω, προέχω.
EXIT = από το έξιτε = εξέλθετε
EYES = από το φάεα = μάτια.
FATHER = από το πάτερ (πατήρ).
FLOWER = λατινικά flos από το φλόος.
FRAPPER = από το φραγκικό hrappan που προέρχεται από το (F)ραπίζω = κτυπώ ( F= δίγαμμα).
GLAMO UR = λατινικό gramo ur από το γραμμάριο. Οι μάγοι παρασκεύαζαν τις συνταγές τους με συστατικά μετρημένα σε γραμμάρια και επειδή η όλη διαδικασία ήταν γοητευτική και με κύρος, το gramou r - glamou r, πήρε την σημερινή έννοια.
HEART, CORE = από το κέαρ = καρδιά.
HUMOR = από το χυμόρ = χυμός (Στην ευβοϊκή διάλεκτο, όπως αναφέρεται και στον Κρατύλο του Πλάτωνος, το τελικό ' ς' προφέρεται ως 'ρ'. Π.χ. σκληρότηρ αντί σκληρότης).
I = από το εγώ ή ίω, όπως είναι στην βοιωτική διάλεκτο.
ILLUSION = από το λίζει = παίζει.
ΙS = από το είς.
KARAT = εκ του κεράτιον, (μικρό κέρας για τη στάθμιση βάρους).
KISS ME = εκ του κύσον με = φίλησέ με (...είπε ο Οδυσσέας στην Πηνελόπη).
LORD = εκ του λάρς. Οι Πελασγικές Ακροπόλεις ονομάζονταν Λάρισσες και ο διοικητής τους λάρς ή λαέρτης. Όπως: Λαέρτης - πατέρας του Οδυσσέα).
LOVE = λατινικό: love από το 'λάFω'. Το δίγαμμα (F) γίνεται 'αυ' και ' λάF ω' σημαίνει ''θέλω πολύ''.
MARMELADE = λατινικά melimelum από το μελίμηλον = κυδώνι.
MATRIX = από το μήτρα.
MATURITY = λατινικά: maturus από το μαδαρός= υγρός.
MAXIMUM = λατινικά: maximum από το μέγιστος.
MAYONNAISE = από την πόλη Mayon, που πήρε το όνομά της από το Μάχων = ελληνικό όνομα και αδελφός του Αννίβα.
ME = από το με.
MEDICINE = λατινικά :medeor από το μέδομαι, μήδομαι = σκέπτομαι, πράττω επιδέξια. Και μέδω = φροντίζω, μεδέων = προστάτης.
MENACE = από το μήνις.
MENTOR = από το μέντωρ.
MINE = από το Μινώαι (= λιμάνια του Μίνωα, όπου γινόταν εμπόριο μεταλλευμάτων. «Κρητών λιμένες, Μίνωαι καλούμεναι». (Διοδ.Σικελ.Ε'84,2).
MINOR = λατινικά: minor από το μινύς = μικρός. Στα επίσημα γεύματα είχαν το μινύθες γραμμάτιον, ένα μικρό κείμενο στο οποίο αναγραφόταν τι περιελάμβανε το γεύμα. Παράγωγο το... menu!
MODEL = από το μήδος= σχέδιο (η ίδια ρίζα με τη μόδα (= moda).
MOKE = από το μώκος = αυτός που χλευάζει.
MONEY = λατινικό: moneta από το μονία = μόνη επωνυμία της Θεάς Ήρας: Ηραμονία. Στο προαύλιο του ναού της Θεάς στη Ρώμη ήταν το νομισματοκοπείο και τα νομίσματα έφεραν την παράστασή της, (monetae).
MOTHER = από το μάτηρ, μήτηρ.
MOVE = από το ομηρικό αμείβου = κουνήσου!
MOW = από το αμάω = θερίζω.
NIGHT = από το νύχτα.
NO = λατινικό: non, ne εκ του εκ του νη: αρνητικό μόριο ( ''νέ τρώει, νέ πίνει''), ή (νηπενθής = απενθής, νηνεμία = έλλειψη ανέμου.
PAUSE = από το παύση.
RESISTANCE = από το ρά + ίστημι.
RESTAURANT = από το ρά + ίσταμαι = έφαγα και στηλώθηκα.
RESTORATION = λατινικά restauro από το ρά+ίστημι, όπου το ρά δείχνει συνάρτηση, ακολουθία, π.χ . ρά-θυμος, και ίστημι = στήνομαι.
SERPENT = λατινικά serpo από το έρπω (ερπετό). H δασεία ( ') προφέρεται ως σ = σερπετό.
SEX = από το έξις. Η λέξη δασύνεται και η δασεία μετατρέπεται σε σίγμα και = s + έξις.
SIMPLE = από το απλούς (η λέξη δασύνεται).
SPACE = από το σπίζω = εκτείνω διαρκώς.
SPONSOR από το σπένδω = προσφέρω (σπονδή).
TRANSFER από το τρύω (διαπερνώ) + φέρω. Transatlantic = διαπερνώ τον Ατλαντικό.
TURBO = από το τύρβη = κυκλική ταραχώδης κίνηση.
YES = από το γέ = βεβαίως.
WATER = από το Ύδωρ (νερό), με το δ να μετατρέπεται σε τ .
http://durabond. ca/gdouridas/ glossa2.html
Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009
Η Zάχαρη προκαλεί πρόωρο θάνατο στα σκουλήκια!
Ένα εντυπωσιακό πείραμα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Cellular Metabolism (Κυτταρικός Μεταβολισμός), αναφέρει ότι η διάρκεια ζωής των σκουληκιών μειώθηκε κατά 20% όταν προστέθηκε ζάχαρη σε ελάχιστη ποσότητα (2%) στη διατροφή τους!
Οι ερευνητές αναφέρουν ότι αυτή η εντυπωσιακή επίδραση της ζάχαρης στη διάρκεια ζωής, οφείλεται στη διαταραχή που προκαλείται στους μεταβολικούς μηχανισμούς της ινσουλίνης. Μεταβολικοί μηχανισμοί είναι οι διαδικασίες που κάθε οργανισμός χρησιμοποιεί ώστε να μετατρέψει τη τροφή του σε ενέργεια.
Παρά το γεγονός ότι τα ευρήματα αναφέρονται σε σκουλήκια, είναι γνωστό ότι υπάρχουν πολλές ομοιότητες μεταξύ των μεταβολικών οδών δράσης της ινσουλίνης στον άνθρωπο και στα σκουλήκια.
Η ινσουλίνη είναι μια από τις πιο αρχέγονες ορμόνες και τη βρίσκουμε σε μονοκύτταρους οργανισμούς αλλά και στο πολύπλοκο ανθρώπινο σώμα. Αυτοί οι βασικοί μηχανισμοί έχουν υποστεί πολύ μικρές αλλαγές κατά τη διάρκεια της εξέλιξης.
Τα παραπάνω δεδομένα ήταν γνωστά στους ερευνητές εδώ και αρκετά χρόνια, είναι όμως η πρώτη φορά που δημοσιεύονται επίσημα σε επιστημονικό περιοδικό.
Τη δεκαετία του ’90 ανακαλύψαμε μηχανισμούς που μπορούσαν να διπλασιάσουν τη διάρκεια ζωής των σκουληκιών αναφέρει η Σύνθια Κένυον του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια. Όλοι αυτοί η μηχανισμοί επηρέαζαν τη δράση της ινσουλίνης.
Είναι ενδιαφέρον ότι η συγκεκριμένη ερευνήτρια, εδώ και αρκετά χρόνια, από τότε που άρχισε να παρατηρεί τα παραπάνω δεδομένα σχετικά με τη ζάχαρη, άλλαξε ριζικά τη διατροφή της, αφαίρεσε τη ζάχαρη και μείωσε την κατανάλωση τροφών που μετατρέπονται άμεσα σε ζάχαρη μέσα στο σώμα.
Μελέτες σε υπεραιωνόβιους
Υπάρχουν τρεις μεγάλες μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί σε άτομα που ξεπέρασαν τα 100 χρόνια ζωής. Το άτομο που έχει καταγραφεί ότι έχει ζήσει περισσότερο στη σύγχρονη εποχή ήταν η Ζαν Καλουμέτ, μια Γαλλίδα που έφτασε στην ηλικία των 122 ετών, η οποία κάπνιζε και έπινε όλη της τη ζωή.
Αυτό που εντοπίζουν οι ερευνητές σε όλες αυτές τις μελέτες είναι ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι είχαν ελάχιστα κοινά μεταξύ τους. Άλλοι είχαν υψηλή χοληστερίνη, άλλοι χαμηλή, άλλοι έκαναν άσκηση ενώ άλλοι όχι, κάποιοι κάπνιζαν και κάποιοι όχι.
Αυτό όμως που είχαν κοινό όλοι τους ήταν το γεγονός ότι είχαν χαμηλά επίπεδα ζαχάρου και τριγλυκεριδίων για την ηλικία τους.
Και, όλοι είχαν χαμηλά επίπεδα ινσουλίνης.
Τι μπορούμε να κάνουμε
Πρέπει να μειώσουμε τους επεξεργασμένους υδατάνθρακες. Αν μπούμε σε ένα σουπερμάρκετ, το 80% των τροφών είναι επεξεργασμένοι υδατάνθρακες συσκευασμένοι σε διαφορετικά πακέτα, χρώματα και ενισχυτικά γεύσης.
Θα ήταν λάθος να μειώσουμε όλους τους υδατάνθρακες, όπως αναφέρεται σε πολλές δίαιτες. Το βασικότερο πρόβλημα στη διατροφή του σύγχρονου ανθρώπου είναι τροφές που περιέχουν μεγάλη ποσότητα ζάχαρης ή μετατρέπονται σε ζάχαρη.
Φρέσκα λαχανικά, ωμοί ξηροί καρποί, φρούτα που περιέχουν λίγη ζάχαρη όπως αχλάδια, μήλα και γενικά μη επεξεργασμένοι υδατάνθρακες, βοηθούν στη σωστή λειτουργία του ορμονικού μας συστήματος.
Αντιοξειδωτικά όπως το
• Άλφα Λιποϊκό Οξύ,
• μια ισχυρή πολυβιταμίνη και
• βέλτιστα επίπεδα της βιταμίνης D
μπορούν να μειώσουν σημαντικά τα επίπεδα της ινσουλίνης στο σώμα μας.
Ιδιαίτερα τη συγκεκριμένη περίοδο με την έξαρση της γρίπης, είναι ζωτικής σημασίας να διατηρούμε χαμηλά επίπεδα ινσουλίνης (βλ. προηγούμενο άρθρο) για να μειώσουμε τη πιθανότητα να αρρωστήσουμε από κάποιον ιό.
Διατηρήστε ψηλά τη διάθεση σας, χαμηλά την ινσουλίνη σας και κάντε κάθε μέρα ένα, έστω μικρό βήμα, για καλύτερη υγεία.
Στην Υγειά Σας!
Dr. Δημήτρης Τσουκαλάς
Γεν. Δ/ντης Detox Center
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου UNI.NA. Federico II
American Obesity Society
American Academy of Detoxification Specialists
Οι ερευνητές αναφέρουν ότι αυτή η εντυπωσιακή επίδραση της ζάχαρης στη διάρκεια ζωής, οφείλεται στη διαταραχή που προκαλείται στους μεταβολικούς μηχανισμούς της ινσουλίνης. Μεταβολικοί μηχανισμοί είναι οι διαδικασίες που κάθε οργανισμός χρησιμοποιεί ώστε να μετατρέψει τη τροφή του σε ενέργεια.
Παρά το γεγονός ότι τα ευρήματα αναφέρονται σε σκουλήκια, είναι γνωστό ότι υπάρχουν πολλές ομοιότητες μεταξύ των μεταβολικών οδών δράσης της ινσουλίνης στον άνθρωπο και στα σκουλήκια.
Η ινσουλίνη είναι μια από τις πιο αρχέγονες ορμόνες και τη βρίσκουμε σε μονοκύτταρους οργανισμούς αλλά και στο πολύπλοκο ανθρώπινο σώμα. Αυτοί οι βασικοί μηχανισμοί έχουν υποστεί πολύ μικρές αλλαγές κατά τη διάρκεια της εξέλιξης.
Τα παραπάνω δεδομένα ήταν γνωστά στους ερευνητές εδώ και αρκετά χρόνια, είναι όμως η πρώτη φορά που δημοσιεύονται επίσημα σε επιστημονικό περιοδικό.
Τη δεκαετία του ’90 ανακαλύψαμε μηχανισμούς που μπορούσαν να διπλασιάσουν τη διάρκεια ζωής των σκουληκιών αναφέρει η Σύνθια Κένυον του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια. Όλοι αυτοί η μηχανισμοί επηρέαζαν τη δράση της ινσουλίνης.
Είναι ενδιαφέρον ότι η συγκεκριμένη ερευνήτρια, εδώ και αρκετά χρόνια, από τότε που άρχισε να παρατηρεί τα παραπάνω δεδομένα σχετικά με τη ζάχαρη, άλλαξε ριζικά τη διατροφή της, αφαίρεσε τη ζάχαρη και μείωσε την κατανάλωση τροφών που μετατρέπονται άμεσα σε ζάχαρη μέσα στο σώμα.
Μελέτες σε υπεραιωνόβιους
Υπάρχουν τρεις μεγάλες μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί σε άτομα που ξεπέρασαν τα 100 χρόνια ζωής. Το άτομο που έχει καταγραφεί ότι έχει ζήσει περισσότερο στη σύγχρονη εποχή ήταν η Ζαν Καλουμέτ, μια Γαλλίδα που έφτασε στην ηλικία των 122 ετών, η οποία κάπνιζε και έπινε όλη της τη ζωή.
Αυτό που εντοπίζουν οι ερευνητές σε όλες αυτές τις μελέτες είναι ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι είχαν ελάχιστα κοινά μεταξύ τους. Άλλοι είχαν υψηλή χοληστερίνη, άλλοι χαμηλή, άλλοι έκαναν άσκηση ενώ άλλοι όχι, κάποιοι κάπνιζαν και κάποιοι όχι.
Αυτό όμως που είχαν κοινό όλοι τους ήταν το γεγονός ότι είχαν χαμηλά επίπεδα ζαχάρου και τριγλυκεριδίων για την ηλικία τους.
Και, όλοι είχαν χαμηλά επίπεδα ινσουλίνης.
Τι μπορούμε να κάνουμε
Πρέπει να μειώσουμε τους επεξεργασμένους υδατάνθρακες. Αν μπούμε σε ένα σουπερμάρκετ, το 80% των τροφών είναι επεξεργασμένοι υδατάνθρακες συσκευασμένοι σε διαφορετικά πακέτα, χρώματα και ενισχυτικά γεύσης.
Θα ήταν λάθος να μειώσουμε όλους τους υδατάνθρακες, όπως αναφέρεται σε πολλές δίαιτες. Το βασικότερο πρόβλημα στη διατροφή του σύγχρονου ανθρώπου είναι τροφές που περιέχουν μεγάλη ποσότητα ζάχαρης ή μετατρέπονται σε ζάχαρη.
Φρέσκα λαχανικά, ωμοί ξηροί καρποί, φρούτα που περιέχουν λίγη ζάχαρη όπως αχλάδια, μήλα και γενικά μη επεξεργασμένοι υδατάνθρακες, βοηθούν στη σωστή λειτουργία του ορμονικού μας συστήματος.
Αντιοξειδωτικά όπως το
• Άλφα Λιποϊκό Οξύ,
• μια ισχυρή πολυβιταμίνη και
• βέλτιστα επίπεδα της βιταμίνης D
μπορούν να μειώσουν σημαντικά τα επίπεδα της ινσουλίνης στο σώμα μας.
Ιδιαίτερα τη συγκεκριμένη περίοδο με την έξαρση της γρίπης, είναι ζωτικής σημασίας να διατηρούμε χαμηλά επίπεδα ινσουλίνης (βλ. προηγούμενο άρθρο) για να μειώσουμε τη πιθανότητα να αρρωστήσουμε από κάποιον ιό.
Διατηρήστε ψηλά τη διάθεση σας, χαμηλά την ινσουλίνη σας και κάντε κάθε μέρα ένα, έστω μικρό βήμα, για καλύτερη υγεία.
Στην Υγειά Σας!
Dr. Δημήτρης Τσουκαλάς
Γεν. Δ/ντης Detox Center
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου UNI.NA. Federico II
American Obesity Society
American Academy of Detoxification Specialists
Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2009
Aργοπεθαίνει....: paplo Neruda
Aργοπεθαίνει
όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές,
όποιος δεν αλλάζει περπατησιά,
όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει το χρώμα στα ρούχα του,
όποιος δεν μιλεί σε όποιον δεν γνωρίζει.
Αργοπεθαίνει
όποιος αποφεύγει ένα πάθος,
όποιος προτιμά το μαύρο για το άσπρο και τα διαλυτικά σημεία στο “ι”
αντί ενός συνόλου συγκινήσεων που κάνουν να λάμπουν τα μάτια,
που μετατρέπουν ένα χασμουργητό σε ένα χαμόγελο,
που κάνουν την καρδιά να χτυπά στο λάθος και στα συναισθήματα.
Αργοπεθαίνει
όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι,
όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του,
όποιος δεν διακινδυνεύει την βεβαιότητα, για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο,
όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές.
Αργοπεθαίνει
όποιος δεν ταξιδεύει,
όποιος δεν διαβάζει,
όποιος δεν ακούει μουσική,
όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του.
Αργοπεθαίνει
όποιος καταστρέφει τον έρωτά του,
όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν,
όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή.
Αργοπεθαίνει
όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει,
όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει.
Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις,
όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής.
Μόνο η ένθερμη υπομονή θα οδηγήσει στην επίτευξη μιας λαμπρής ευτυχίας.
paplo Neruda
όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές,
όποιος δεν αλλάζει περπατησιά,
όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει το χρώμα στα ρούχα του,
όποιος δεν μιλεί σε όποιον δεν γνωρίζει.
Αργοπεθαίνει
όποιος αποφεύγει ένα πάθος,
όποιος προτιμά το μαύρο για το άσπρο και τα διαλυτικά σημεία στο “ι”
αντί ενός συνόλου συγκινήσεων που κάνουν να λάμπουν τα μάτια,
που μετατρέπουν ένα χασμουργητό σε ένα χαμόγελο,
που κάνουν την καρδιά να χτυπά στο λάθος και στα συναισθήματα.
Αργοπεθαίνει
όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι,
όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του,
όποιος δεν διακινδυνεύει την βεβαιότητα, για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο,
όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές.
Αργοπεθαίνει
όποιος δεν ταξιδεύει,
όποιος δεν διαβάζει,
όποιος δεν ακούει μουσική,
όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του.
Αργοπεθαίνει
όποιος καταστρέφει τον έρωτά του,
όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν,
όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή.
Αργοπεθαίνει
όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει,
όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει.
Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις,
όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής.
Μόνο η ένθερμη υπομονή θα οδηγήσει στην επίτευξη μιας λαμπρής ευτυχίας.
paplo Neruda
Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2009
ΚΡΟΚΟΣ - Ένα φυτό με πολλές "χάρες"
Για τις φαρμακευτικές ιδιότητες του κρόκου μίλησε σε ημερίδα με Θέμα «Καρδιά και διατροφή» στο Ηράκλειο της Κρήτης, που πραγματοποιήθηκε τον Ιούνιο του 2004 από το Ελληνικό Ίδρυμα Καρδιολογίας, τον Πανελλήνιο Φαρμακευτικό Σύλλογο και τον Φαρμακευτικό Σύλλογο Ηρακλείου, ο καθηγητής Αιματολογίας του Α.Π.θ. κ Ζαχαρίας Σινάκος.
«Ο κρόκος θεωρείται ένα από τα πιο ενδιαφέροντα φαρμακευτικά φυτά. Για τις θεραπευτικές του εφαρμογές υπάρχουν αναφορές ήδη 1.500 χρόνια π.χ. σε Αιγυπτιακό πάπυρο. Ο Ιπποκράτης, ο Γαληνός, ο Διοσκουρίδης και άλλοι στην αρχαιότητα τον συνιστούν ως παυσίπονο, αντιπυρετικό, υπναγωγό, εμμηναγωγό, επουλωτικό. Στην Κίνα χρησιμοποιείται και σήμερα εμπειρικά σε πυρετό, αμηνόρροια, φλεβική στάση, έλκη, στηθάγχη (1).
Η σύγχρονη ιατρική έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για τις φαρμακευτικές ιδιότητες του κρόκου.
Η σχετική έρευνα είναι συνεχής και πολύπλευρη. Και η βιβλιογραφία εμπλουτίζεται συνεχώς από ενδιαφέρουσες πειραματικές παρατηρήσεις.
Εν τούτοις όπως αναφέρουν οι «Fatechi et al», οι δραστικές ουσίες δεν είναι στο σύνολο τους γνωστές και ο μηχανισμός δράσης τους σε πολλά σημεία αποτελεί ακόμη αντικείμενο έρευνας. Οπωσδήποτε τα πιο γνωστά παράγωγα του κρόκου είναι η κροκίνη, η κροκετίνη, η πικρο- κροκίνη και η σαφρανάλη, από τα παράγωγα αυτά το πιο μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι κροκίνες λόγω και της μεγάλης υδατοδιαλυτότητάς τους.
Όπως ήδη αναφέρθηκε, η βιβλιογραφία είναι πλούσια σε παρατηρήσεις που περιγράφουν βιολογικές δραστηριότητες του κρόκου. Μια κατ' αρχήν προσπάθεια κωδικοποίησης των δράσεων αυτών, των φαρμακευτικών ιδιοτήτων του κρόκου, θα επιχειρήσουμε στη σύντομη αυτή ανασκόπηση.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι ιδιότητες αυτές στις περισσότερες περιπτώσεις χρεώνονται στο σύνολο του κρόκου (κόκκινα στίγματα) (saffron). Σε μικρό αριθμό παρατηρήσεων χρησιμοποιήθηκε ένα μόνο παράγωγο και κυρίως οι κροκίνες, λόγω και της υδατοδιαλυτότητάς τους. Αυτό αποτελεί ίσως και μια από τις βασικές αιτίες που δυσχεραίνει τη διακρίβωση του μηχανισμού δράσης του κρόκου.
Οι πιο γνωστές και χαρακτηριστικές ιδιότητες του κρόκου είναι:
Ασκεί αντιοξειδωτική δράση (3)
Ασκεί αντιφλεγμονώδη δράση (4)
Ασκεί αγγειοδιασταλτική δράση (4)
Αναστέλλει τη συγκόλληση των αιμοπεταλίων (5)
Αναστέλλει την δράση της τοποϊσομεράσης (6)
Αναστέλλει την δράση της τυροσυνάσης (7)
Βελτιώνει την εγκεφαλική λειτουργία (8)
Κάθε μια από τις ιδιότητες αυτές χωριστά, ή και σε συνδυασμό, προσδιορίζει και τις διαπιστωμένες σε πειραματικά επίπεδο θεραπευτικές δράσεις του κρόκου.
Ως πιο ενδιαφέρουσα από τις βιολογικές ιδιότητες του κρόκου θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί η αντιοξειδωτική. Είναι γνωστό πόση σημασία αποδίδει σήμερα η ιατρική στο «οξειδωτικό stress» και γενικότερα στις ελεύθερες ρίζες. Σειρά από παθολογικές καταστάσεις συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με την παρέμβαση, την συμμετοχή των ριζών αυτών. Γι' αυτό είναι και μεγάλο το ενδιαφέρον για θα την αναστολή τους.
Η γνωστή και περισσότερο μελετημένη θεραπευτική δράση του κρόκου, που συνδέεται ενδεχομένως με την αντιοξειδωτική δράση του, είναι η αντικαρκινική. Οι σχετικές αναφορές είναι πράγματι πολλές τόσο σε κυτταρικο επίπεδο (9), όσο και σε πειραματικές νεοπλασίες (in vivo). Ασκίτης απο «σάρκωμα 180», ασκίτης από καρκίνο του Ehrlich, ασκίτης από λέμφωμα (6), αδενοκαρκίνωμα του εντέρου (10), κ.α. απαντούν στην χορήγηση του κρόκου ή κροκίνης.
Δικές μας παρατηρήσεις έδειξαν αναστολή της ενσωμάτωσης θυμιδίνης σε ανθρώπινες σειρές καρκινικών κυττάρων (11) παρουσία της σαφρανάλης. Εξάλλου τόσο το εκχύλισμα κρόκου όσο και τα παράγωγά του, κροκίνη και σαφρανάλη, αύξησαν σε σημαντικό βαθμό την επιβίωση επιμυών με λευχαιμία Ρ388 (12).
Για τη δράση αυτή του κρόκου προτείνονται και άλλες υποθέσεις όπως αναστολή της σύνθεσης του DNA και του RNA καθώς και αναστολή της δράσης της τοποϊσομεράσης (6). Από τους «Escribano et α1» προτείνεται η δοκιμή της κροκίνης στον ανθρώπινο καρκίνο λόγω και της μεγάλης υδατοδιαλυτοτητάς της.
Με έμφαση σημειώνεται η ευνοϊκή επίδραση των αντιοξειδωτικών και ιδιαίτερα των καροτενοειδών -στα οποία περιλαμβάνονται και οι κροκίνες- σε εκδηλώσεις από το δέρμα, που οφείλονται στην ηλιακή ακτινοβολία. Η σχετική βιβλιογραφία είναι πολύ ενδιαφέρουσα (14).
Η αντιοξειδωτική δράση του κρόκου ενδιαφέρει ενδεχομένως και τον καρδιακό μυ. Είναι γνωστό ότι το οξειδωτικό stress όπως παρατηρείται μετά από έμφραγμα, επαναιμάτωση, χορήγηση αδριαμυκίνης, οδηγεί μέσα από ειδικούς μηχανισμούς σε αύξηση της απάπτωσης των μυϊκών ινών. Την διαδικασία αυτή ανακάπτουν τα αντιοξειδωτικά.
Ευνοϊκή αναμένεται να είναι η επίδραση του κρόκου και στην θρομβοεμβολική νόσο, από την παρατηρηθείσα αναστολή της συγκόλλησης των αιμοπεταλίων αλλά και την αναφερόμενη αντιφλεγμονώδη δράση του. Η έρευνα της δράσης αυτής (που υπενθυμίζει αυτή της ασπιρίνης) θα πρέπει να επιβεβαιωθεί και σε παρατήρηση in vivo, είτε σε πειραματικό μοντέλο (όχι πολύ αξιόπιστο) είτε σε εθελοντές. Αξίζει όμως να σημειωθεί η αναφερόμενη μειωμένη συχνότητα εμφραγμάτων στην Valencia που αποδίδεται στην μεγάλη χρήση κρόκου στην περιοχή αυτή (15). Η παρατήρηση υπενθυμίζει την αντίστοιχη στην Γαλλία με την μέτρια κατανάλωση του κρασιού (γαλλικό παράδοξο).
Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η κλινική εφαρμογή του κρόκου για την βελτίωση της μνήμης από Ιάπωνες ερευνητές (το σχετικό σκεύασμα κυκλοφορεί ήδη στην Ιαπωνία). Και μολονότι δεν υπάρχουν σχετικές αναφορές από παρατηρήσεις στον άνθρωπο, σε πειραματικό επίπεδο, σε ποντικούς η δράση αυτή αποδείχθηκε με βεβαιότητα (8). .
Μια ενδιαφέρουσα πρόταση αφορά την χορήγηση του κρόκου για την θεραπεία της ηλιακής οφθαλμοπάθειας, για την οποία δεν υπάρχει παραδεκτή θεραπεία. Σε πειραματικό μοντέλο που μιμείται τις βλάβες του οφθαλμού στον άνθρωπο τα αποτελέσματα ήταν ενθαρρυντικά (16). Τέλος, θα αναφέρουμε την παρατηρηθείσα μείωση της αρτηριακής πίεσης σε ποντικούς μετά από χορήγηση κρόκου, πιθανότατα κατά τους συγγραφείς λόγω και της αντιοξειδωτικής δράσης αυτού. Η αναστολή της δράσης αυτής της τυρονάσης ενδιαφέρει την δερματολογία, αφού έχει ως αποτέλεσμα μείωση της μελανίνης και ενδεχομένως σχετική εφαρμογή στην κοσμητική (17).
Από τις παραπάνω βεβαιωμένες πειραματικές παρατηρήσεις προκύπτει άτι ο κρόκος θα μπορούσε να βρει κλινική εφαρμογή σε πολλές παθολογικές καταστάσεις. Ήδη όπως αναφέρθηκε χορηγείται για την βελτίωση της μνήμης σε δόσεις 120mg/24ωρο. Η δόση αυτή αντιστοιχεί στο περιεχόμενο του δείγματος του Συνεταιρισμού (125 mg). Θεωρούμε ότι στην δόση αυτή θα μπορούσε να φανεί ωφέλιμη η χορήγηση του στην «ηλιακή Οφθαλμοπάθεια» (όπως προτείνουν οι ειδικοί). Ενδεχομένως δε και στην μείωση της θρομβωτικής διάθεσης, λόγω της αντιαιμοπεταλικής, αντιφλεγμονώδους αλλά και αντιοξειδωτικής δράσης.
Η θεραπευτική χρήση του κρόκου στον καρκίνο, όπως προτείνεται στην βιβλιογραφία με βάση τα πειραματικά δεδομένα αποτελεί ειδικό πρόβλημα. Και μέχρι σήμερα δεν υπάρχει καμία σχετική αναφορά. Γι' αυτό και η εφαρμογή του στις περιπτώσεις αυτές δεν συζητείται προς το παρόν. Τέλος, Θα πρέπει να αναφερθεί ότι ο κρόκος ο ήμερος (Crocus saltvus) θεωρείται ατοξικός (6)».
*** Οι αριθμοί αφορούν βιβλιογραφία.
Πηγή : Περιοδικό ΓΡΑΦΗΜΑ
«Ο κρόκος θεωρείται ένα από τα πιο ενδιαφέροντα φαρμακευτικά φυτά. Για τις θεραπευτικές του εφαρμογές υπάρχουν αναφορές ήδη 1.500 χρόνια π.χ. σε Αιγυπτιακό πάπυρο. Ο Ιπποκράτης, ο Γαληνός, ο Διοσκουρίδης και άλλοι στην αρχαιότητα τον συνιστούν ως παυσίπονο, αντιπυρετικό, υπναγωγό, εμμηναγωγό, επουλωτικό. Στην Κίνα χρησιμοποιείται και σήμερα εμπειρικά σε πυρετό, αμηνόρροια, φλεβική στάση, έλκη, στηθάγχη (1).
Η σύγχρονη ιατρική έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για τις φαρμακευτικές ιδιότητες του κρόκου.
Η σχετική έρευνα είναι συνεχής και πολύπλευρη. Και η βιβλιογραφία εμπλουτίζεται συνεχώς από ενδιαφέρουσες πειραματικές παρατηρήσεις.
Εν τούτοις όπως αναφέρουν οι «Fatechi et al», οι δραστικές ουσίες δεν είναι στο σύνολο τους γνωστές και ο μηχανισμός δράσης τους σε πολλά σημεία αποτελεί ακόμη αντικείμενο έρευνας. Οπωσδήποτε τα πιο γνωστά παράγωγα του κρόκου είναι η κροκίνη, η κροκετίνη, η πικρο- κροκίνη και η σαφρανάλη, από τα παράγωγα αυτά το πιο μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι κροκίνες λόγω και της μεγάλης υδατοδιαλυτότητάς τους.
Όπως ήδη αναφέρθηκε, η βιβλιογραφία είναι πλούσια σε παρατηρήσεις που περιγράφουν βιολογικές δραστηριότητες του κρόκου. Μια κατ' αρχήν προσπάθεια κωδικοποίησης των δράσεων αυτών, των φαρμακευτικών ιδιοτήτων του κρόκου, θα επιχειρήσουμε στη σύντομη αυτή ανασκόπηση.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι ιδιότητες αυτές στις περισσότερες περιπτώσεις χρεώνονται στο σύνολο του κρόκου (κόκκινα στίγματα) (saffron). Σε μικρό αριθμό παρατηρήσεων χρησιμοποιήθηκε ένα μόνο παράγωγο και κυρίως οι κροκίνες, λόγω και της υδατοδιαλυτότητάς τους. Αυτό αποτελεί ίσως και μια από τις βασικές αιτίες που δυσχεραίνει τη διακρίβωση του μηχανισμού δράσης του κρόκου.
Οι πιο γνωστές και χαρακτηριστικές ιδιότητες του κρόκου είναι:
Ασκεί αντιοξειδωτική δράση (3)
Ασκεί αντιφλεγμονώδη δράση (4)
Ασκεί αγγειοδιασταλτική δράση (4)
Αναστέλλει τη συγκόλληση των αιμοπεταλίων (5)
Αναστέλλει την δράση της τοποϊσομεράσης (6)
Αναστέλλει την δράση της τυροσυνάσης (7)
Βελτιώνει την εγκεφαλική λειτουργία (8)
Κάθε μια από τις ιδιότητες αυτές χωριστά, ή και σε συνδυασμό, προσδιορίζει και τις διαπιστωμένες σε πειραματικά επίπεδο θεραπευτικές δράσεις του κρόκου.
Ως πιο ενδιαφέρουσα από τις βιολογικές ιδιότητες του κρόκου θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί η αντιοξειδωτική. Είναι γνωστό πόση σημασία αποδίδει σήμερα η ιατρική στο «οξειδωτικό stress» και γενικότερα στις ελεύθερες ρίζες. Σειρά από παθολογικές καταστάσεις συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με την παρέμβαση, την συμμετοχή των ριζών αυτών. Γι' αυτό είναι και μεγάλο το ενδιαφέρον για θα την αναστολή τους.
Η γνωστή και περισσότερο μελετημένη θεραπευτική δράση του κρόκου, που συνδέεται ενδεχομένως με την αντιοξειδωτική δράση του, είναι η αντικαρκινική. Οι σχετικές αναφορές είναι πράγματι πολλές τόσο σε κυτταρικο επίπεδο (9), όσο και σε πειραματικές νεοπλασίες (in vivo). Ασκίτης απο «σάρκωμα 180», ασκίτης από καρκίνο του Ehrlich, ασκίτης από λέμφωμα (6), αδενοκαρκίνωμα του εντέρου (10), κ.α. απαντούν στην χορήγηση του κρόκου ή κροκίνης.
Δικές μας παρατηρήσεις έδειξαν αναστολή της ενσωμάτωσης θυμιδίνης σε ανθρώπινες σειρές καρκινικών κυττάρων (11) παρουσία της σαφρανάλης. Εξάλλου τόσο το εκχύλισμα κρόκου όσο και τα παράγωγά του, κροκίνη και σαφρανάλη, αύξησαν σε σημαντικό βαθμό την επιβίωση επιμυών με λευχαιμία Ρ388 (12).
Για τη δράση αυτή του κρόκου προτείνονται και άλλες υποθέσεις όπως αναστολή της σύνθεσης του DNA και του RNA καθώς και αναστολή της δράσης της τοποϊσομεράσης (6). Από τους «Escribano et α1» προτείνεται η δοκιμή της κροκίνης στον ανθρώπινο καρκίνο λόγω και της μεγάλης υδατοδιαλυτοτητάς της.
Με έμφαση σημειώνεται η ευνοϊκή επίδραση των αντιοξειδωτικών και ιδιαίτερα των καροτενοειδών -στα οποία περιλαμβάνονται και οι κροκίνες- σε εκδηλώσεις από το δέρμα, που οφείλονται στην ηλιακή ακτινοβολία. Η σχετική βιβλιογραφία είναι πολύ ενδιαφέρουσα (14).
Η αντιοξειδωτική δράση του κρόκου ενδιαφέρει ενδεχομένως και τον καρδιακό μυ. Είναι γνωστό ότι το οξειδωτικό stress όπως παρατηρείται μετά από έμφραγμα, επαναιμάτωση, χορήγηση αδριαμυκίνης, οδηγεί μέσα από ειδικούς μηχανισμούς σε αύξηση της απάπτωσης των μυϊκών ινών. Την διαδικασία αυτή ανακάπτουν τα αντιοξειδωτικά.
Ευνοϊκή αναμένεται να είναι η επίδραση του κρόκου και στην θρομβοεμβολική νόσο, από την παρατηρηθείσα αναστολή της συγκόλλησης των αιμοπεταλίων αλλά και την αναφερόμενη αντιφλεγμονώδη δράση του. Η έρευνα της δράσης αυτής (που υπενθυμίζει αυτή της ασπιρίνης) θα πρέπει να επιβεβαιωθεί και σε παρατήρηση in vivo, είτε σε πειραματικό μοντέλο (όχι πολύ αξιόπιστο) είτε σε εθελοντές. Αξίζει όμως να σημειωθεί η αναφερόμενη μειωμένη συχνότητα εμφραγμάτων στην Valencia που αποδίδεται στην μεγάλη χρήση κρόκου στην περιοχή αυτή (15). Η παρατήρηση υπενθυμίζει την αντίστοιχη στην Γαλλία με την μέτρια κατανάλωση του κρασιού (γαλλικό παράδοξο).
Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η κλινική εφαρμογή του κρόκου για την βελτίωση της μνήμης από Ιάπωνες ερευνητές (το σχετικό σκεύασμα κυκλοφορεί ήδη στην Ιαπωνία). Και μολονότι δεν υπάρχουν σχετικές αναφορές από παρατηρήσεις στον άνθρωπο, σε πειραματικό επίπεδο, σε ποντικούς η δράση αυτή αποδείχθηκε με βεβαιότητα (8). .
Μια ενδιαφέρουσα πρόταση αφορά την χορήγηση του κρόκου για την θεραπεία της ηλιακής οφθαλμοπάθειας, για την οποία δεν υπάρχει παραδεκτή θεραπεία. Σε πειραματικό μοντέλο που μιμείται τις βλάβες του οφθαλμού στον άνθρωπο τα αποτελέσματα ήταν ενθαρρυντικά (16). Τέλος, θα αναφέρουμε την παρατηρηθείσα μείωση της αρτηριακής πίεσης σε ποντικούς μετά από χορήγηση κρόκου, πιθανότατα κατά τους συγγραφείς λόγω και της αντιοξειδωτικής δράσης αυτού. Η αναστολή της δράσης αυτής της τυρονάσης ενδιαφέρει την δερματολογία, αφού έχει ως αποτέλεσμα μείωση της μελανίνης και ενδεχομένως σχετική εφαρμογή στην κοσμητική (17).
Από τις παραπάνω βεβαιωμένες πειραματικές παρατηρήσεις προκύπτει άτι ο κρόκος θα μπορούσε να βρει κλινική εφαρμογή σε πολλές παθολογικές καταστάσεις. Ήδη όπως αναφέρθηκε χορηγείται για την βελτίωση της μνήμης σε δόσεις 120mg/24ωρο. Η δόση αυτή αντιστοιχεί στο περιεχόμενο του δείγματος του Συνεταιρισμού (125 mg). Θεωρούμε ότι στην δόση αυτή θα μπορούσε να φανεί ωφέλιμη η χορήγηση του στην «ηλιακή Οφθαλμοπάθεια» (όπως προτείνουν οι ειδικοί). Ενδεχομένως δε και στην μείωση της θρομβωτικής διάθεσης, λόγω της αντιαιμοπεταλικής, αντιφλεγμονώδους αλλά και αντιοξειδωτικής δράσης.
Η θεραπευτική χρήση του κρόκου στον καρκίνο, όπως προτείνεται στην βιβλιογραφία με βάση τα πειραματικά δεδομένα αποτελεί ειδικό πρόβλημα. Και μέχρι σήμερα δεν υπάρχει καμία σχετική αναφορά. Γι' αυτό και η εφαρμογή του στις περιπτώσεις αυτές δεν συζητείται προς το παρόν. Τέλος, Θα πρέπει να αναφερθεί ότι ο κρόκος ο ήμερος (Crocus saltvus) θεωρείται ατοξικός (6)».
*** Οι αριθμοί αφορούν βιβλιογραφία.
Πηγή : Περιοδικό ΓΡΑΦΗΜΑ
Σου πάει αυτό το γκρίζο
Σου πάει αυτό το γκρίζο
μην τ’ αλλάξεις
Είναι η στάχτη που σκεπάζει
όσα πέρασαν
και τα γλυκαίνει
μέσα σε μια θαμπάδα προστασίας
Κάποτε χρύσιζαν τα γέλια
και τα ηλιοτρόπια
έστρεφαν το βλέμμα τους
στο πέρασμά σου
Ζευγαρωτοί οι δρόμοι
διαλαλούσαν τα γαλάζια τους
Το κόκκινο μαντήλι μου
δεμένο στο λαιμό του αιώνιου
ανέμιζε σε φωτεινότερο ουρανό
Δε βαριέσαι
μήπως μας γλίτωσε η αγάπη απ’ τον πόνο
όλο φιλιά κι απελπισμένα ραντεβού
όλο ακατόρθωτες οι περιστάσεις
και η κατά συνθήκην ενοχή
η θλίψη… να μπαινοβγαίνει
απ’ το παρόν στη λήθη
Κουράστηκα ν’ αρπάζομαι
απ’ τα μαλλιά της κάθ' ελπίδας
τελευταία στιγμή ν' αποφεύγω
τις απαντήσεις
που τσακίζονταν στα ερωτήματα
από τα χρώματα
που ξέβαφαν στο πρώτο δείλι
Γι’ αυτό σου λέω
Σου πάει αυτό το γκρίζο
μην τ’ αλλάξεις
Της Στέλλας Γεωργιάδου - "Αυτό το γκρίζο"
μην τ’ αλλάξεις
Είναι η στάχτη που σκεπάζει
όσα πέρασαν
και τα γλυκαίνει
μέσα σε μια θαμπάδα προστασίας
Κάποτε χρύσιζαν τα γέλια
και τα ηλιοτρόπια
έστρεφαν το βλέμμα τους
στο πέρασμά σου
Ζευγαρωτοί οι δρόμοι
διαλαλούσαν τα γαλάζια τους
Το κόκκινο μαντήλι μου
δεμένο στο λαιμό του αιώνιου
ανέμιζε σε φωτεινότερο ουρανό
Δε βαριέσαι
μήπως μας γλίτωσε η αγάπη απ’ τον πόνο
όλο φιλιά κι απελπισμένα ραντεβού
όλο ακατόρθωτες οι περιστάσεις
και η κατά συνθήκην ενοχή
η θλίψη… να μπαινοβγαίνει
απ’ το παρόν στη λήθη
Κουράστηκα ν’ αρπάζομαι
απ’ τα μαλλιά της κάθ' ελπίδας
τελευταία στιγμή ν' αποφεύγω
τις απαντήσεις
που τσακίζονταν στα ερωτήματα
από τα χρώματα
που ξέβαφαν στο πρώτο δείλι
Γι’ αυτό σου λέω
Σου πάει αυτό το γκρίζο
μην τ’ αλλάξεις
Της Στέλλας Γεωργιάδου - "Αυτό το γκρίζο"
Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009
Προλάβετε τη γρίπη των χοίρων
Οι μόνες πύλες της εισόδου είναι τα ρουθούνια και το στόμα/ο λαιμός. Σε μια σφαιρική επιδημία αυτής της φύσης, είναι σχεδόν αδύνατο να αποφύγει την επαφή με H1N1 παρά όλες τις προφυλάξεις. Ενώ είστε ακόμα υγιείς και μην παρουσιάζοντας οποιαδήποτε συμπτώματα H1N1 της μόλυνσης, προκειμένου να αποτραπούν ο πολλαπλασιασμός, η επιδείνωση των συμπτωμάτων και η ανάπτυξη των δευτεροβάθμιων μολύνσεων, μερικά πολύ απλά βήματα μπορούν να ασκηθούν :
Γαργάρες δύο φορές την ημέρα με θερμό αλατισμένο νερό ή Listerine. Ο H1N1 παίρνει 2-3 ημέρες μετά από την αρχική μόλυνση στο λαιμό/τη ρινική κοιλότητα για να πολλαπλασιαστεί και να παρουσιάσει χαρακτηριστικά συμπτώματα. Απλό αλλά αποτρέπει τον πολλαπλασιασμό με τέτοιο τρόπο ώστε, το αλατισμένο νερό έχει την ίδια επίδραση σε ένα υγιές άτομο που το Tamiflu έχει σε ένα μολυσμένο. Μην υποτιμήστε αυτήν την απλή, ανέξοδη, και ισχυρή προληπτική μέθοδο.
Φυσήξτε τη μύτη δυνατά μια φορά την ημέρα και σφουγγίστε και τα δύο ρουθούνια με βατονέτες βαμβακιού εμποτισμένες σε θερμό αλατισμένο νερό. Αυτό είναι πολύ αποτελεσματικό στη μείωση του πληθυσμού του ιού.
Ωθήστε τη φυσική ασυλία σας με τρόφιμα που είναι πλούσια σε βιταμίνες C και D. Εάν πρέπει να συμπληρώσετε με ταμπλέτες βιταμίνης C, σιγουρευτείτε ότι έχει επίσης τον ψευδάργυρο για να ωθήσει την απορρόφηση.
Πιείτε μεγάλο μέρος των θερμών υγρών (τσάι, καφές, κ.λπ.) όπως μπορείτε. Η κατανάλωση των θερμών υγρών έχει την ίδια επίδραση με τις γαργάρες, αλλά στην αντίστροφη κατεύθυνση.
Ξεπλένουν δηλαδή, αντί να πολλαπλασιάζουν, τους ιούς από το λαιμό στο στομάχι όπου δεν μπορούν να επιζήσουν, να πολλαπλασιαστούν ή να κάνουν οποιαδήποτε ζημιά.
Γαργάρες δύο φορές την ημέρα με θερμό αλατισμένο νερό ή Listerine. Ο H1N1 παίρνει 2-3 ημέρες μετά από την αρχική μόλυνση στο λαιμό/τη ρινική κοιλότητα για να πολλαπλασιαστεί και να παρουσιάσει χαρακτηριστικά συμπτώματα. Απλό αλλά αποτρέπει τον πολλαπλασιασμό με τέτοιο τρόπο ώστε, το αλατισμένο νερό έχει την ίδια επίδραση σε ένα υγιές άτομο που το Tamiflu έχει σε ένα μολυσμένο. Μην υποτιμήστε αυτήν την απλή, ανέξοδη, και ισχυρή προληπτική μέθοδο.
Φυσήξτε τη μύτη δυνατά μια φορά την ημέρα και σφουγγίστε και τα δύο ρουθούνια με βατονέτες βαμβακιού εμποτισμένες σε θερμό αλατισμένο νερό. Αυτό είναι πολύ αποτελεσματικό στη μείωση του πληθυσμού του ιού.
Ωθήστε τη φυσική ασυλία σας με τρόφιμα που είναι πλούσια σε βιταμίνες C και D. Εάν πρέπει να συμπληρώσετε με ταμπλέτες βιταμίνης C, σιγουρευτείτε ότι έχει επίσης τον ψευδάργυρο για να ωθήσει την απορρόφηση.
Πιείτε μεγάλο μέρος των θερμών υγρών (τσάι, καφές, κ.λπ.) όπως μπορείτε. Η κατανάλωση των θερμών υγρών έχει την ίδια επίδραση με τις γαργάρες, αλλά στην αντίστροφη κατεύθυνση.
Ξεπλένουν δηλαδή, αντί να πολλαπλασιάζουν, τους ιούς από το λαιμό στο στομάχι όπου δεν μπορούν να επιζήσουν, να πολλαπλασιαστούν ή να κάνουν οποιαδήποτε ζημιά.
Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009
Ξαναμαθαίνοντας στις αισθήσεις την απόλαυση
Σκεφτείτε το και απαντήστε ειλικρινά στον εαυτό σας: Πότε ήταν η τελευταία φορά που αισθανθήκατε έναν ήχο να «χαϊδεύει» τα αυτιά σας, μια εικόνα να ξεκουράζει τα μάτια σας, μια μυρωδιά (εκτός από την ταβέρνα της γειτονιάς σας την ώρα που πεινάτε!) να σας «ταξιδεύει»; Tα αυτιά, τα μάτια, η μύτη, η γλώσσα και το δέρμα μας είναι τα «παράθυρά» μας στον έξω κόσμο. Διαμέσου αυτών χρειαζόμαστε πότε-πότε να «κοιτάμε» προς τα έξω και να απολαμβάνουμε μια ωραία θέα.
Kαλοκαίρι, λοιπόν, η καλύτερη εποχή να ανοίξουμε τα «παράθυρα» και να απολαύσουμε!
Tι σημαίνει «περνάω καλά»;
Όχι, δεν θα μιλήσουμε για μια καινούργια εκδοχή του «πώς να περνάω καλά». Για τον απλό λόγο ότι στις περισσότερες περιπτώσεις το «θέλω να περνάω καλά» πολύ λίγη σχέση έχει με την απόλαυση και το χάιδεμα των αισθήσεων
- πολύ συχνά μάλιστα έχει να κάνει με το αντίθετο, με ένα σχετικό στραπατσάρισμα των αισθήσεων. Όχι ότι πειράζει.
Xρειαζόμαστε απ’ όλα για να έχουμε ισορροπία και σχεδόν όλοι περνάμε φάσεις της ζωής μας που έχουμε ανάγκη από πιο έντονους ρυθμούς, από ακραίους τρόπους ψυχαγωγίας ή απλώς από αδρεναλίνη.
Mε λίγα λόγια, χρειαζόμαστε έντονα εξωτερικά ερεθίσματα για να αισθανόμαστε ότι ζούμε, ότι είμαστε σε επαφή με τον κόσμο γύρω μας, ότι συμμετέχουμε.
Έχει αποδειχτεί όμως ότι αυτό τον τρόπο ζωής άλλοι τον αντέχουν λίγο ή πολύ, κανείς όμως δεν τον αντέχει επί πολλά συνεχόμενα χρόνια. H κόπωση έρχεται με τη μορφή ψυχολογικής ή/και σωματικής εξάντλησης, ενοχλήσεων, διαταραχών και ασθενειών.
Tο παράδοξο είναι ότι όσο πιο έντονος ο τρόπος ζωής και όσο πιο δυνατά τα ερεθίσματα, τόσο πιο πολύ απονεκρώνονται τα αισθητήρια όργανά μας, τόσο περισσότερο απομακρυνόμαστε από τις αισθήσεις μας. Kαι το ακόμη πιο παράδοξο είναι ότι ενώ πολλοί άνθρωποι δεν διστάζουν μπροστά σε έντονα ερεθίσματα και ακραίες δραστηριότητες, οι ίδιοι αντίθετα έχουν πάρα πολλές αναστολές όταν πρόκειται να βιώσουν απλές αισθητηριακές απολαύσεις. Πώς γίνεται αυτό;
Mια κλινική για την απόλαυση
O Γερμανός ψυχολόγος R. Lutz εισήγαγε μαζί με συναδέλφους του στην Kλινική Ψυχιατρικής και Ψυχοθεραπείας του Bερολίνου τη μέθοδο της Θεραπείας Aπόλαυσης ή αλλιώς Euthyme Therapie, κατά την οποία οι θεραπευόμενοι (ξανα)μαθαίνουν να απολαμβάνουν με τις αισθήσεις τους.
Kοινή διαπίστωση της ομάδας των ψυχολόγων είναι ότι πάρα πολλοί άνθρωποι (κι ακόμη περισσότερο όσοι πάσχουν από κάποιες ψυχικές δυσλειτουργίες, όπως κατάθλιψη, φοβίες και άγχος, ψυχοσωματικές ή διατροφικές διαταραχές, εξαρτήσεις) έχουν ένα κοινό έλλειμμα: Eίναι δύσκολο έως αδύνατο γι’ αυτούς να επιτρέψουν στον εαυτό τους να ευχαριστηθεί.
Η αιτία είναι συνήθως η αρνητική εικόνα που έχουν για τον εαυτό τους, οι υψηλές απαιτήσεις που έχουν από αυτόν ή η υπερβολική αίσθηση καθήκοντος.
Eίναι άλλωστε χαρακτηριστικό, π.χ. στις διατροφικές διαταραχές, ότι η λήψη του φαγητού -ακόμη και του πιο απολαυστικού- όχι μόνο δεν είναι εναρμονισμένη με τις σωματικές επιθυμίες, αλλά ο ίδιος ο εαυτός αυτοτιμωρείται για την πράξη του με την καταναγκαστική αποβολή της τροφής. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, εξηγούν οι ειδικοί, είναι πάρα πολύ σημαντικό να μάθουν να είναι καλοί με τον εαυτό τους και να τον φροντίζουν, όπως θα το έκανε ένας πολύ καλός φίλος.
Oι σάλτσες που θεραπεύουν!
Tι είναι όμως όλο αυτό με τις αισθήσεις και την απόλαυση; Σε τι χρησιμεύει και πώς μπορεί να γίνει στους ρυθμούς που ζούμε; Oι αισθήσεις μας είναι η πρωταρχική δίοδος επικοινωνίας με τον κόσμο γύρω μας. Tα βρέφη επικοινωνούν αποκλειστικά μέσω των αισθήσεών τους.
Σύμφωνα με τη διάσημη ψυχαναλύτρια και παιδοψυχολόγο F. Dolto, η γεύση καθορίζει την εκμάθηση του λόγου και της ανάγνωσης. H ίδια υποστηρίζει ότι ένα μπλοκαρισμένο παιδί μπορεί να θεραπευτεί και να συνεχίσει να αναπτύσσεται κανονικά δοκιμάζοντας εύγευστα φαγητά και σάλτσες!
Για όλους τους ανθρώπους ισχύει ότι πριν φτάσουμε στο σημείο να σκεφτούμε τον κόσμο, τον βλέπουμε, τον ακούμε, τον νιώθουμε, τον βιώνουμε με τη σάρκα μας. Kαι οι αισθήσεις, ευαισθητοποιημένες χάρη στους ήχους, τις εικόνες, τα χρώματα, τις γεύσεις, το άγγιγμα διαφόρων υλικών, παράγουν έναν πλούσιο θησαυρό από λέξεις, που με τη σειρά τους δίνουν χροιά στον τρόπο σκέψης μας.
Aπό τις αισθήσεις στο λόγο
Mε άλλα λόγια, οι αισθήσεις μας είναι αυτές που παράγουν τα σύμβολα που κουβαλάει ο καθένας μέσα του για τον κόσμο και στη συνέχεια εκφράζει με το λόγο. Eίναι αυτές που έχουν τη δύναμη, αν τις ευαισθητοποιήσουμε και τις ξαναμάθουμε (ή αυτές μας ξαναμάθουν;) να απολαμβάνουν, να επηρεάσουν τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε, αυτά που μας συμβαίνουν, το σώμα μας, τους άλλους, τον κόσμο γύρω μας.
Σύμφωνα μάλιστα με τη Γαλλίδα ψυχαναλύτρια G. Harrus-Revidi, η καλή σχέση με τις αισθήσεις μας μπορεί να βελτιώσει τη σχέση με το σώμα μας. Eπειδή η σχέση με το σώμα μας είναι συνήθως ναρκισσιστική και βασίζεται στην εμφάνιση, μας εμποδίζει να αισθανθούμε το σώμα μας «από μέσα» και μας κάνει να μένουμε ανικανοποίητοι από την εικόνα που παρουσιάζουμε, τα κιλά που περισσεύουν, τα εκατοστά που λείπουν.
H επανασύνδεση με τις αισθήσεις μας μας απαλλάσσει από το φορτίο της εμφάνισης. Eπαναφέροντας μια πιο άμεση επαφή ανάμεσα στον εαυτό μας και το εξωτερικό περιβάλλον, οι αισθήσεις μάς επιτρέπουν να ξεχνάμε -έστω για κάποια διαστήματα- τις διάφορες ατέλειές μας και να απολαμβάνουμε αυτή την επαφή χωρίς την έγνοια του πώς φαινόμαστε.
Oι «χρυσοί κανόνες» της απόλαυσης
H απόλαυση χρειάζεται χρόνο. Mία συναισθηματική κατάσταση -και μάλιστα θετική- πρέπει πρώτα να «αναπτυχθεί». Δημιουργήστε μέσα στη μέρα σας το χρόνο για να απολαύσετε.
-Πρέπει να επιτρέπεται η απόλαυση. Συχνά ενσωματώνουμε αντιλήψεις που εχθρεύονται την απόλαυση, όπως το «πρώτα η δουλειά και μετά όλα τα άλλα». Δεν χρειάζεται όμως να «κερδίσουμε» τις μικρές απολαύσεις, τις δικαιούμαστε, όπως δικαιούνται τα παιδιά το παιχνίδι.
- H απόλαυση δεν γίνεται «παράλληλα» με κάτι άλλο. Ένα ποτήρι κρασί την ώρα που μιλάτε στο τηλέφωνο με μια φίλη πλένοντας τα πιάτα δεν ανήκει στην κατηγορία «απόλαυση». Συγκεντρωθείτε!
- Aπόλαυση δεν σημαίνει «όσο περισσότερο, τόσο καλύτερα». H χωρίς όριο κατανάλωση σχεδόν αντιφάσκει με τον όρο «απόλαυση». Λίγη εγκράτεια αντίθετα αυξάνει την απόλαυση.
- Bρείτε τι σας κάνει καλό: Δεν ξέρουμε πάντα τι μας κάνει καλό. Δοκιμάστε τις προσωπικές σας προτιμήσεις. Aνάλογα με τη διάθεσή σας, μπορεί να αλλάζουν.
- Xωρίς εμπειρία δεν υπάρχει απόλαυση. Για να βρούμε τι μας κάνει καλό και πότε, πρέπει να συγκεντρώσουμε εμπειρίες. Γι’ αυτό, ανοιχτείτε σε καινούργιες εμπειρίες και νέα πεδία απόλαυσης.
- H απόλαυση είναι καθημερινή υπόθεση. Mικρές απολαύσεις υπάρχουν παντού γύρω μας και δεν χρειάζεται πολλή προσπάθεια για να τις εντάξουμε στην καθημερινότητά μας.
Tο Σχολείο των Aισθήσεων
Ωραία όλα αυτά, αλλά πώς μπορεί ένα σώμα που ξέμαθε με τα χρόνια να
ξαναμάθει να απολαμβάνει με τις αισθήσεις του; Θα σας δώσουμε μερικές απλές ασκήσεις και μερικούς «χρυσούς κανόνες». Aπό εκεί και πέρα, είναι στο χέρι σας να βρείτε τους δικούς σας ρυθμούς και τα δικά σας γούστα και να απολαύσετε το μεσογειακό καλοκαίρι σας που, ως γνωστόν, θεωρείται από τα πιο αισθησιακά του κόσμου! Oι ασκήσεις που ακολουθούν μπορούν να μας βοηθήσουν να κάνουμε πιο απολαυστική την καθημερινότητα και τη ζωή μας.
Mυρίστε!
Φρούτα, λουλούδια, βότανα, μπαχαρικά…
Συγκεντρωθείτε πολύ συνειδητά στη μυρωδιά. Πώς θα την περιγράφατε; Eίναι φρέσκια, βαριά, πικάντικη ή λουλουδένια; Tι σας θυμίζει; Aκολουθήστε τις ευχάριστες αναμνήσεις ή τους συνειρμούς που σας έρχονται στο μυαλό. Δοκιμάστε ποια ένταση της μυρωδιάς σάς είναι πιο ευχάριστη (π.χ. μυρίζοντας από διαφορετική απόσταση κάθε φορά). Δοκιμάστε ποιες μυρωδιές προτιμάτε, σε ποιες ώρες της ημέρας και βρείτε με ποιον τρόπο επηρεάζουν τη διάθεσή σας. Kάντε έναν περίπατο στο βουνό, στην παραλία, σε έναν κήπο και αφήστε τη μύτη σας να σας καθοδηγήσει!
Aγγίξτε!
Υφάσματα, πέτρες, ξύλα, κοχύλια, δέρμα...
Προσπαθήστε να νιώσετε την ιδιαιτερότητα του αντικειμένου, την επιφάνεια, το σχήμα, το βάρος. Eίναι λείο ή τραχύ, μαλακό ή σκληρό, ελαφρύ ή βαρύ; Δοκιμάστε πώς αλλάζει η αίσθηση ανάλογα με το σημείο του σώματος με το οποίο αγγίζετε. βρείτε πράγματα που σας αρέσει να αγγίζετε, ακόμη και καθημερινά που όμως δεν έχετε αγγίξει ποτέ συνειδητά (ένα έπιπλο, ένα τραπεζομάντιλο, ένα χαλί). Περπατήστε ξυπόλυτοι, νιώστε τον αέρα πάνω στο δέρμα σας, μέσα από ένα ελαφρύ κι ένα πιο βαρύ ρούχο. Φτιάξτε την προσωπική σας συλλογή από αντικείμενα που σας ευχαριστεί να αγγίζετε.
Γευθείτε!
Φρούτα, ξηρούς καρπούς, μέλι...
Διαθέστε χρόνο για κάθε μπουκιά και προσέξτε ακριβώς τι αισθάνεστε. Tι θερμοκρασία έχει η τροφή, πώς είναι η υφή της, η γεύση; Πώς αλλάζει καθώς μασάτε; Σε ποιο σημείο της γλώσσας νιώθετε εντονότερα το γλυκό, το αλμυρό, το ξινό, το πικρό; Προσπαθήστε να μετατρέπετε πότε-πότε κάποιο γεύμα σας, στο σπίτι ή έξω, σε μια μικρή γευστική ιεροτελεστία.
Δείτε!
Γύρω σας...
Προσέξτε ωραία αντικείμενα, χρώματα, σχήματα, τοπία. Παρατηρήστε, τόσο μέσα σε κτίρια όσο και έξω στη φύση, πόσο διαφορετική επίδραση έχουν τα χρώματα επάνω σας και ποιο από τα χρώματα αυτά σας αρέσει πιο πολύ τη συγκεκριμένη στιγμή (δεν χρειάζεται να είναι πάντα το αγαπημένο σας χρώμα). Παρατηρήστε ενδιαφέροντα σχήματα και μορφές, τη μορφολογία ενός χωριού χτισμένου πάνω σε ένα λόφο, το τέλεια αρχιτεκτονημένο εσωτερικό ενός λουλουδιού ή ενός καρπού. Παρατηρήστε τον ουρανό, τα δέντρα, τα κτίρια, τους εσωτερικούς χώρους.
Aκούστε!
Τους ήχους της καθημερινότητας...
Aφουγκραστείτε προσεκτικά -αν και όποτε μπορείτε με τα μάτια κλειστά- τους ήχους γύρω σας, που στην καθημερινότητά σας μάλλον δεν τους αντιλαμβάνεστε καν. Ποιοι ήχοι είναι συνδεδεμένοι για εσάς με ευχάριστα βιώματα; Σας αρέσει ο θόρυβος της μηχανής του καφέ, το νερό που τρέχει στην μπανιέρα, το χτύπημα γυναικείων τακουνιών στο δρόμο, ένα παιδικό γέλιο, ο ήχος της θάλασσας;
Αφήστε τον εαυτό σας να τους ακούσει πολύ συνειδητά και να τους απολαύσει.
Kαλοκαίρι, λοιπόν, η καλύτερη εποχή να ανοίξουμε τα «παράθυρα» και να απολαύσουμε!
Tι σημαίνει «περνάω καλά»;
Όχι, δεν θα μιλήσουμε για μια καινούργια εκδοχή του «πώς να περνάω καλά». Για τον απλό λόγο ότι στις περισσότερες περιπτώσεις το «θέλω να περνάω καλά» πολύ λίγη σχέση έχει με την απόλαυση και το χάιδεμα των αισθήσεων
- πολύ συχνά μάλιστα έχει να κάνει με το αντίθετο, με ένα σχετικό στραπατσάρισμα των αισθήσεων. Όχι ότι πειράζει.
Xρειαζόμαστε απ’ όλα για να έχουμε ισορροπία και σχεδόν όλοι περνάμε φάσεις της ζωής μας που έχουμε ανάγκη από πιο έντονους ρυθμούς, από ακραίους τρόπους ψυχαγωγίας ή απλώς από αδρεναλίνη.
Mε λίγα λόγια, χρειαζόμαστε έντονα εξωτερικά ερεθίσματα για να αισθανόμαστε ότι ζούμε, ότι είμαστε σε επαφή με τον κόσμο γύρω μας, ότι συμμετέχουμε.
Έχει αποδειχτεί όμως ότι αυτό τον τρόπο ζωής άλλοι τον αντέχουν λίγο ή πολύ, κανείς όμως δεν τον αντέχει επί πολλά συνεχόμενα χρόνια. H κόπωση έρχεται με τη μορφή ψυχολογικής ή/και σωματικής εξάντλησης, ενοχλήσεων, διαταραχών και ασθενειών.
Tο παράδοξο είναι ότι όσο πιο έντονος ο τρόπος ζωής και όσο πιο δυνατά τα ερεθίσματα, τόσο πιο πολύ απονεκρώνονται τα αισθητήρια όργανά μας, τόσο περισσότερο απομακρυνόμαστε από τις αισθήσεις μας. Kαι το ακόμη πιο παράδοξο είναι ότι ενώ πολλοί άνθρωποι δεν διστάζουν μπροστά σε έντονα ερεθίσματα και ακραίες δραστηριότητες, οι ίδιοι αντίθετα έχουν πάρα πολλές αναστολές όταν πρόκειται να βιώσουν απλές αισθητηριακές απολαύσεις. Πώς γίνεται αυτό;
Mια κλινική για την απόλαυση
O Γερμανός ψυχολόγος R. Lutz εισήγαγε μαζί με συναδέλφους του στην Kλινική Ψυχιατρικής και Ψυχοθεραπείας του Bερολίνου τη μέθοδο της Θεραπείας Aπόλαυσης ή αλλιώς Euthyme Therapie, κατά την οποία οι θεραπευόμενοι (ξανα)μαθαίνουν να απολαμβάνουν με τις αισθήσεις τους.
Kοινή διαπίστωση της ομάδας των ψυχολόγων είναι ότι πάρα πολλοί άνθρωποι (κι ακόμη περισσότερο όσοι πάσχουν από κάποιες ψυχικές δυσλειτουργίες, όπως κατάθλιψη, φοβίες και άγχος, ψυχοσωματικές ή διατροφικές διαταραχές, εξαρτήσεις) έχουν ένα κοινό έλλειμμα: Eίναι δύσκολο έως αδύνατο γι’ αυτούς να επιτρέψουν στον εαυτό τους να ευχαριστηθεί.
Η αιτία είναι συνήθως η αρνητική εικόνα που έχουν για τον εαυτό τους, οι υψηλές απαιτήσεις που έχουν από αυτόν ή η υπερβολική αίσθηση καθήκοντος.
Eίναι άλλωστε χαρακτηριστικό, π.χ. στις διατροφικές διαταραχές, ότι η λήψη του φαγητού -ακόμη και του πιο απολαυστικού- όχι μόνο δεν είναι εναρμονισμένη με τις σωματικές επιθυμίες, αλλά ο ίδιος ο εαυτός αυτοτιμωρείται για την πράξη του με την καταναγκαστική αποβολή της τροφής. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, εξηγούν οι ειδικοί, είναι πάρα πολύ σημαντικό να μάθουν να είναι καλοί με τον εαυτό τους και να τον φροντίζουν, όπως θα το έκανε ένας πολύ καλός φίλος.
Oι σάλτσες που θεραπεύουν!
Tι είναι όμως όλο αυτό με τις αισθήσεις και την απόλαυση; Σε τι χρησιμεύει και πώς μπορεί να γίνει στους ρυθμούς που ζούμε; Oι αισθήσεις μας είναι η πρωταρχική δίοδος επικοινωνίας με τον κόσμο γύρω μας. Tα βρέφη επικοινωνούν αποκλειστικά μέσω των αισθήσεών τους.
Σύμφωνα με τη διάσημη ψυχαναλύτρια και παιδοψυχολόγο F. Dolto, η γεύση καθορίζει την εκμάθηση του λόγου και της ανάγνωσης. H ίδια υποστηρίζει ότι ένα μπλοκαρισμένο παιδί μπορεί να θεραπευτεί και να συνεχίσει να αναπτύσσεται κανονικά δοκιμάζοντας εύγευστα φαγητά και σάλτσες!
Για όλους τους ανθρώπους ισχύει ότι πριν φτάσουμε στο σημείο να σκεφτούμε τον κόσμο, τον βλέπουμε, τον ακούμε, τον νιώθουμε, τον βιώνουμε με τη σάρκα μας. Kαι οι αισθήσεις, ευαισθητοποιημένες χάρη στους ήχους, τις εικόνες, τα χρώματα, τις γεύσεις, το άγγιγμα διαφόρων υλικών, παράγουν έναν πλούσιο θησαυρό από λέξεις, που με τη σειρά τους δίνουν χροιά στον τρόπο σκέψης μας.
Aπό τις αισθήσεις στο λόγο
Mε άλλα λόγια, οι αισθήσεις μας είναι αυτές που παράγουν τα σύμβολα που κουβαλάει ο καθένας μέσα του για τον κόσμο και στη συνέχεια εκφράζει με το λόγο. Eίναι αυτές που έχουν τη δύναμη, αν τις ευαισθητοποιήσουμε και τις ξαναμάθουμε (ή αυτές μας ξαναμάθουν;) να απολαμβάνουν, να επηρεάσουν τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε, αυτά που μας συμβαίνουν, το σώμα μας, τους άλλους, τον κόσμο γύρω μας.
Σύμφωνα μάλιστα με τη Γαλλίδα ψυχαναλύτρια G. Harrus-Revidi, η καλή σχέση με τις αισθήσεις μας μπορεί να βελτιώσει τη σχέση με το σώμα μας. Eπειδή η σχέση με το σώμα μας είναι συνήθως ναρκισσιστική και βασίζεται στην εμφάνιση, μας εμποδίζει να αισθανθούμε το σώμα μας «από μέσα» και μας κάνει να μένουμε ανικανοποίητοι από την εικόνα που παρουσιάζουμε, τα κιλά που περισσεύουν, τα εκατοστά που λείπουν.
H επανασύνδεση με τις αισθήσεις μας μας απαλλάσσει από το φορτίο της εμφάνισης. Eπαναφέροντας μια πιο άμεση επαφή ανάμεσα στον εαυτό μας και το εξωτερικό περιβάλλον, οι αισθήσεις μάς επιτρέπουν να ξεχνάμε -έστω για κάποια διαστήματα- τις διάφορες ατέλειές μας και να απολαμβάνουμε αυτή την επαφή χωρίς την έγνοια του πώς φαινόμαστε.
Oι «χρυσοί κανόνες» της απόλαυσης
H απόλαυση χρειάζεται χρόνο. Mία συναισθηματική κατάσταση -και μάλιστα θετική- πρέπει πρώτα να «αναπτυχθεί». Δημιουργήστε μέσα στη μέρα σας το χρόνο για να απολαύσετε.
-Πρέπει να επιτρέπεται η απόλαυση. Συχνά ενσωματώνουμε αντιλήψεις που εχθρεύονται την απόλαυση, όπως το «πρώτα η δουλειά και μετά όλα τα άλλα». Δεν χρειάζεται όμως να «κερδίσουμε» τις μικρές απολαύσεις, τις δικαιούμαστε, όπως δικαιούνται τα παιδιά το παιχνίδι.
- H απόλαυση δεν γίνεται «παράλληλα» με κάτι άλλο. Ένα ποτήρι κρασί την ώρα που μιλάτε στο τηλέφωνο με μια φίλη πλένοντας τα πιάτα δεν ανήκει στην κατηγορία «απόλαυση». Συγκεντρωθείτε!
- Aπόλαυση δεν σημαίνει «όσο περισσότερο, τόσο καλύτερα». H χωρίς όριο κατανάλωση σχεδόν αντιφάσκει με τον όρο «απόλαυση». Λίγη εγκράτεια αντίθετα αυξάνει την απόλαυση.
- Bρείτε τι σας κάνει καλό: Δεν ξέρουμε πάντα τι μας κάνει καλό. Δοκιμάστε τις προσωπικές σας προτιμήσεις. Aνάλογα με τη διάθεσή σας, μπορεί να αλλάζουν.
- Xωρίς εμπειρία δεν υπάρχει απόλαυση. Για να βρούμε τι μας κάνει καλό και πότε, πρέπει να συγκεντρώσουμε εμπειρίες. Γι’ αυτό, ανοιχτείτε σε καινούργιες εμπειρίες και νέα πεδία απόλαυσης.
- H απόλαυση είναι καθημερινή υπόθεση. Mικρές απολαύσεις υπάρχουν παντού γύρω μας και δεν χρειάζεται πολλή προσπάθεια για να τις εντάξουμε στην καθημερινότητά μας.
Tο Σχολείο των Aισθήσεων
Ωραία όλα αυτά, αλλά πώς μπορεί ένα σώμα που ξέμαθε με τα χρόνια να
ξαναμάθει να απολαμβάνει με τις αισθήσεις του; Θα σας δώσουμε μερικές απλές ασκήσεις και μερικούς «χρυσούς κανόνες». Aπό εκεί και πέρα, είναι στο χέρι σας να βρείτε τους δικούς σας ρυθμούς και τα δικά σας γούστα και να απολαύσετε το μεσογειακό καλοκαίρι σας που, ως γνωστόν, θεωρείται από τα πιο αισθησιακά του κόσμου! Oι ασκήσεις που ακολουθούν μπορούν να μας βοηθήσουν να κάνουμε πιο απολαυστική την καθημερινότητα και τη ζωή μας.
Mυρίστε!
Φρούτα, λουλούδια, βότανα, μπαχαρικά…
Συγκεντρωθείτε πολύ συνειδητά στη μυρωδιά. Πώς θα την περιγράφατε; Eίναι φρέσκια, βαριά, πικάντικη ή λουλουδένια; Tι σας θυμίζει; Aκολουθήστε τις ευχάριστες αναμνήσεις ή τους συνειρμούς που σας έρχονται στο μυαλό. Δοκιμάστε ποια ένταση της μυρωδιάς σάς είναι πιο ευχάριστη (π.χ. μυρίζοντας από διαφορετική απόσταση κάθε φορά). Δοκιμάστε ποιες μυρωδιές προτιμάτε, σε ποιες ώρες της ημέρας και βρείτε με ποιον τρόπο επηρεάζουν τη διάθεσή σας. Kάντε έναν περίπατο στο βουνό, στην παραλία, σε έναν κήπο και αφήστε τη μύτη σας να σας καθοδηγήσει!
Aγγίξτε!
Υφάσματα, πέτρες, ξύλα, κοχύλια, δέρμα...
Προσπαθήστε να νιώσετε την ιδιαιτερότητα του αντικειμένου, την επιφάνεια, το σχήμα, το βάρος. Eίναι λείο ή τραχύ, μαλακό ή σκληρό, ελαφρύ ή βαρύ; Δοκιμάστε πώς αλλάζει η αίσθηση ανάλογα με το σημείο του σώματος με το οποίο αγγίζετε. βρείτε πράγματα που σας αρέσει να αγγίζετε, ακόμη και καθημερινά που όμως δεν έχετε αγγίξει ποτέ συνειδητά (ένα έπιπλο, ένα τραπεζομάντιλο, ένα χαλί). Περπατήστε ξυπόλυτοι, νιώστε τον αέρα πάνω στο δέρμα σας, μέσα από ένα ελαφρύ κι ένα πιο βαρύ ρούχο. Φτιάξτε την προσωπική σας συλλογή από αντικείμενα που σας ευχαριστεί να αγγίζετε.
Γευθείτε!
Φρούτα, ξηρούς καρπούς, μέλι...
Διαθέστε χρόνο για κάθε μπουκιά και προσέξτε ακριβώς τι αισθάνεστε. Tι θερμοκρασία έχει η τροφή, πώς είναι η υφή της, η γεύση; Πώς αλλάζει καθώς μασάτε; Σε ποιο σημείο της γλώσσας νιώθετε εντονότερα το γλυκό, το αλμυρό, το ξινό, το πικρό; Προσπαθήστε να μετατρέπετε πότε-πότε κάποιο γεύμα σας, στο σπίτι ή έξω, σε μια μικρή γευστική ιεροτελεστία.
Δείτε!
Γύρω σας...
Προσέξτε ωραία αντικείμενα, χρώματα, σχήματα, τοπία. Παρατηρήστε, τόσο μέσα σε κτίρια όσο και έξω στη φύση, πόσο διαφορετική επίδραση έχουν τα χρώματα επάνω σας και ποιο από τα χρώματα αυτά σας αρέσει πιο πολύ τη συγκεκριμένη στιγμή (δεν χρειάζεται να είναι πάντα το αγαπημένο σας χρώμα). Παρατηρήστε ενδιαφέροντα σχήματα και μορφές, τη μορφολογία ενός χωριού χτισμένου πάνω σε ένα λόφο, το τέλεια αρχιτεκτονημένο εσωτερικό ενός λουλουδιού ή ενός καρπού. Παρατηρήστε τον ουρανό, τα δέντρα, τα κτίρια, τους εσωτερικούς χώρους.
Aκούστε!
Τους ήχους της καθημερινότητας...
Aφουγκραστείτε προσεκτικά -αν και όποτε μπορείτε με τα μάτια κλειστά- τους ήχους γύρω σας, που στην καθημερινότητά σας μάλλον δεν τους αντιλαμβάνεστε καν. Ποιοι ήχοι είναι συνδεδεμένοι για εσάς με ευχάριστα βιώματα; Σας αρέσει ο θόρυβος της μηχανής του καφέ, το νερό που τρέχει στην μπανιέρα, το χτύπημα γυναικείων τακουνιών στο δρόμο, ένα παιδικό γέλιο, ο ήχος της θάλασσας;
Αφήστε τον εαυτό σας να τους ακούσει πολύ συνειδητά και να τους απολαύσει.
Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2009
Στα εξηκοστά μου γενέθλια……….
Η ζωή είναι πόνος. Ο πόνος είναι φυλακή. Η ζωή είναι μια φυλακή. Κρατά στο κελί της τα όνειρα μου, τις ελπίδες μου, τους φόβους μου. Σημαδεύει το κορμί μου με τα χνάρια του χρόνου.
Ένα παράθυρο μικρό να βλέπω το γαλάζιο του ουρανού, μια στιγμή, για να μου ξαναδώσει ελπίδα, πριν μου τη φυλακίσει πάλι το αναπόφευκτο της μοίρας μου, υπάρχει στην ψυχή μου.
Όπου κι αν κοιτάξω, ακούω πέτρες σκληρές να κλείνουν το βλέμμα μου. Ούτε μπροστά, ούτε πίσω! Μόνο πάνω για λίγο, κάτω για πολύ. Το μικρό παράθυρο και μια ευκαιρία για λίγο γαλάζιο ουρανό. Και πάλι ελπίδα, περιστέρι αθώο, αγνό πιάνεται στην παγίδα της μοίρας.
Κάπου ανάμεσα στο χρόνο και το χώρο, κάπου ανάμεσα στο σήμερα και στο χθες, κάπου ανάμεσα στο εκεί και στο εδώ, νομίζω, πλάνη ζω.
Είναι το όνειρο κι αλήθεια αυτό που ζω. Η αλήθεια και το ψέμα σε ένα αγώνα χρόνου με έπαθλο εμένα. Νικητής υπάρχει, επικρατεί το αβάστακτο.
Το αβάστακτο του αναπόφευκτου, η κατάρα που επαπειλεί τον νέο άνθρωπο και τον εγκλωβίζει να κοιτάει χαμηλά, αντί να ονειρεύεται υψηλά, να γεννηθεί ελπίδα.
Οι ώρες κυλούν, μάταια; Όχι. Για όλα η φύση προνοεί. Όλα κάποια στιγμή κάπου οδηγούν, σωπαίνουν, ο πόνος σταματά. Τι υπάρχει μετά; μετά τον πόνο τι; μήπως μέσα από τον πόνο και τη φυλακή που έφτιαξα για τα όνειρά μου, αυτοκαθορίζομαι;
Αντιλαμβάνομαι την ύπαρξη μου, λογίζομαι ον, πιστοποιώ την ταυτότητα μου; Ο πόνος υπάρχει για να ζούμε εμείς, εμείς ζούμε, όσο διαρκεί ο πόνος.
Αν ένας ζωγράφος με έβαζε στον πίνακά του διακοσμημένο με την ευτυχία, φως, είμαι όμως κλεισμένος σε ένα κάδρο. Δεν είμαι ελεύθερος. Είμαι ντυμένος με τα ωραιότερα χρώματα, είμαι βασιλέας σε έναν παράδεισο που τον οριοθετούν ξύλα, μουσαμάς.
Ειρωνεία, κάθε τι ευλογία μου, έχει ένα τίμημα: ένα κομμάτι από μένα, την ψυχή μου. Το πουλάω για λίγη ψευδαίσθηση, ενδορφίνη για ένα χαμόγελο που αναζητώ.
Εσύ λοιπόν , απέξω, κοιτάς τον πίνακα μου τη φυλακή μου, δεν μπορώ να σε αφουγκραστώ, να σε αισθανθώ, παρά μόνο να νιώσω τη φθορά μου που σαν κύμα έρχεται νομοτελειακά, μέρα νύχτα να μου ξυπνάει τον πόνο: το απροσδιόριστο της διάρκειας της ζωής μου!!
«Αιθεροβάμων» 18-11-2009 ΙΣ.ΠΑΠ.
Ένα παράθυρο μικρό να βλέπω το γαλάζιο του ουρανού, μια στιγμή, για να μου ξαναδώσει ελπίδα, πριν μου τη φυλακίσει πάλι το αναπόφευκτο της μοίρας μου, υπάρχει στην ψυχή μου.
Όπου κι αν κοιτάξω, ακούω πέτρες σκληρές να κλείνουν το βλέμμα μου. Ούτε μπροστά, ούτε πίσω! Μόνο πάνω για λίγο, κάτω για πολύ. Το μικρό παράθυρο και μια ευκαιρία για λίγο γαλάζιο ουρανό. Και πάλι ελπίδα, περιστέρι αθώο, αγνό πιάνεται στην παγίδα της μοίρας.
Κάπου ανάμεσα στο χρόνο και το χώρο, κάπου ανάμεσα στο σήμερα και στο χθες, κάπου ανάμεσα στο εκεί και στο εδώ, νομίζω, πλάνη ζω.
Είναι το όνειρο κι αλήθεια αυτό που ζω. Η αλήθεια και το ψέμα σε ένα αγώνα χρόνου με έπαθλο εμένα. Νικητής υπάρχει, επικρατεί το αβάστακτο.
Το αβάστακτο του αναπόφευκτου, η κατάρα που επαπειλεί τον νέο άνθρωπο και τον εγκλωβίζει να κοιτάει χαμηλά, αντί να ονειρεύεται υψηλά, να γεννηθεί ελπίδα.
Οι ώρες κυλούν, μάταια; Όχι. Για όλα η φύση προνοεί. Όλα κάποια στιγμή κάπου οδηγούν, σωπαίνουν, ο πόνος σταματά. Τι υπάρχει μετά; μετά τον πόνο τι; μήπως μέσα από τον πόνο και τη φυλακή που έφτιαξα για τα όνειρά μου, αυτοκαθορίζομαι;
Αντιλαμβάνομαι την ύπαρξη μου, λογίζομαι ον, πιστοποιώ την ταυτότητα μου; Ο πόνος υπάρχει για να ζούμε εμείς, εμείς ζούμε, όσο διαρκεί ο πόνος.
Αν ένας ζωγράφος με έβαζε στον πίνακά του διακοσμημένο με την ευτυχία, φως, είμαι όμως κλεισμένος σε ένα κάδρο. Δεν είμαι ελεύθερος. Είμαι ντυμένος με τα ωραιότερα χρώματα, είμαι βασιλέας σε έναν παράδεισο που τον οριοθετούν ξύλα, μουσαμάς.
Ειρωνεία, κάθε τι ευλογία μου, έχει ένα τίμημα: ένα κομμάτι από μένα, την ψυχή μου. Το πουλάω για λίγη ψευδαίσθηση, ενδορφίνη για ένα χαμόγελο που αναζητώ.
Εσύ λοιπόν , απέξω, κοιτάς τον πίνακα μου τη φυλακή μου, δεν μπορώ να σε αφουγκραστώ, να σε αισθανθώ, παρά μόνο να νιώσω τη φθορά μου που σαν κύμα έρχεται νομοτελειακά, μέρα νύχτα να μου ξυπνάει τον πόνο: το απροσδιόριστο της διάρκειας της ζωής μου!!
«Αιθεροβάμων» 18-11-2009 ΙΣ.ΠΑΠ.
Σαν σήμερα, το Άλλοτε μια Αλλοτινή ημέρα ……
Σαν σήμερα το άλλοτε, μια αλλοτινή ημέρα οι ουρανοί ανοίχτηκαν , χαμόγελα προβάλαν και είπαν:
Τούτη πρέπει νάνε η φωτεινή, η χαρμόσυνη ημέρα.
Σαν σήμερα το άλλοτε , μια αλλοτινή ημέρα , οι μοίρες θορυβήθηκαν, από το πολύ το βουητό του ανέμου που σκορπούσε,από άκρου σε άκρου του ουρανού πως η Μεγάλη Πύλη σήμερα θε ν’ ανοιχτεί ξανά,η Πύλη που ανοίγει στις μέρες τις χαρμόσυνες για αυτούς που ξεχωρίζουν,και το παιδί θα’ ρθεί!!!
Πολύς, μέγας βουτός πάνω στα ουράνια δώματα για να τις προσκαλέσει, γρήγορα λέει να μαζευτούν στο στρογγυλό τραπέζι της ουράνιας μεγάλης αίθουσας, απόφαση να πάρουν, την προίκα να ετοιμάσουν.
Πόρτες ανοιγοκλείνουνε, φούρια πολύ και βιάση,η μια ετοιμάζεται από εδώ, η άλλη την προστρέχει,σκάλες ανεβοκατεβαίνουνε να τρέξουν να προφθάσουν,τα μυστικά βιβλία τους δεν πρέπει να ξεχάσουν, παίρνουν από το μέρος το κρυφό για τις ξεχωριστές τις μέρες,
για να διαβάσουν τις ευχές, το παιδί να συνοδέψουν.
Σαν σήμερα το άλλοτε , μια αλλοτινή ημέρα, έγινε η σύναξη όλων τους στο ουράνιο το τραπέζι, εκεί που ορίζει το γραφτό ,την μοίρα να πορέψει το ουρανοφώτιστο παιδί , στην γη να συντροφέψει.
Είναι πολύς ο προβληματισμός , τι είναι αυτό που πρέπει τούτη η ψυχή να φέρει ?
Νάνε σοφό λέει η μια, να είναι καλό, η άλλη τον κόσμο να αγαπήσει, να συντρέξει να βοηθήσει.
Του πρέπει νάχει το δρόμο της ζωής ανθόσπαρτα στρωμένο,με σοβαρή φωνή προσθέτει και η τρίτη, ανταμοιβή για τα παλιά …
Του πρέπει απλό και πολυτάλαντο τις δόξες να μαζεύει, φωνάζει από την κορυφή η σοφή η μοίρα ..η νάνε βαθύπλούτο και στα χρυσά ντυμένο , να χαίρεται το καθετί από βάρη απαλλαγμένο ?
Σαν σήμερα το άλλοτε , μια αλλοτινή ημέρα οι Άγγελοι συνάχθηκαν , τις μοίρες να συντρέξουν, να δώσουν την σωστή ευχή , το θέλημα να εκπληρωθεί, μην τύχει και αστοχήσουν.
Είναι πολύς ο προβληματισμός , μονολογούν οι μοίρες, και τότε ξάφνου Άγγελος μεμιάς στην μέση μπαίνει,με φωτεινό χαμόγελο, με βροντερή φωνή, τον νου τους ξεδιαλύνει.
Σ’ ετούτη λέει τη ζωή, έχει πολλά να κάνει, θα τρέξει, θα αγωνιστεί , μια αγκαλιά θα γίνει όλους να βάλει μέσα.
Θα έχει ιερό σκοπό τον κόσμο να συντρέξει, θα τρέξει, θα πονέσει.
Να ασκήσει την υπομονή , πάνω από την μπόρεση του,Είναι η Βούληση Του.
Όλα καλά και σεβαστά , αν είναι η θέλησή Του, λέει η μοίρα η καλή, μα η ανταμοιβή του ?
Ο Άγγελος φωτίσθηκε και πάλι,την μοίρα την καλή μ’ αγάπη ατενίζει και συμπληρώνει την γραφή…
Μα, Μοίρα καλή τι ανησυχείς ? Όλα με αγάπη θα δοθούν.
Με αγάπη σαν θα πορευτεί , αγάπη θα γεμίσει και τη δική του τη ζωή η αγάπη θα πλουτίσει .
Το κάθε τι είναι γραφτό στο τέλος να ανταμείψει το δύσκολο το διάβα του, με Αγάπη, Αγάπη θα γεμίσει.
Στο Αγγελικό το άκουσμα ησύχασαν οι μοίρες.
Από μακριά ακούσθηκαν φωνές γλυκειές του πόνου,της μάνας την αναμονή τρέχουν να ανακουφίσουν,Μοίρες και Άγγελοι μαζί, τον ερχομό του να ευλογήσουν.
«Αυγερινός» Π.Α. 18/11/2009
Τούτη πρέπει νάνε η φωτεινή, η χαρμόσυνη ημέρα.
Σαν σήμερα το άλλοτε , μια αλλοτινή ημέρα , οι μοίρες θορυβήθηκαν, από το πολύ το βουητό του ανέμου που σκορπούσε,από άκρου σε άκρου του ουρανού πως η Μεγάλη Πύλη σήμερα θε ν’ ανοιχτεί ξανά,η Πύλη που ανοίγει στις μέρες τις χαρμόσυνες για αυτούς που ξεχωρίζουν,και το παιδί θα’ ρθεί!!!
Πολύς, μέγας βουτός πάνω στα ουράνια δώματα για να τις προσκαλέσει, γρήγορα λέει να μαζευτούν στο στρογγυλό τραπέζι της ουράνιας μεγάλης αίθουσας, απόφαση να πάρουν, την προίκα να ετοιμάσουν.
Πόρτες ανοιγοκλείνουνε, φούρια πολύ και βιάση,η μια ετοιμάζεται από εδώ, η άλλη την προστρέχει,σκάλες ανεβοκατεβαίνουνε να τρέξουν να προφθάσουν,τα μυστικά βιβλία τους δεν πρέπει να ξεχάσουν, παίρνουν από το μέρος το κρυφό για τις ξεχωριστές τις μέρες,
για να διαβάσουν τις ευχές, το παιδί να συνοδέψουν.
Σαν σήμερα το άλλοτε , μια αλλοτινή ημέρα, έγινε η σύναξη όλων τους στο ουράνιο το τραπέζι, εκεί που ορίζει το γραφτό ,την μοίρα να πορέψει το ουρανοφώτιστο παιδί , στην γη να συντροφέψει.
Είναι πολύς ο προβληματισμός , τι είναι αυτό που πρέπει τούτη η ψυχή να φέρει ?
Νάνε σοφό λέει η μια, να είναι καλό, η άλλη τον κόσμο να αγαπήσει, να συντρέξει να βοηθήσει.
Του πρέπει νάχει το δρόμο της ζωής ανθόσπαρτα στρωμένο,με σοβαρή φωνή προσθέτει και η τρίτη, ανταμοιβή για τα παλιά …
Του πρέπει απλό και πολυτάλαντο τις δόξες να μαζεύει, φωνάζει από την κορυφή η σοφή η μοίρα ..η νάνε βαθύπλούτο και στα χρυσά ντυμένο , να χαίρεται το καθετί από βάρη απαλλαγμένο ?
Σαν σήμερα το άλλοτε , μια αλλοτινή ημέρα οι Άγγελοι συνάχθηκαν , τις μοίρες να συντρέξουν, να δώσουν την σωστή ευχή , το θέλημα να εκπληρωθεί, μην τύχει και αστοχήσουν.
Είναι πολύς ο προβληματισμός , μονολογούν οι μοίρες, και τότε ξάφνου Άγγελος μεμιάς στην μέση μπαίνει,με φωτεινό χαμόγελο, με βροντερή φωνή, τον νου τους ξεδιαλύνει.
Σ’ ετούτη λέει τη ζωή, έχει πολλά να κάνει, θα τρέξει, θα αγωνιστεί , μια αγκαλιά θα γίνει όλους να βάλει μέσα.
Θα έχει ιερό σκοπό τον κόσμο να συντρέξει, θα τρέξει, θα πονέσει.
Να ασκήσει την υπομονή , πάνω από την μπόρεση του,Είναι η Βούληση Του.
Όλα καλά και σεβαστά , αν είναι η θέλησή Του, λέει η μοίρα η καλή, μα η ανταμοιβή του ?
Ο Άγγελος φωτίσθηκε και πάλι,την μοίρα την καλή μ’ αγάπη ατενίζει και συμπληρώνει την γραφή…
Μα, Μοίρα καλή τι ανησυχείς ? Όλα με αγάπη θα δοθούν.
Με αγάπη σαν θα πορευτεί , αγάπη θα γεμίσει και τη δική του τη ζωή η αγάπη θα πλουτίσει .
Το κάθε τι είναι γραφτό στο τέλος να ανταμείψει το δύσκολο το διάβα του, με Αγάπη, Αγάπη θα γεμίσει.
Στο Αγγελικό το άκουσμα ησύχασαν οι μοίρες.
Από μακριά ακούσθηκαν φωνές γλυκειές του πόνου,της μάνας την αναμονή τρέχουν να ανακουφίσουν,Μοίρες και Άγγελοι μαζί, τον ερχομό του να ευλογήσουν.
«Αυγερινός» Π.Α. 18/11/2009
Τι σημαίνει να είσαι φτωχος...
Ένας πατέρας με οικονομική άνεση θέλοντας να διδάξει στον γιό του τι σημαίνει φτώχεια τον πήρε μαζί του για να περάσουν λίγες μέρες στο χωριό σε μια οικογένεια που ζούσε στο βουνό.Πέρασαν τρείς μέρες και δύο νύχτες στην αγροικία. Καθώς επέστρεφαν στο σπίτι μέσα στο αυτοκίνητο ο πατέρας ρώτησε τον γιό του:
Πώς σου φάνηκε η εμπειρία;
Ωραία απάντησε ο γιός με το βλέμμα καρφωμένο στο κενό...
Και τι έμαθες; συνέχισε με επιμονή ο πατέρας.
Ο γιός απάντησε:
-Εμείς έχουμε ένα σκύλο, ενώ αυτοί τέσσερις...
-Εμείς διαθέτουμε μια πισίνα που φτάνει μέχρι τη μέση του κήπου, ενώ αυτοί ένα ποτάμι δίχως τέλος με κρυστάλλινο νερό μέσα και γύρω από το οποίο υπάρχουν και άλλες ομορφιές… -Εμείς εισάγουμε φαναράκια από την Ασία για να φωτίζουμε τον κήπο μας, ενώ αυτοί φωτίζονται από τα αστέρια και το φεγγάρι… -Η αυλή μας φτάνει μέχρι το φράχτη, ενώ η δική τους μέχρι τον ορίζοντα… -Εμείς αγοράζουμε το φαγητό μας, ενώ αυτοί πάλι σπέρνουν και θερίζουν γι αυτό…
-Εμείς ακούμε CDs, ενώ αυτοί απολαμβάνουν μια απέραντη συμφωνία από πουλιά, βατράχια και άλλα ζώα και όλα αυτά διακόπτονται που και που από το ρυθμικό τραγούδι του γείτονα που εργάζεται στο χωράφι… -Εμείς μαγειρεύουμε με ηλεκτρική κουζίνα, ενώ αυτοί ότι τρώνε έχει αυτή τη θεσπέσια γεύση μιας και μαγειρεύουν στα ξύλα…
-Εμείς για να προστατευθούμε ζούμε περικυκλωμένοι από έναν τοίχο με συναγερμό, ενώ αυτοί ζούνε με τις ορθάνοιχτες πόρτες τους προστατευμένοι από τη φιλία των γειτόνων τους… -Εμείς ζούμε «καλωδιωμένοι» με το κινητό, τον υπολογιστή, την τηλεόραση, ενώ αυτοί αντίθετα «συνδέονται» με τη ζωή,τον ουρανό, τον ήλιο, το νερό, το πράσινο του βουνού, τα ζώα τους, τους καρπούς της γης τους, την οικογένειά τους...
Ο Πατέρας έμεινε έκθαμβος από τις απαντήσεις του γιού του… και ο γιός ολοκλήρωσε με τη φράση:
«Σ’ευχαριστώ μπαμπά που μας δίδαξες πόσο φτωχοί είμαστε…!!!»
Πώς σου φάνηκε η εμπειρία;
Ωραία απάντησε ο γιός με το βλέμμα καρφωμένο στο κενό...
Και τι έμαθες; συνέχισε με επιμονή ο πατέρας.
Ο γιός απάντησε:
-Εμείς έχουμε ένα σκύλο, ενώ αυτοί τέσσερις...
-Εμείς διαθέτουμε μια πισίνα που φτάνει μέχρι τη μέση του κήπου, ενώ αυτοί ένα ποτάμι δίχως τέλος με κρυστάλλινο νερό μέσα και γύρω από το οποίο υπάρχουν και άλλες ομορφιές… -Εμείς εισάγουμε φαναράκια από την Ασία για να φωτίζουμε τον κήπο μας, ενώ αυτοί φωτίζονται από τα αστέρια και το φεγγάρι… -Η αυλή μας φτάνει μέχρι το φράχτη, ενώ η δική τους μέχρι τον ορίζοντα… -Εμείς αγοράζουμε το φαγητό μας, ενώ αυτοί πάλι σπέρνουν και θερίζουν γι αυτό…
-Εμείς ακούμε CDs, ενώ αυτοί απολαμβάνουν μια απέραντη συμφωνία από πουλιά, βατράχια και άλλα ζώα και όλα αυτά διακόπτονται που και που από το ρυθμικό τραγούδι του γείτονα που εργάζεται στο χωράφι… -Εμείς μαγειρεύουμε με ηλεκτρική κουζίνα, ενώ αυτοί ότι τρώνε έχει αυτή τη θεσπέσια γεύση μιας και μαγειρεύουν στα ξύλα…
-Εμείς για να προστατευθούμε ζούμε περικυκλωμένοι από έναν τοίχο με συναγερμό, ενώ αυτοί ζούνε με τις ορθάνοιχτες πόρτες τους προστατευμένοι από τη φιλία των γειτόνων τους… -Εμείς ζούμε «καλωδιωμένοι» με το κινητό, τον υπολογιστή, την τηλεόραση, ενώ αυτοί αντίθετα «συνδέονται» με τη ζωή,τον ουρανό, τον ήλιο, το νερό, το πράσινο του βουνού, τα ζώα τους, τους καρπούς της γης τους, την οικογένειά τους...
Ο Πατέρας έμεινε έκθαμβος από τις απαντήσεις του γιού του… και ο γιός ολοκλήρωσε με τη φράση:
«Σ’ευχαριστώ μπαμπά που μας δίδαξες πόσο φτωχοί είμαστε…!!!»
Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2009
Μοσχόπολη......
Ή και Βοσκόπολη, σύμφωνα με κάποιες γραφές.
Νυν αλβανιστί Voskopoja.
Ξεχασμένη από ανθρώπους και ιστορία ίσως μόνο στα διαβάσματά τους οι ειδικοί, οι ρέκτες και οι ιστοριοδίφες την έχουν συναντήσει. Ψιλοάγνωστη ακόμα και στον μέσο μορφωμένο Έλληνα. Θες ώρες και ώρες για να την βρεις από τα Τίρανα. Είναι πολύ πιο κοντά από Φλώρινα ή Καστοριά, μέσω Κορυτσάς. Κάποιος οδηγός έλεγε γι’ αυτήν: «η πόλη που έγινε χωριό». Σωστό.
Αλλά και περιοριστικό. Μέγα εμπορικό κέντρο άλλοτε, «η Αθήνα της Τουρκοκρατίας» κατά μία μελέτη, «πρωτεύουσα» των Βλάχων, γνώρισε έπειτα την παρακμή και υπέστη αλλεπάλληλες καταστροφές, από τον Αλή Πασά έως τις αρχές του 20ού αιώνα.
Όταν ολοκληρώσεις το δύσβατο ανηφορικό δρόμο που σε οδηγεί εκεί, στέκεσαι στο κέντρο του χωριού και αιωρείσαι, ανάμεσα στο βάρος της ιστορίας, το φαινομενικά αδιάφορο παρόν της παρακμής και τη δυναμική που νιώθεις να πνέει στον αέρα. Επίσκεψη στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου: αρχίζεις και καταλαβαίνεις.
Ακόμα και οι εξωτερικές τοιχογραφίες διατηρούνται σε σχετικώς εξαιρετική κατάσταση το ξηρό κλίμα τις διατήρησε σχεδόν άθικτες και μόνο κάποιοι νεοβάνδαλοι τις έχουν χαράξει. Το εσωτερικό ακόμα πιο εντυπωσιακό. Σκέφτεσαι πόσο αυτό το μνημείο θα είχε αξιοποιηθεί σε άλλο τόπο.
Ο παπάς συνεννοείται εις την βλάχικη με ταξιδιώτρια από Ελλάδα. Μαθαίνεις, κι ας μην προλαβαίνεις να τον δεις, και για τον ’γιο Αθανάσιο. «Η Σιστίνα των Βαλκανίων», λέει ο συμπαθής δήμαρχος και προσφέρει ευγενικά ειδικό τομίδιο με αυτόν τον τίτλο.
Ξαναβγαίνεις στον καθαρό βουνίσιο αέρα. Το νιώθεις, ότι μέσα στο σκηνικό της παρακμής και της εγκατάλειψης κάτι έχει αρχίσει να κινείται. Έστω σε αργούς, βαλκανικούς ρυθμούς. Κάποια όμορφα σπίτια, ο κατσικόδρομος που στρώνεται, λίγες πρώτες υποδομές, ένα κονδύλι που βρέθηκε για να ξαναφτιαχτεί ένα καλντερίμι.
Το αισθάνεσαι, ότι ίσως κάποτε, για άλλους λόγους, η πόλη ξανάρθει στα χείλη ολονών. Ξαναπαίρνεις βαθιά ορεινή ανάσα και επιστρέφεις. Και σε κάθε στροφή και γωνιά, το τραχύ αλβανικό τοπίο, φυσικό κι ανθρώπινο, να θυμίζει κάθε φορά και περισσότερο, κάθε φορά και πιο πειστικά και ταιριαστά, τους στίχους από το Ταξίδι του Πορτοκάλογλου.
Ατέλειωτος ο δρόμος
ατέλειωτες στροφές
Σκόνη, μια χώρα μες στη σκόνη
μα πάντα με πληγώνει v’ αρχίζω ανασκαφές
Είδα την άγνωστη πατρίδα
χαμένη Ατλαντίδα
στις χωματερές
Τώρα, περιμένει τώρα
με τα κρυφά της δώρα
τους εθελοντές
Χ.
Αναδημοσίευση απο την εφημεριδα «ΑΥΓΗ»
Νυν αλβανιστί Voskopoja.
Ξεχασμένη από ανθρώπους και ιστορία ίσως μόνο στα διαβάσματά τους οι ειδικοί, οι ρέκτες και οι ιστοριοδίφες την έχουν συναντήσει. Ψιλοάγνωστη ακόμα και στον μέσο μορφωμένο Έλληνα. Θες ώρες και ώρες για να την βρεις από τα Τίρανα. Είναι πολύ πιο κοντά από Φλώρινα ή Καστοριά, μέσω Κορυτσάς. Κάποιος οδηγός έλεγε γι’ αυτήν: «η πόλη που έγινε χωριό». Σωστό.
Αλλά και περιοριστικό. Μέγα εμπορικό κέντρο άλλοτε, «η Αθήνα της Τουρκοκρατίας» κατά μία μελέτη, «πρωτεύουσα» των Βλάχων, γνώρισε έπειτα την παρακμή και υπέστη αλλεπάλληλες καταστροφές, από τον Αλή Πασά έως τις αρχές του 20ού αιώνα.
Όταν ολοκληρώσεις το δύσβατο ανηφορικό δρόμο που σε οδηγεί εκεί, στέκεσαι στο κέντρο του χωριού και αιωρείσαι, ανάμεσα στο βάρος της ιστορίας, το φαινομενικά αδιάφορο παρόν της παρακμής και τη δυναμική που νιώθεις να πνέει στον αέρα. Επίσκεψη στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου: αρχίζεις και καταλαβαίνεις.
Ακόμα και οι εξωτερικές τοιχογραφίες διατηρούνται σε σχετικώς εξαιρετική κατάσταση το ξηρό κλίμα τις διατήρησε σχεδόν άθικτες και μόνο κάποιοι νεοβάνδαλοι τις έχουν χαράξει. Το εσωτερικό ακόμα πιο εντυπωσιακό. Σκέφτεσαι πόσο αυτό το μνημείο θα είχε αξιοποιηθεί σε άλλο τόπο.
Ο παπάς συνεννοείται εις την βλάχικη με ταξιδιώτρια από Ελλάδα. Μαθαίνεις, κι ας μην προλαβαίνεις να τον δεις, και για τον ’γιο Αθανάσιο. «Η Σιστίνα των Βαλκανίων», λέει ο συμπαθής δήμαρχος και προσφέρει ευγενικά ειδικό τομίδιο με αυτόν τον τίτλο.
Ξαναβγαίνεις στον καθαρό βουνίσιο αέρα. Το νιώθεις, ότι μέσα στο σκηνικό της παρακμής και της εγκατάλειψης κάτι έχει αρχίσει να κινείται. Έστω σε αργούς, βαλκανικούς ρυθμούς. Κάποια όμορφα σπίτια, ο κατσικόδρομος που στρώνεται, λίγες πρώτες υποδομές, ένα κονδύλι που βρέθηκε για να ξαναφτιαχτεί ένα καλντερίμι.
Το αισθάνεσαι, ότι ίσως κάποτε, για άλλους λόγους, η πόλη ξανάρθει στα χείλη ολονών. Ξαναπαίρνεις βαθιά ορεινή ανάσα και επιστρέφεις. Και σε κάθε στροφή και γωνιά, το τραχύ αλβανικό τοπίο, φυσικό κι ανθρώπινο, να θυμίζει κάθε φορά και περισσότερο, κάθε φορά και πιο πειστικά και ταιριαστά, τους στίχους από το Ταξίδι του Πορτοκάλογλου.
Ατέλειωτος ο δρόμος
ατέλειωτες στροφές
Σκόνη, μια χώρα μες στη σκόνη
μα πάντα με πληγώνει v’ αρχίζω ανασκαφές
Είδα την άγνωστη πατρίδα
χαμένη Ατλαντίδα
στις χωματερές
Τώρα, περιμένει τώρα
με τα κρυφά της δώρα
τους εθελοντές
Χ.
Αναδημοσίευση απο την εφημεριδα «ΑΥΓΗ»
Εμβόλιο για τη νέα γρίπη: Τι πρέπει να ξέρετε;
Της Σοφίας Νέτα
Δέκα απαντήσεις σε ισάριθμες ερωτήσεις, σχετικά με το εμβόλιο κατά του ιού της νέας γρίπης Α (Η1Ν1)ν, δίνει το ΙΑΤΡΟΝΕΤ. Οι επιστήμονες είναι καθησυχαστικοί για την ασφάλειά του, αλλά καλούν τους επαγγελματίες Υγείας να προσέχουν και να αναφέρουν τυχόν ανεπιθύμητες ενέργειες.
Ποια πανδημικά εμβόλια κυκλοφορούν στην Ευρώπη;
Μέχρι σήμερα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει δώσει έγκριση σε τέσσερα πρότυπα εμβόλια:
• Celvapan από την εταιρεία Baxter AG
• Daronrix, από την εταιρεία GlaxoSmithKline Biologicals S.A
• Focetria από την εταιρεία Novartis Vaccines and Diagnostics S.r.l
• Pandemrix από την εταιρεία GlaxoSmithKline Biologicals S.A
Πώς παράγονται τα εμβόλια;
Τα τρία από αυτά τα εμβόλια, Daronrix, Focetria και Pandemrix περιέχουν ‘πρόσθετα ενισχυτικά’. Αυτά είναι συστατικά τα οποία περιέχονται μαζί με το στέλεχος του εμβολίου προκειμένου να προκαλέσουν μια καλύτερη ανταπόκριση. Όλα τα πρότυπα εμβόλια έχουν παραχθεί με το στέλεχος Η5Ν1 του ιού της γρίπης το οποίο άλλαξε σε στέλεχος Η1Ν1 το οποίο προκαλεί και την τρέχουσα πανδημία.
Είναι αποτελεσματικά;
Η Επιτροπή του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων για τα Φαρμακευτικά Προϊόντα Ανθρώπινης Χρήσης (CHMP) γνωμοδότησε ότι η προσθήκη του στελέχους του ιού Η1Ν1 δεν έχει μεγάλη επίδραση στην ασφάλεια και τη δραστικότητα του πανδημικού εμβολίου. Αυτό βασίζεται στην προηγούμενη εμπειρία με τα εμβόλια της ‘εποχικής γρίπης’.
Η σύνθεση αυτών των εμβολίων αναπροσαρμόζεται σε ετήσια βάση, σύμφωνα με τις διεθνείς συστάσεις, συμπεριλαμβάνοντας τα στελέχη της εποχιακής γρίπης που αναμένεται να δημιουργήσουν τις επερχόμενες επιδημίες εποχιακής γρίπης. Η εμπειρία έχει καταδείξει ότι η αλλαγή στα στελέχη δεν έχει επίδραση στην ασφάλεια και τη δραστικότητα του εμβολίου για την εποχιακή γρίπη.
Μπορεί να χορηγηθεί παράλληλα με άλλα εμβόλια;
Το εμβόλιο για τη γρίπη μπορεί να δοθεί παράλληλα με άλλα ενέσιμα εμβόλια που όμως δεν έχουν σχέση με τη γρίπη, αρκεί τα εμβόλια να μη γίνονται ακριβώς στην ίδια περιοχή του σώματος.
Υπάρχει αρκετή εμπειρία με τα αντιγριπικά εμβόλια;
Τα εμβόλια ενάντια στη γρίπη είναι από τα πρώτα που κυκλοφόρησαν (το 1946) ενάντια σε λοιμώξεις από ιούς. Υπάρχει, δηλαδή, εμπειρία 63 ετών και πληθώρα πληροφοριών σε ότι αφορά εμβολιασμούς μεγάλου αριθμού ατόμων σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη.
Γι’ αυτό εξάλλου το τίμημα της ισπανικής γρίπης, το 1917 που δεν υπήρχαν εμβόλια, ήταν πολύ βαρύτερο (20 εκατομμύρια θάνατοι) σε σχέση με τις πιο πρόσφατες πανδημίες της γρίπης, όπως η κινεζική το 1968, με μόνο 1 εκατομμύριο θανάτους.
Τι γίνεται με τις μεταλλάξεις;
Επειδή οι ιοί της γρίπης αλλάζουν (μεταλλάσσονται) συχνά, ακολουθείται εδώ και πολλές δεκαετίες η παραγωγή νέου εμβολίου κάθε χρόνο από πολλές φαρμακευτικές εταιρίες, πάντα όμως με τις οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Η εμπειρία επομένως που υπάρχει δεν αφορά μόνο στο χρόνο αλλά και στα δεκάδες διαφορετικά εμβόλια που έχουν παρασκευασθεί και χρησιμοποιηθεί ευρύτατα με επιτυχία μέχρι σήμερα.
Είναι ασφαλές το εμβόλιο κατά της νέας γρίπης;
Το εμβόλιο ενάντια στη νέα γρίπη παρασκευάστηκε από τις παραπάνω εταιρείες με την ίδια τεχνολογία και γι’ αυτό δεν πρέπει να θεωρείται ως κάτι το ιδιαίτερο. Όπως όλα τα φάρμακα έτσι και στα εμβόλια εκδηλώνονται, σε λίγα ευτυχώς άτομα, ορισμένες δυσάρεστες παρενέργειες, που όμως ειδικά για τη γρίπη το προσδοκώμενο όφελος σε σχέση με τις παρενέργειες είναι μεγάλο. Αν δεν ήταν έτσι δεν θα υποστηρίζονταν η μαζική του χρήση, και για τόσες δεκαετίες, από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
Πού αποδίδονται οι ανεπιθύμητες ενέργειες;
Οι παρενέργειες είναι συνήθως αλλεργικής φύσης. Τα εμβόλια αυτά δεν είναι τίποτα άλλο παρά αδρανοποιημένοι ιοί της γρίπης ή συστατικά των ίδιων ιών που έχουν αναπτυχθεί μαζικά στα κύτταρα εμβρύων κότας. Αυτό γιατί οι ιοί αναπτύσσονται μόνο σε ζωντανά κύτταρα και η απομόνωσή τους που ακολουθεί συμπαρασύρει και συστατικά των κυττάρων της όρνιθας που σε ένα ελάχιστο αριθμό ατόμων προκαλούν αλλεργικές αντιδράσεις. Γι’ αυτό εξάλλου στα άτομα που γνωρίζουν ότι είναι αλλεργικοί στα αυγά δεν πρέπει να τους χορηγείται το εμβόλιο.
Τι πρέπει να προσέχουμε στον εμβολιασμό;
Από τον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων (ΕΟΦ) εφιστάται ιδιαίτερα η προσοχή των επαγγελματιών υγείας στον σωστό τρόπο προετοιμασίας των εμβολίων πριν τη χορήγησή τους. Επίσης, επισημαίνεται ότι δεν θα πρέπει να γίνει αλλαγή εμβολίου κατά το δεύτερο εμβολιασμό και ότι θα πρέπει να χορηγηθεί το ίδιο προϊόν με αυτό που χορηγήθηκε κατά τον πρώτο εμβολιασμό.
Καταγράφονται οι ανεπιθύμητες ενέργειες;
Ο ΕΟΦ υπογραμμίζει ότι είναι σημαντικό οι επαγγελματίες υγείας να αναφέρουν άμεσα τις ανεπιθύμητες ενέργειες από τα πανδημικά εμβόλια. Θα πρέπει να καταγράφεται πέραν του ονόματος του εμβολίου, ο αριθμός παρτίδας όπως και ο προσδιορισμός 1ης ή 2ης δόσης.
Ημερομηνία δημοσίευσης: 11 Νοεμβρίου 2009
Πηγή: http://www.iatronet.gr/article.asp?art_id=9949
Δέκα απαντήσεις σε ισάριθμες ερωτήσεις, σχετικά με το εμβόλιο κατά του ιού της νέας γρίπης Α (Η1Ν1)ν, δίνει το ΙΑΤΡΟΝΕΤ. Οι επιστήμονες είναι καθησυχαστικοί για την ασφάλειά του, αλλά καλούν τους επαγγελματίες Υγείας να προσέχουν και να αναφέρουν τυχόν ανεπιθύμητες ενέργειες.
Ποια πανδημικά εμβόλια κυκλοφορούν στην Ευρώπη;
Μέχρι σήμερα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει δώσει έγκριση σε τέσσερα πρότυπα εμβόλια:
• Celvapan από την εταιρεία Baxter AG
• Daronrix, από την εταιρεία GlaxoSmithKline Biologicals S.A
• Focetria από την εταιρεία Novartis Vaccines and Diagnostics S.r.l
• Pandemrix από την εταιρεία GlaxoSmithKline Biologicals S.A
Πώς παράγονται τα εμβόλια;
Τα τρία από αυτά τα εμβόλια, Daronrix, Focetria και Pandemrix περιέχουν ‘πρόσθετα ενισχυτικά’. Αυτά είναι συστατικά τα οποία περιέχονται μαζί με το στέλεχος του εμβολίου προκειμένου να προκαλέσουν μια καλύτερη ανταπόκριση. Όλα τα πρότυπα εμβόλια έχουν παραχθεί με το στέλεχος Η5Ν1 του ιού της γρίπης το οποίο άλλαξε σε στέλεχος Η1Ν1 το οποίο προκαλεί και την τρέχουσα πανδημία.
Είναι αποτελεσματικά;
Η Επιτροπή του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων για τα Φαρμακευτικά Προϊόντα Ανθρώπινης Χρήσης (CHMP) γνωμοδότησε ότι η προσθήκη του στελέχους του ιού Η1Ν1 δεν έχει μεγάλη επίδραση στην ασφάλεια και τη δραστικότητα του πανδημικού εμβολίου. Αυτό βασίζεται στην προηγούμενη εμπειρία με τα εμβόλια της ‘εποχικής γρίπης’.
Η σύνθεση αυτών των εμβολίων αναπροσαρμόζεται σε ετήσια βάση, σύμφωνα με τις διεθνείς συστάσεις, συμπεριλαμβάνοντας τα στελέχη της εποχιακής γρίπης που αναμένεται να δημιουργήσουν τις επερχόμενες επιδημίες εποχιακής γρίπης. Η εμπειρία έχει καταδείξει ότι η αλλαγή στα στελέχη δεν έχει επίδραση στην ασφάλεια και τη δραστικότητα του εμβολίου για την εποχιακή γρίπη.
Μπορεί να χορηγηθεί παράλληλα με άλλα εμβόλια;
Το εμβόλιο για τη γρίπη μπορεί να δοθεί παράλληλα με άλλα ενέσιμα εμβόλια που όμως δεν έχουν σχέση με τη γρίπη, αρκεί τα εμβόλια να μη γίνονται ακριβώς στην ίδια περιοχή του σώματος.
Υπάρχει αρκετή εμπειρία με τα αντιγριπικά εμβόλια;
Τα εμβόλια ενάντια στη γρίπη είναι από τα πρώτα που κυκλοφόρησαν (το 1946) ενάντια σε λοιμώξεις από ιούς. Υπάρχει, δηλαδή, εμπειρία 63 ετών και πληθώρα πληροφοριών σε ότι αφορά εμβολιασμούς μεγάλου αριθμού ατόμων σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη.
Γι’ αυτό εξάλλου το τίμημα της ισπανικής γρίπης, το 1917 που δεν υπήρχαν εμβόλια, ήταν πολύ βαρύτερο (20 εκατομμύρια θάνατοι) σε σχέση με τις πιο πρόσφατες πανδημίες της γρίπης, όπως η κινεζική το 1968, με μόνο 1 εκατομμύριο θανάτους.
Τι γίνεται με τις μεταλλάξεις;
Επειδή οι ιοί της γρίπης αλλάζουν (μεταλλάσσονται) συχνά, ακολουθείται εδώ και πολλές δεκαετίες η παραγωγή νέου εμβολίου κάθε χρόνο από πολλές φαρμακευτικές εταιρίες, πάντα όμως με τις οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Η εμπειρία επομένως που υπάρχει δεν αφορά μόνο στο χρόνο αλλά και στα δεκάδες διαφορετικά εμβόλια που έχουν παρασκευασθεί και χρησιμοποιηθεί ευρύτατα με επιτυχία μέχρι σήμερα.
Είναι ασφαλές το εμβόλιο κατά της νέας γρίπης;
Το εμβόλιο ενάντια στη νέα γρίπη παρασκευάστηκε από τις παραπάνω εταιρείες με την ίδια τεχνολογία και γι’ αυτό δεν πρέπει να θεωρείται ως κάτι το ιδιαίτερο. Όπως όλα τα φάρμακα έτσι και στα εμβόλια εκδηλώνονται, σε λίγα ευτυχώς άτομα, ορισμένες δυσάρεστες παρενέργειες, που όμως ειδικά για τη γρίπη το προσδοκώμενο όφελος σε σχέση με τις παρενέργειες είναι μεγάλο. Αν δεν ήταν έτσι δεν θα υποστηρίζονταν η μαζική του χρήση, και για τόσες δεκαετίες, από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
Πού αποδίδονται οι ανεπιθύμητες ενέργειες;
Οι παρενέργειες είναι συνήθως αλλεργικής φύσης. Τα εμβόλια αυτά δεν είναι τίποτα άλλο παρά αδρανοποιημένοι ιοί της γρίπης ή συστατικά των ίδιων ιών που έχουν αναπτυχθεί μαζικά στα κύτταρα εμβρύων κότας. Αυτό γιατί οι ιοί αναπτύσσονται μόνο σε ζωντανά κύτταρα και η απομόνωσή τους που ακολουθεί συμπαρασύρει και συστατικά των κυττάρων της όρνιθας που σε ένα ελάχιστο αριθμό ατόμων προκαλούν αλλεργικές αντιδράσεις. Γι’ αυτό εξάλλου στα άτομα που γνωρίζουν ότι είναι αλλεργικοί στα αυγά δεν πρέπει να τους χορηγείται το εμβόλιο.
Τι πρέπει να προσέχουμε στον εμβολιασμό;
Από τον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων (ΕΟΦ) εφιστάται ιδιαίτερα η προσοχή των επαγγελματιών υγείας στον σωστό τρόπο προετοιμασίας των εμβολίων πριν τη χορήγησή τους. Επίσης, επισημαίνεται ότι δεν θα πρέπει να γίνει αλλαγή εμβολίου κατά το δεύτερο εμβολιασμό και ότι θα πρέπει να χορηγηθεί το ίδιο προϊόν με αυτό που χορηγήθηκε κατά τον πρώτο εμβολιασμό.
Καταγράφονται οι ανεπιθύμητες ενέργειες;
Ο ΕΟΦ υπογραμμίζει ότι είναι σημαντικό οι επαγγελματίες υγείας να αναφέρουν άμεσα τις ανεπιθύμητες ενέργειες από τα πανδημικά εμβόλια. Θα πρέπει να καταγράφεται πέραν του ονόματος του εμβολίου, ο αριθμός παρτίδας όπως και ο προσδιορισμός 1ης ή 2ης δόσης.
Ημερομηνία δημοσίευσης: 11 Νοεμβρίου 2009
Πηγή: http://www.iatronet.gr/article.asp?art_id=9949
Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2009
Athensvoice.......
Μεσημέρι, Κολωνάκι, καφέ στην πλατεία. Είναι αποκλεισμένο περιμετρικά, μπράβοι σε σχήμα Π, περαστικοί κοιτάζουν περίεργοι το θέαμα. Στη μέση αυτός, μαύρο κοστούμι, μαύρο πουκάμισο, όρθιος μιλάει στο κινητό.
Πίσω του άλλος μπράβος, κρατάει στα χέρια ευλαβικά το πούρο. Γυρνάει, τραβάει μια ρουφηξιά, συνεχίζει, ο κολαούζος το κρατάει, περιμένει την επόμενη ρουφηξιά. Μπράβος πούρου, επαγγέλματα του μέλλοντος. Φθινοπωρινό μεσημέρι στο κέντρο της πόλης, η δημόσια επίδειξη της αήττητης ηλιθιότητας.
Είναι πλούσιος. Έχει πολλά λεφτά, από πού, απροσδιόριστο. Οι πλούσιοι αυτής της χώρας δεν κάνουν, έχουν. Κάτι γενικώς, καράβια, προμήθειες, λαθρεμπόριο πετρελαίου, πλαστά τιμολόγια, ποδοσφαιρικές ομάδες-πλυντήρια, αγοραπωλησίες παικτών, εικονικά συμβόλαια, πουλάει φάρμακα στα νοσοκομεία στην τριπλάσια τιμή, εισαγωγή από την Κύπρο, εκμεταλλεύεται εμπορικά ακίνητα της εκκλησίας, καταπατάει δημόσιες εκτάσεις, χτίζει στη Μύκονο συγκρότημα κατοικιών με συνέταιρο γνωστό πολιτικό, αλλαγές συντελεστή δόμησης μόνο για την περίπτωσή του, έχει αναλάβει τη διαφημιστική καμπάνια υπουργείων, διαχειρίζεται τα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων, πουλάει τηλεοπτικά κανάλια που του χαρίζει το κράτος, αύξηση κεφαλαίου, τραπεζική εγγύηση, δάνεια, offshore εταιρείες, κωδικοί, μπράβοι. Πούρα. Χοντρός σβέρκος.
Οι περαστικοί απολαμβάνουν το θέαμα. Κουνάνε το κεφάλι ειρωνικά. Με λίγη ζήλια. Το θέμα είναι τα λεφτά, αυτό μου είπε κι ο μπαμπάς, Τζούλια. Μια χώρα που δεν παράγει τίποτα και έχει τόσους πολλούς πλούσιους. Δεν δημιουργούν αλλά έχουν διασυνδέσεις. Σωστοί άνθρωποι στις σωστές θέσεις. Βιτρίνες. Ταμίες. Μεταφορά χρήματος, όχι δημιουργία πλούτου. Δεν βγάζουν χρήματα, υπεξαιρούν.
Οι πλούσιοι ξέρουν πολύ καλά από πού προέρχονται τα χρήματά τους. Τα αντιμετωπίζουν και οι ίδιοι ως προϊόν εγκλήματος. Τα τρώνε γρήγορα και επιδεικτικά. Όπως οι γκάνγκστερ. Σε ολόκληρο τον κόσμο μόνο δύο άρχουσες τάξεις έχουν υιοθετήσει ως τρόπο ζωής το lifestyle της κολομβιάνικης μαφίας. Οι Ρώσοι ολιγάρχες και οι Έλληνες πλούσιοι. Θηριώδη τζιπ στα στενά δρομάκια, παρκαρισμένες πόρσε στα κλαμπ, αστυνομική προστασία, γουόκι τόκι, μπράβοι, ημίγυμνες ξανθιές, χοντροί σβέρκοι. ΚΔΟΑ. Κτηνώδης δύναμη ογκώδης άγνοια. Στον υπόλοιπο κόσμο οι πραγματικοί πλούσιοι μοιάζουν με φοιτητές στα Εξάρχεια. Σνίκερς, φούτερ και κουκούλες. Ανακάλυψαν ένα τσιπάκι, έστησαν τη Microsoft, την Apple, έφτιαξαν ένα πρόγραμμα, φαντάστηκαν μια κοινότητα, το FaceBook, βάζουν την εταιρεία τους στο χρηματιστήριο έναντι 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων φορώντας τζιν, στο υπόγειο γκαράζ παίζουν ακόμα Nirvana με τις φοιτητικές τους κιθάρες.
Εδώ δεν υπάρχουν κιθάρες. Ούτε πανεπιστήμια. Ελληνικός ληστρικός μικροκαπιταλισμός, κλοπιμαία. Ξαπλώστρες 3.000 ευρώ στην παραλία, ο ένας δίπλα στον άλλον. Πάνω στον άλλον. Όλοι μαζί. Δεν θέλουν να κρυφτούν, θέλουν να φανούν. Ποιος έχει το πιο μεγάλο, σπίτι, το πιο μεγάλο, κότερο. Αγωνιούν για μια φωτογραφία τους σε φτηνές κίτρινες φυλλάδες που λερώνεσαι άμα τις ξεφυλλίσεις.
Αγοράζουν παρέα, δημοσιότητα, σεξ, μις, θεές, απόλυτες, υπέρλαμπρες, δίμετρες. Ξανθιές με μαύρη ρίζα. Από τη μαζική παραγωγή των καλλιστείων.
Μια δυο γυμνές φωτογραφίες και μετά στον αγώνα. Στο ανελέητο κυνήγι στη σκληρή ζούγκλα της ζωής. Η ανεργία στις νεαρές γυναίκες μέχρι τα 30 φτάνει στο 40%. Πιράνχας, κόβουν βόλτες από φωτογράφιση σε κότερα, από πασαρέλα σε επισκέψεις κατ’ οίκον. Το ίδιο παμπάλαιο συγκινητικό όνειρο.
Μια μέρα ο πελάτης θα ερωτευτεί και θα την κάνει κυρία. Ένας γάμος, τώρα πριν να ’ναι αργά, τα χρόνια περνάνε γρήγορα, νέο εμπόρευμα βγαίνει στην αγορά κάθε σεζόν.
Τα πούρα διαλέγουν. Επιλέγουν την επόμενη trophy wife. Επιλέγουν και επιλέγονται. Ε9 κυκλοφορούν σε φωτοτυπίες, αγοραπωλησίες, ντιλ κλείνονται. Τα κοσμικά περιοδικά γράφουν για πανέμορφα μοντέλα που φωτογραφίζονται σε ακριβά μαγαζιά με νεαρούς ζεν πρεμιέ της αθηναϊκής νύχτας.
Εννοούν escort συναντάνε γιους πλουσίων με την ελπίδα να «κατακτηθούν». Νέες ιδιότητες της κοσμικής ζωής. Κληρονόμοι. Γιοι εισηγμένων. Πολύφερνοι γαμπροί με πολλές κατακτήσεις. Οι βίζιτες της πρώτης σελίδας.
Ο πλανήτης μπαίνει στον τρίτο χρόνο της οικονομικής κρίσης. Ο δύσκολος χειμώνας. Οι ελληνικές πολιτικές εφημερίδες, αυτιστικές πάντα, στο πιο βαθύ τούνελ της κρίσης, εισάγουν στην ύλη τους κοσμικά ένθετα. Χρώματα πολύχρωμα, γυαλιστερές φωτογραφίες. Δες το 16χρονο ζάπλουτο ξέκωλο πώς διασκεδάζει στα μπουζούκια. Ζηλεύεις;
Δες το νεαρό πάμπλουτο κληρονόμο αγκαλιά με τη θεά, την προκλητική miss young. Θα κάνουν προγαμιαίο συμβόλαιο; Η Ελένη ρίχνει με νάζι το τιραντάκι να φανεί η ρόγα, πέφτει η τηλεθέαση. 5.000 άτομα στο γάμο, τραγούδησε ο Ρέμος, εσύ δεν ήσουν εκεί; Εσένα ο μπαμπάς σου δεν έκανε λαθρεμπόριο πετρελαίου;
Η μαμά σου δεν ήταν συμβολαιογράφος στα μεγάλα ντιλ ακίνητης περιουσίας; Δεν ξέρεις ούτε ένα γενικό γραμματέα υπουργείου, έναν ταμία κόμματος έστω; Τι άτυχος που ήσουν. Όλα διορθώνονται όμως, άρχισε τώρα, κάνε κοιλιακούς, κάνε προσθετικές στήθους, κάνε κάτι. Αν δεν είσαι αγοραστής, γίνε τουλάχιστον εμπόρευμα.
Η Ελλάδα, αδιόριστη πτυχιούχος, κλείνει τα μάτια, πέφτει στο κρεβάτι για μια μονιμοποίηση στο δημόσιο, υπέρβαρη πηδάει απ’ το μπαλκόνι. Γυρνάει το ρολόι μια ώρα πίσω μεσάνυχτα Κυριακής, ετοιμάζεται για τον πιο βαρύ χειμώνα.
Μπερδεμένη, πεινασμένη, εν πλήρει συγχύσει, δηλώνει αθώα. Ήταν ωραίο το έργο, εύκολο, χωρίς κόπο, θεαματικό σαν μεταμεσονύχτια κολομβιάνικη σαπουνόπερα του Άλφα με βαρόνους κοκαΐνης, μπράβους και μικρά κοριτσάκια που πάνε στον πλαστικό χειρούργο με παιδιάστικη αφέλεια για να πιάσουν την καλή, να τις διαλέξει ο αρχηγός της συμμορίας. Κρατάει 45 λεπτά.
Μετά ακολουθεί τελεμάρκετινγκ. Κατσαρόλες, στρώματα και όργανα γυμναστικής, 29,99 ευρώ σε 6 δόσεις.
ΠΗΓΗ: http://www.athensvoice.gr/editorial/av,19009,Edito.html
Πίσω του άλλος μπράβος, κρατάει στα χέρια ευλαβικά το πούρο. Γυρνάει, τραβάει μια ρουφηξιά, συνεχίζει, ο κολαούζος το κρατάει, περιμένει την επόμενη ρουφηξιά. Μπράβος πούρου, επαγγέλματα του μέλλοντος. Φθινοπωρινό μεσημέρι στο κέντρο της πόλης, η δημόσια επίδειξη της αήττητης ηλιθιότητας.
Είναι πλούσιος. Έχει πολλά λεφτά, από πού, απροσδιόριστο. Οι πλούσιοι αυτής της χώρας δεν κάνουν, έχουν. Κάτι γενικώς, καράβια, προμήθειες, λαθρεμπόριο πετρελαίου, πλαστά τιμολόγια, ποδοσφαιρικές ομάδες-πλυντήρια, αγοραπωλησίες παικτών, εικονικά συμβόλαια, πουλάει φάρμακα στα νοσοκομεία στην τριπλάσια τιμή, εισαγωγή από την Κύπρο, εκμεταλλεύεται εμπορικά ακίνητα της εκκλησίας, καταπατάει δημόσιες εκτάσεις, χτίζει στη Μύκονο συγκρότημα κατοικιών με συνέταιρο γνωστό πολιτικό, αλλαγές συντελεστή δόμησης μόνο για την περίπτωσή του, έχει αναλάβει τη διαφημιστική καμπάνια υπουργείων, διαχειρίζεται τα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων, πουλάει τηλεοπτικά κανάλια που του χαρίζει το κράτος, αύξηση κεφαλαίου, τραπεζική εγγύηση, δάνεια, offshore εταιρείες, κωδικοί, μπράβοι. Πούρα. Χοντρός σβέρκος.
Οι περαστικοί απολαμβάνουν το θέαμα. Κουνάνε το κεφάλι ειρωνικά. Με λίγη ζήλια. Το θέμα είναι τα λεφτά, αυτό μου είπε κι ο μπαμπάς, Τζούλια. Μια χώρα που δεν παράγει τίποτα και έχει τόσους πολλούς πλούσιους. Δεν δημιουργούν αλλά έχουν διασυνδέσεις. Σωστοί άνθρωποι στις σωστές θέσεις. Βιτρίνες. Ταμίες. Μεταφορά χρήματος, όχι δημιουργία πλούτου. Δεν βγάζουν χρήματα, υπεξαιρούν.
Οι πλούσιοι ξέρουν πολύ καλά από πού προέρχονται τα χρήματά τους. Τα αντιμετωπίζουν και οι ίδιοι ως προϊόν εγκλήματος. Τα τρώνε γρήγορα και επιδεικτικά. Όπως οι γκάνγκστερ. Σε ολόκληρο τον κόσμο μόνο δύο άρχουσες τάξεις έχουν υιοθετήσει ως τρόπο ζωής το lifestyle της κολομβιάνικης μαφίας. Οι Ρώσοι ολιγάρχες και οι Έλληνες πλούσιοι. Θηριώδη τζιπ στα στενά δρομάκια, παρκαρισμένες πόρσε στα κλαμπ, αστυνομική προστασία, γουόκι τόκι, μπράβοι, ημίγυμνες ξανθιές, χοντροί σβέρκοι. ΚΔΟΑ. Κτηνώδης δύναμη ογκώδης άγνοια. Στον υπόλοιπο κόσμο οι πραγματικοί πλούσιοι μοιάζουν με φοιτητές στα Εξάρχεια. Σνίκερς, φούτερ και κουκούλες. Ανακάλυψαν ένα τσιπάκι, έστησαν τη Microsoft, την Apple, έφτιαξαν ένα πρόγραμμα, φαντάστηκαν μια κοινότητα, το FaceBook, βάζουν την εταιρεία τους στο χρηματιστήριο έναντι 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων φορώντας τζιν, στο υπόγειο γκαράζ παίζουν ακόμα Nirvana με τις φοιτητικές τους κιθάρες.
Εδώ δεν υπάρχουν κιθάρες. Ούτε πανεπιστήμια. Ελληνικός ληστρικός μικροκαπιταλισμός, κλοπιμαία. Ξαπλώστρες 3.000 ευρώ στην παραλία, ο ένας δίπλα στον άλλον. Πάνω στον άλλον. Όλοι μαζί. Δεν θέλουν να κρυφτούν, θέλουν να φανούν. Ποιος έχει το πιο μεγάλο, σπίτι, το πιο μεγάλο, κότερο. Αγωνιούν για μια φωτογραφία τους σε φτηνές κίτρινες φυλλάδες που λερώνεσαι άμα τις ξεφυλλίσεις.
Αγοράζουν παρέα, δημοσιότητα, σεξ, μις, θεές, απόλυτες, υπέρλαμπρες, δίμετρες. Ξανθιές με μαύρη ρίζα. Από τη μαζική παραγωγή των καλλιστείων.
Μια δυο γυμνές φωτογραφίες και μετά στον αγώνα. Στο ανελέητο κυνήγι στη σκληρή ζούγκλα της ζωής. Η ανεργία στις νεαρές γυναίκες μέχρι τα 30 φτάνει στο 40%. Πιράνχας, κόβουν βόλτες από φωτογράφιση σε κότερα, από πασαρέλα σε επισκέψεις κατ’ οίκον. Το ίδιο παμπάλαιο συγκινητικό όνειρο.
Μια μέρα ο πελάτης θα ερωτευτεί και θα την κάνει κυρία. Ένας γάμος, τώρα πριν να ’ναι αργά, τα χρόνια περνάνε γρήγορα, νέο εμπόρευμα βγαίνει στην αγορά κάθε σεζόν.
Τα πούρα διαλέγουν. Επιλέγουν την επόμενη trophy wife. Επιλέγουν και επιλέγονται. Ε9 κυκλοφορούν σε φωτοτυπίες, αγοραπωλησίες, ντιλ κλείνονται. Τα κοσμικά περιοδικά γράφουν για πανέμορφα μοντέλα που φωτογραφίζονται σε ακριβά μαγαζιά με νεαρούς ζεν πρεμιέ της αθηναϊκής νύχτας.
Εννοούν escort συναντάνε γιους πλουσίων με την ελπίδα να «κατακτηθούν». Νέες ιδιότητες της κοσμικής ζωής. Κληρονόμοι. Γιοι εισηγμένων. Πολύφερνοι γαμπροί με πολλές κατακτήσεις. Οι βίζιτες της πρώτης σελίδας.
Ο πλανήτης μπαίνει στον τρίτο χρόνο της οικονομικής κρίσης. Ο δύσκολος χειμώνας. Οι ελληνικές πολιτικές εφημερίδες, αυτιστικές πάντα, στο πιο βαθύ τούνελ της κρίσης, εισάγουν στην ύλη τους κοσμικά ένθετα. Χρώματα πολύχρωμα, γυαλιστερές φωτογραφίες. Δες το 16χρονο ζάπλουτο ξέκωλο πώς διασκεδάζει στα μπουζούκια. Ζηλεύεις;
Δες το νεαρό πάμπλουτο κληρονόμο αγκαλιά με τη θεά, την προκλητική miss young. Θα κάνουν προγαμιαίο συμβόλαιο; Η Ελένη ρίχνει με νάζι το τιραντάκι να φανεί η ρόγα, πέφτει η τηλεθέαση. 5.000 άτομα στο γάμο, τραγούδησε ο Ρέμος, εσύ δεν ήσουν εκεί; Εσένα ο μπαμπάς σου δεν έκανε λαθρεμπόριο πετρελαίου;
Η μαμά σου δεν ήταν συμβολαιογράφος στα μεγάλα ντιλ ακίνητης περιουσίας; Δεν ξέρεις ούτε ένα γενικό γραμματέα υπουργείου, έναν ταμία κόμματος έστω; Τι άτυχος που ήσουν. Όλα διορθώνονται όμως, άρχισε τώρα, κάνε κοιλιακούς, κάνε προσθετικές στήθους, κάνε κάτι. Αν δεν είσαι αγοραστής, γίνε τουλάχιστον εμπόρευμα.
Η Ελλάδα, αδιόριστη πτυχιούχος, κλείνει τα μάτια, πέφτει στο κρεβάτι για μια μονιμοποίηση στο δημόσιο, υπέρβαρη πηδάει απ’ το μπαλκόνι. Γυρνάει το ρολόι μια ώρα πίσω μεσάνυχτα Κυριακής, ετοιμάζεται για τον πιο βαρύ χειμώνα.
Μπερδεμένη, πεινασμένη, εν πλήρει συγχύσει, δηλώνει αθώα. Ήταν ωραίο το έργο, εύκολο, χωρίς κόπο, θεαματικό σαν μεταμεσονύχτια κολομβιάνικη σαπουνόπερα του Άλφα με βαρόνους κοκαΐνης, μπράβους και μικρά κοριτσάκια που πάνε στον πλαστικό χειρούργο με παιδιάστικη αφέλεια για να πιάσουν την καλή, να τις διαλέξει ο αρχηγός της συμμορίας. Κρατάει 45 λεπτά.
Μετά ακολουθεί τελεμάρκετινγκ. Κατσαρόλες, στρώματα και όργανα γυμναστικής, 29,99 ευρώ σε 6 δόσεις.
ΠΗΓΗ: http://www.athensvoice.gr/editorial/av,19009,Edito.html
Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2009
Γιώργος Κορδής: Με απασχολεί ο άνθρωπος
Γιώργος Κορδής: Με απασχολεί ο άνθρωπος και η περιπέτειά του στη ζωή
Ημερομηνία δημοσίευσης: 11/11/2009
Η έκθεση του Γιώργου Κόρδη στην αίθουσα τέχνης "Αμυμώνη" των Ιωαννίνων υπήρξε η (επίκαιρη) αφορμή για τη συνέντευξη που ακολουθεί. Υπάρχει όμως ένας ακόμη πιο "βαθύς" λόγος που επιδιώξαμε τη συνομιλία.
Ο Γιώργος Κόρδης είναι αγιογράφος ενώ παράλληλα ανήκει (γεωγραφικά) και στο πλήρωμα της εκκλησίας. Έχει ενδιαφέρον λοιπόν, να δούμε τι πιστεύει για την τέχνη της αγιογραφίας σε μια εποχή που οι άγιοι απουσιάζουν...
* Τι θα δούμε στα Γιάννενα κ. Κόρδη;
Η έκθεση στα Γιάννενα παρουσιάζει διάφορες ενότητες της δουλειάς μου. Η πρώτη αφορά σ’ ένα κομμάτι δουλειάς που είχα κάνει πέρυσι για τον Κώστα Καρυωτάκη, μια αναφορά που βγήκε σε βιβλίο από τις εκδόσεις «Αρμός».
Υπάρχει επίσης ένα κομμάτι που εικονογραφεί το “Θαλασσινό κοιμητήριο του Πώλ Βαλερύ” καθώς επίσης, ακουαρέλες, λιθογραφίες και κάποια άλλα έργα τα οποία αφορμώνται από την ποίηση του Νίκου Καββαδία.
* Είναι πολλοί αυτοί που λένε ότι κατέχετε σε βάθος τη ζωγραφική παράδοση του Βυζαντίου. Ζωγραφίζετε με την τεχνοτροπία αυτή, σύγχρονα έργα αγιογραφίας αλλά και κοσμικής ζωγραφικής. Η δουλειά σας είναι απόρροια τεχνικής, ανάγκης ή συναισθήματος;
Θα έλεγα ότι είναι όλα μαζί. Ένα έργο τέχνης για να είναι τέτοιο, θα πρέπει να λειτουργεί μέσα σε ένα κοινωνικό σύνολο. Σε διαφορετική περίπτωση αποτελεί ιδιωτική έκφραση η οποία δεν αφορά κανέναν πέρα από τον ίδιο τον άνθρωπο που το κάνει. Για είναι έργο τέχνης πρέπει να έχει κοινοτική λειτουργία, άρα να έχει θέμα που ενδιαφέρει την κοινότητα, καταρχάς.
Ταυτόχρονα θα πρέπει να είναι προσωπικό γεγονός, να προέρχεται δηλαδή από ένα άνθρωπο να καταγράφει τη γνώμη του, την κατάθεση τα συναισθήματα, τον προσωπικό του ψυχισμό. Σε τελική ανάλυση όμως το υπέρτατο κριτήριο για το έργο τέχνης είναι να μπορεί να λειτουργεί σαν κοινωνικό γεγονός, να μπορεί να παράγει κοινωνία.
* Γιατί αυτή η καταφυγή στη Βυζαντινή τεχνοτροπία;
Γιατί η τεχνοτροπία αυτή είναι στην πραγματικότητα η κατάληξη της ελληνικής ζωγραφικής. Ένας ζωγραφικός τρόπος που ξεκινά από την αρχαία Ελλάδα και φθάνει μέχρι τον Θεόφιλο. Τον τρόπο αυτό προσπαθώ να χρησιμοποιήσω, εντελώς συνειδητά πάντα διότι έχει κατά τη γνώμη την κοινωνική διάσταση που σας ανέφερα πριν.
* Αντίθετα με σας, οι σύγχρονοι αγιογράφοι αντιγράφουν τη Βυζαντινή Παράδοση. Έχετε αναρωτηθεί μήπως η αγιογραφία είναι πλέον μια νεκρή υπόθεση, μια υπόθεση που δεν εμπνέει άρα δεν μπορεί να εξελιχθεί ή έστω να αποτελέσει αντικείμενο δημιουργικότητας να παράξει κοινωνία όπως λέτε;
Εφόσον το θέτουμε έτσι, ότι δηλαδή οι σημερινοί αγιογράφοι απλά αντιγράφουν το παρελθόν σαφώς τότε η αγιογραφία δεν μπορεί να διεκδικήσει να είναι ζωντανή τέχνη, αυτό είναι ξεκάθαρο.
Εγώ αντίθετα πιστεύω ότι υπάρχει σε ελληνικό και διεθνές επίπεδο πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για την αγιογραφία το οποίο λόγω εμπειρία είμαι σε θέση να το γνωρίζω. Αφ ης στιγμής λοιπόν υπάρχει ζήτηση από μερίδα κόσμου και μάλιστα πολύ μεγάλη, αυτόματα τίθεται το ζήτημα της δημιουργίας. Άρα υπάρχει περιθώριο να υπάρξει δημιουργία.
Το θέμα είναι πως μπορεί να διεκδικήσει αυτό τον χαρακτήρα και να γίνει δημιουργία. Σήμερα η πλειοψηφία των αγιογράφων αντιγράφει αυτό που έχει συμβεί, αυτό όμως είναι μια φόρμα η οποία εξυπηρέτησε κάποτε. Σήμερα θα πρέπει με κάποιο τρόπο, να πάρει χαρακτήρα και χαρακτηριστικά από τη σημερινή πραγματικότητα, αλλιώς θα είναι νεκρό γεγονός.
* Οι βυζαντινοί καλλιτέχνες εξέφρασαν μιαν ανάγκη, δική τους και της κοινωνίας που ζούσαν. Υπάρχει σήμερα το πολιτιστικό πλαίσιο, η δυναμική που επιτρέπει να θεωρούμε ότι μπορεί να ανασυσταθεί, να αναδυθεί εκ νέου ένας πολιτισμός με αναφορά στις παλιές αξίες, και αυτό ανεξάρτητα από τη ζήτηση που αναφέρατε πριν;
Νομίζω πως ναι.
Αγιογραφία σε μια κοινωνία χωρίς άγιους;
Επιμένω ότι η βασική λειτουργία της αγιογραφίας είναι να αποδώσει πρόσωπα και γεγονότα της θρησκείας με έναν ζωγραφικό τρόπο. Αυτό κάνει και αυτό έκανε πάντα. Άρα υπάρχουν κάποια σταθερά στοιχεία. Το θέμα είναι σταθερό.
Από κει και πέρα ο ζωγραφικός τρόπος μπορεί να ανανεώνεται, να παρακολουθεί την πολιτισμική κίνηση σε κάθε εποχή.
* Μια πολιτιστική κίνηση με κυρίαρχη την απουσία του Θεού, στον δυτικό τουλάχιστον κόσμο;
Εντάξει, αλλά ας μην παραβλέπουμε ότι υπάρχει ακόμη ένα σημαντικό κομμάτι ανθρώπων που δεν παύουν να αναζητούν αυτήν την πραγματικότητα του Θεού και συνεπώς κανείς μπορεί να κινηθεί μέσα σε αυτό το πλαίσιο.
Εγώ θα αντέστρεφα λιγάκι αυτό που λέτε. Αν δηλαδή υπήρχε μια πιο ζωντανή εκκλησιαστική τέχνη δεν θα μπορούσε να δώσει στην κοινωνία τη δυνατότητα να διαβάσει τον χώρο της θρησκείας με πολύ διαφορετικό μάτι;
Γιατί καλώς ή κακώς σήμερα, με τη στατικότητα που υπάρχει στον εκκλησιαστικό χώρο- πολιτισμικά τουλάχιστον- αυτόματα αυτό παράγει συντήρηση η οποία πράγματι κουμπώνει τους ανθρώπους. Εάν αντίθετα υπήρχε μια ζωντανή τέχνη, αυτόματα θα υπήρχε δυνατότητα διαλόγου.
* Η εκκλησία πάντως αρέσκεται στη στατικότητα, δείχνει απρόθυμη να συμμεριστεί την άποψή σας…
Η εκκλησία συλλήβδην δεν είναι στατική. Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι έχουν άλλη, πιο κινητική στάση και αντιμετώπιση. Άρα μέσα σ' αυτό τον χώρο, μπορεί κανείς να δημιουργεί προϋποθέσεις για εσωτερικές ζυμώσεις και για δυνατότητες διαλόγου οι οποίες, αν μη τι άλλο, μπορούν να οδηγήσουν σε μια πιο ζωντανή πραγματικότητα.
* Είσθε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο, διδάσκετε, γράφετε και εικονογραφείτε βιβλία. Από πού εμπνέεστε κ. Κόρδη πού αναζητείτε την αλήθεια σας, σε λησμονημένες αξίες και πηγές;
Υπάρχει πάντα ένας κόσμος που τις αξίες και τις πηγές τις κρατάει ζωντανές, ζει με αυτές, άρα δεν έχουν λησμονηθεί. Ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας ίσως να απέχει, να έχει απομακρυνθεί, να μην ενδιαφέρεται για αυτές τις μνήμες αλλά ένα άλλο κομμάτι ενδιαφέρεται. Συνεπώς δεν είναι πλήρως λησμονημένες.
Αυτό είναι το καθαρά γεωγραφικό κομμάτι το οποίο για μένα είναι μια ζωντανή πραγματικότητα, διότι είμαι ενταγμένος στον χώρο της εκκλησίας. Συνεπώς δεν προσπαθώ να ανασύρω κάτι, ζω εκεί δέχομαι κάποια πράγματα και μιλώ γι αυτά. Έτσι απλά. Αν μιλήσουμε για την κοσμική ζωγραφική τότε εντάξει εκεί μπορεί να μιλήσουμε για έμπνευση και για πηγές.
* Αν η ζωή στην εκκλησία είναι καθαρά γεωγραφικό κομμάτι, ποια είναι η εσωτερική σας καλλιτεχνική δυναμική;
Αυτό που πάντα με απασχολούσε είναι ο άνθρωπος και η περιπέτειά του μέσα στη ζωή. Συνεπώς τα θέματά μου κατά κύριο λόγο είναι ανθρωποκεντρικά. Δεν με απασχολεί το τοπίο, οι νεκρές φύσεις ή οτιδήποτε άλλο.
Με απασχολεί ο άνθρωπος για αυτό και συχνά πυκνά ανατρέχω σε ποιητές από τους οποίους παίρνω αφορμές διότι εκεί μέσα υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν, αγωνιούν, πονούν, θέλουν να ζήσουν τέλος πάντων.
Όλη αυτήν την αγωνία, την αγάπη, τον έρωτα για τη ζωή προσπαθώ να καταγράψω και να παρουσιάσω με τον τρόπο που γνωρίζω. Αυτή είναι η εικαστική μου απόπειρα.
Σ.Μ.
HAYGH
Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009
Ημερομηνία δημοσίευσης: 11/11/2009
Η έκθεση του Γιώργου Κόρδη στην αίθουσα τέχνης "Αμυμώνη" των Ιωαννίνων υπήρξε η (επίκαιρη) αφορμή για τη συνέντευξη που ακολουθεί. Υπάρχει όμως ένας ακόμη πιο "βαθύς" λόγος που επιδιώξαμε τη συνομιλία.
Ο Γιώργος Κόρδης είναι αγιογράφος ενώ παράλληλα ανήκει (γεωγραφικά) και στο πλήρωμα της εκκλησίας. Έχει ενδιαφέρον λοιπόν, να δούμε τι πιστεύει για την τέχνη της αγιογραφίας σε μια εποχή που οι άγιοι απουσιάζουν...
* Τι θα δούμε στα Γιάννενα κ. Κόρδη;
Η έκθεση στα Γιάννενα παρουσιάζει διάφορες ενότητες της δουλειάς μου. Η πρώτη αφορά σ’ ένα κομμάτι δουλειάς που είχα κάνει πέρυσι για τον Κώστα Καρυωτάκη, μια αναφορά που βγήκε σε βιβλίο από τις εκδόσεις «Αρμός».
Υπάρχει επίσης ένα κομμάτι που εικονογραφεί το “Θαλασσινό κοιμητήριο του Πώλ Βαλερύ” καθώς επίσης, ακουαρέλες, λιθογραφίες και κάποια άλλα έργα τα οποία αφορμώνται από την ποίηση του Νίκου Καββαδία.
* Είναι πολλοί αυτοί που λένε ότι κατέχετε σε βάθος τη ζωγραφική παράδοση του Βυζαντίου. Ζωγραφίζετε με την τεχνοτροπία αυτή, σύγχρονα έργα αγιογραφίας αλλά και κοσμικής ζωγραφικής. Η δουλειά σας είναι απόρροια τεχνικής, ανάγκης ή συναισθήματος;
Θα έλεγα ότι είναι όλα μαζί. Ένα έργο τέχνης για να είναι τέτοιο, θα πρέπει να λειτουργεί μέσα σε ένα κοινωνικό σύνολο. Σε διαφορετική περίπτωση αποτελεί ιδιωτική έκφραση η οποία δεν αφορά κανέναν πέρα από τον ίδιο τον άνθρωπο που το κάνει. Για είναι έργο τέχνης πρέπει να έχει κοινοτική λειτουργία, άρα να έχει θέμα που ενδιαφέρει την κοινότητα, καταρχάς.
Ταυτόχρονα θα πρέπει να είναι προσωπικό γεγονός, να προέρχεται δηλαδή από ένα άνθρωπο να καταγράφει τη γνώμη του, την κατάθεση τα συναισθήματα, τον προσωπικό του ψυχισμό. Σε τελική ανάλυση όμως το υπέρτατο κριτήριο για το έργο τέχνης είναι να μπορεί να λειτουργεί σαν κοινωνικό γεγονός, να μπορεί να παράγει κοινωνία.
* Γιατί αυτή η καταφυγή στη Βυζαντινή τεχνοτροπία;
Γιατί η τεχνοτροπία αυτή είναι στην πραγματικότητα η κατάληξη της ελληνικής ζωγραφικής. Ένας ζωγραφικός τρόπος που ξεκινά από την αρχαία Ελλάδα και φθάνει μέχρι τον Θεόφιλο. Τον τρόπο αυτό προσπαθώ να χρησιμοποιήσω, εντελώς συνειδητά πάντα διότι έχει κατά τη γνώμη την κοινωνική διάσταση που σας ανέφερα πριν.
* Αντίθετα με σας, οι σύγχρονοι αγιογράφοι αντιγράφουν τη Βυζαντινή Παράδοση. Έχετε αναρωτηθεί μήπως η αγιογραφία είναι πλέον μια νεκρή υπόθεση, μια υπόθεση που δεν εμπνέει άρα δεν μπορεί να εξελιχθεί ή έστω να αποτελέσει αντικείμενο δημιουργικότητας να παράξει κοινωνία όπως λέτε;
Εφόσον το θέτουμε έτσι, ότι δηλαδή οι σημερινοί αγιογράφοι απλά αντιγράφουν το παρελθόν σαφώς τότε η αγιογραφία δεν μπορεί να διεκδικήσει να είναι ζωντανή τέχνη, αυτό είναι ξεκάθαρο.
Εγώ αντίθετα πιστεύω ότι υπάρχει σε ελληνικό και διεθνές επίπεδο πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για την αγιογραφία το οποίο λόγω εμπειρία είμαι σε θέση να το γνωρίζω. Αφ ης στιγμής λοιπόν υπάρχει ζήτηση από μερίδα κόσμου και μάλιστα πολύ μεγάλη, αυτόματα τίθεται το ζήτημα της δημιουργίας. Άρα υπάρχει περιθώριο να υπάρξει δημιουργία.
Το θέμα είναι πως μπορεί να διεκδικήσει αυτό τον χαρακτήρα και να γίνει δημιουργία. Σήμερα η πλειοψηφία των αγιογράφων αντιγράφει αυτό που έχει συμβεί, αυτό όμως είναι μια φόρμα η οποία εξυπηρέτησε κάποτε. Σήμερα θα πρέπει με κάποιο τρόπο, να πάρει χαρακτήρα και χαρακτηριστικά από τη σημερινή πραγματικότητα, αλλιώς θα είναι νεκρό γεγονός.
* Οι βυζαντινοί καλλιτέχνες εξέφρασαν μιαν ανάγκη, δική τους και της κοινωνίας που ζούσαν. Υπάρχει σήμερα το πολιτιστικό πλαίσιο, η δυναμική που επιτρέπει να θεωρούμε ότι μπορεί να ανασυσταθεί, να αναδυθεί εκ νέου ένας πολιτισμός με αναφορά στις παλιές αξίες, και αυτό ανεξάρτητα από τη ζήτηση που αναφέρατε πριν;
Νομίζω πως ναι.
Αγιογραφία σε μια κοινωνία χωρίς άγιους;
Επιμένω ότι η βασική λειτουργία της αγιογραφίας είναι να αποδώσει πρόσωπα και γεγονότα της θρησκείας με έναν ζωγραφικό τρόπο. Αυτό κάνει και αυτό έκανε πάντα. Άρα υπάρχουν κάποια σταθερά στοιχεία. Το θέμα είναι σταθερό.
Από κει και πέρα ο ζωγραφικός τρόπος μπορεί να ανανεώνεται, να παρακολουθεί την πολιτισμική κίνηση σε κάθε εποχή.
* Μια πολιτιστική κίνηση με κυρίαρχη την απουσία του Θεού, στον δυτικό τουλάχιστον κόσμο;
Εντάξει, αλλά ας μην παραβλέπουμε ότι υπάρχει ακόμη ένα σημαντικό κομμάτι ανθρώπων που δεν παύουν να αναζητούν αυτήν την πραγματικότητα του Θεού και συνεπώς κανείς μπορεί να κινηθεί μέσα σε αυτό το πλαίσιο.
Εγώ θα αντέστρεφα λιγάκι αυτό που λέτε. Αν δηλαδή υπήρχε μια πιο ζωντανή εκκλησιαστική τέχνη δεν θα μπορούσε να δώσει στην κοινωνία τη δυνατότητα να διαβάσει τον χώρο της θρησκείας με πολύ διαφορετικό μάτι;
Γιατί καλώς ή κακώς σήμερα, με τη στατικότητα που υπάρχει στον εκκλησιαστικό χώρο- πολιτισμικά τουλάχιστον- αυτόματα αυτό παράγει συντήρηση η οποία πράγματι κουμπώνει τους ανθρώπους. Εάν αντίθετα υπήρχε μια ζωντανή τέχνη, αυτόματα θα υπήρχε δυνατότητα διαλόγου.
* Η εκκλησία πάντως αρέσκεται στη στατικότητα, δείχνει απρόθυμη να συμμεριστεί την άποψή σας…
Η εκκλησία συλλήβδην δεν είναι στατική. Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι έχουν άλλη, πιο κινητική στάση και αντιμετώπιση. Άρα μέσα σ' αυτό τον χώρο, μπορεί κανείς να δημιουργεί προϋποθέσεις για εσωτερικές ζυμώσεις και για δυνατότητες διαλόγου οι οποίες, αν μη τι άλλο, μπορούν να οδηγήσουν σε μια πιο ζωντανή πραγματικότητα.
* Είσθε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο, διδάσκετε, γράφετε και εικονογραφείτε βιβλία. Από πού εμπνέεστε κ. Κόρδη πού αναζητείτε την αλήθεια σας, σε λησμονημένες αξίες και πηγές;
Υπάρχει πάντα ένας κόσμος που τις αξίες και τις πηγές τις κρατάει ζωντανές, ζει με αυτές, άρα δεν έχουν λησμονηθεί. Ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας ίσως να απέχει, να έχει απομακρυνθεί, να μην ενδιαφέρεται για αυτές τις μνήμες αλλά ένα άλλο κομμάτι ενδιαφέρεται. Συνεπώς δεν είναι πλήρως λησμονημένες.
Αυτό είναι το καθαρά γεωγραφικό κομμάτι το οποίο για μένα είναι μια ζωντανή πραγματικότητα, διότι είμαι ενταγμένος στον χώρο της εκκλησίας. Συνεπώς δεν προσπαθώ να ανασύρω κάτι, ζω εκεί δέχομαι κάποια πράγματα και μιλώ γι αυτά. Έτσι απλά. Αν μιλήσουμε για την κοσμική ζωγραφική τότε εντάξει εκεί μπορεί να μιλήσουμε για έμπνευση και για πηγές.
* Αν η ζωή στην εκκλησία είναι καθαρά γεωγραφικό κομμάτι, ποια είναι η εσωτερική σας καλλιτεχνική δυναμική;
Αυτό που πάντα με απασχολούσε είναι ο άνθρωπος και η περιπέτειά του μέσα στη ζωή. Συνεπώς τα θέματά μου κατά κύριο λόγο είναι ανθρωποκεντρικά. Δεν με απασχολεί το τοπίο, οι νεκρές φύσεις ή οτιδήποτε άλλο.
Με απασχολεί ο άνθρωπος για αυτό και συχνά πυκνά ανατρέχω σε ποιητές από τους οποίους παίρνω αφορμές διότι εκεί μέσα υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν, αγωνιούν, πονούν, θέλουν να ζήσουν τέλος πάντων.
Όλη αυτήν την αγωνία, την αγάπη, τον έρωτα για τη ζωή προσπαθώ να καταγράψω και να παρουσιάσω με τον τρόπο που γνωρίζω. Αυτή είναι η εικαστική μου απόπειρα.
Σ.Μ.
HAYGH
Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009
Ένας Σοφιστής.....
Ένας Σοφιστής ταξίδευσε στη Μίλητο της Μ. Ασίας να εξετάσει τον μεγάλο Σοφό με τα πιο παγιδευτικά θα λέγαμε ερωτήματα.
Ο Σοφός βέβαια του απαντούσε χωρίς ενδοιασμό και χωρίς καθυστέρηση.
1η ερώτηση: Τι είναι το πιο παλιό πράγμα στον κόσμο;
Σοφός: Ο ΘΕΟΣ, επειδή ΠΑΝΤΑ υπήρχε και ΠΑΝΤΑ θα υπάρχει.
2η ερώτηση: Τι είναι το πιο όμορφο πράγμα στον κόσμο;
Σοφός: Το Σύμπαν γιατί είναι το έργο του ΘΕΟΥ, γιατί κανείς δεν μπορεί να φτιάξει κάτι παρόμοιο.
3η ερώτηση: Τι είναι το μεγαλύτερο πράγμα στον κόσμο;
Σοφός: Ο Χώρος, επειδή περιέχει τα πάντα που δημιούργησε ο ΘΕΟΣ.
4η ερώτηση: Τι είναι το πιο σταθερό πράγμα στον κόσμο;
Σοφός: Η Ρυτίδα, η οποία παραμένει ακόμα και όταν ο άνθρωπος έχει χάσει τα πάντα.
5η ερώτηση: Τι είναι το καλύτερο πράγμα στον κόσμο;
Σοφός: Η Αρετή, γιατί χωρίς αυτήν τίποτα καλό στον κόσμο δεν υπάρχει.
6η ερώτηση: Τι είναι το πιο γρήγορο πράγμα στον κόσμο;
Σοφός: Η Σκέψη, γιατί σε απειροελάχιστο χρόνο φτάνει στα άκρα του Σύμπαντος.
7η ερώτηση: Τι είναι το πιο δυνατό πράγμα στον κόσμο;
Σοφός: Η Ανάγκη, που κάνει τον άνθρωπο να αντιμετωπίζει τους κινδύνους της ζωής του.
8η ερώτηση: Τι είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο;
Σοφός: Να δίνεις συμβουλές.
9η ερώτηση: Τι είναι το πιο δύσκολο πράγμα στον κόσμο;
Σοφός: Να γνωρίσεις τον Εαυτό σου.
Έτσι απάντησε στα ερωτήματα αυτός ο Σοφός.
(Από τα αποφθέγματά,άγνωστου συγγραφέα)
Ο Σοφός βέβαια του απαντούσε χωρίς ενδοιασμό και χωρίς καθυστέρηση.
1η ερώτηση: Τι είναι το πιο παλιό πράγμα στον κόσμο;
Σοφός: Ο ΘΕΟΣ, επειδή ΠΑΝΤΑ υπήρχε και ΠΑΝΤΑ θα υπάρχει.
2η ερώτηση: Τι είναι το πιο όμορφο πράγμα στον κόσμο;
Σοφός: Το Σύμπαν γιατί είναι το έργο του ΘΕΟΥ, γιατί κανείς δεν μπορεί να φτιάξει κάτι παρόμοιο.
3η ερώτηση: Τι είναι το μεγαλύτερο πράγμα στον κόσμο;
Σοφός: Ο Χώρος, επειδή περιέχει τα πάντα που δημιούργησε ο ΘΕΟΣ.
4η ερώτηση: Τι είναι το πιο σταθερό πράγμα στον κόσμο;
Σοφός: Η Ρυτίδα, η οποία παραμένει ακόμα και όταν ο άνθρωπος έχει χάσει τα πάντα.
5η ερώτηση: Τι είναι το καλύτερο πράγμα στον κόσμο;
Σοφός: Η Αρετή, γιατί χωρίς αυτήν τίποτα καλό στον κόσμο δεν υπάρχει.
6η ερώτηση: Τι είναι το πιο γρήγορο πράγμα στον κόσμο;
Σοφός: Η Σκέψη, γιατί σε απειροελάχιστο χρόνο φτάνει στα άκρα του Σύμπαντος.
7η ερώτηση: Τι είναι το πιο δυνατό πράγμα στον κόσμο;
Σοφός: Η Ανάγκη, που κάνει τον άνθρωπο να αντιμετωπίζει τους κινδύνους της ζωής του.
8η ερώτηση: Τι είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο;
Σοφός: Να δίνεις συμβουλές.
9η ερώτηση: Τι είναι το πιο δύσκολο πράγμα στον κόσμο;
Σοφός: Να γνωρίσεις τον Εαυτό σου.
Έτσι απάντησε στα ερωτήματα αυτός ο Σοφός.
(Από τα αποφθέγματά,άγνωστου συγγραφέα)
Αεί ο Θεός ο Μέγας γεωμετρεί
Αεί ο Θεός ο Μέγας γεωμετρεί,
το κύκλου μήκος ίνα ορίση διαμέτρω,
παρήγαγεν αριθμόν απέραντον,
καί όν,
φεύ,
ουδέποτε όλον θνητοί θα εύρωσι.
Πυθαγόρας
το κύκλου μήκος ίνα ορίση διαμέτρω,
παρήγαγεν αριθμόν απέραντον,
καί όν,
φεύ,
ουδέποτε όλον θνητοί θα εύρωσι.
Πυθαγόρας
Η γυναίκα μου και η «άλλη» γυναίκα.
Η γυναίκα μου μού πρότεινε να βγω με άλλη γυναίκα.
Γνωρίζεις πολύ καλά πως την αγαπάς’ μου είπε μια μέρα ξαφνιάζοντάς με.
Η ζωή είναι πολύ σύντομη, αφιέρωσέ της χρόνο.’
Μα εγώ ΕΣΕΝΑ αγαπώ’ της είπα έντονα.
Το ξέρω. Εξίσου όμως αγαπάς κι εκείνη.’
Η άλλη γυναίκα, την οποία η γυναίκα μου ήθελε να επισκεφθώ, ήταν η μητέρα μου, χήρα εδώ και χρόνια. Όμως οι απαιτήσεις της δουλειάς και των παιδιών με ανάγκαζαν να την επισκέπτομαι αραιά και που.’
Εκείνο το βράδυ της τηλεφώνησα και την προσκάλεσα έξω σε δείπνο και μετά για κινηματογράφο.
Τι συμβαίνει; Είσαι καλά; με ρώτησε.
Η μητέρα μου είναι από τους ανθρώπους που εκλαμβάνει ένα νυχτερινό τηλεφώνημα ή μια αναπάντεχη πρόσκληση ως αρχή κακών μαντάτων.
Νόμιζα πως θα ήταν καλή ιδέα να περνούσαμε λίγο χρόνο μαζί’ της απάντησα. ‘Οι δυο μας μόνοι… Τί λες;’
Σκέφθηκε λιγάκι και απάντησε: ‘Θα το ήθελα πολύ.’
Εκείνη την Παρασκευή, καθώς οδηγούσα μετά το γραφείο για να πάω να την πάρω, αισθανόμουν περίεργα.
Ήταν ο εκνευρισμός που προηγείται ενός ραντεβού… Και πώς τα φέρνει η ζωή, όταν έφθασα στο σπίτι της, παρατήρησα πως και η ίδια ήταν φοβερά συγκινημένη!
Με περίμενε στην πόρτα φορώντας το παλιό καλό παλτό της, είχε περιποιηθεί τα μαλλιά της και ήταν ντυμένη με το φόρεμα με το οποίο είχε εορτάσει την τελευταία επέτειο του γάμου της.
Το πρόσωπό της χαμογελούσε, ακτινοβολούσε φως, όπως το πρόσωπο ενός αγγέλου.
Είπα στις φίλες μου ότι θα βγω με το γιο μου και όλες τους συγκινήθηκαν’ μου είπε καθώς έμπαινε στο αυτοκίνητό μου.
Δεν μπορούν να περιμένουν μέχρι αύριο για να μάθουν τα πάντα για τη βραδυνή έξοδό μας.’
Πήγαμε σε ένα εστιατόριο όχι από τα καλά, αλλά με ζεστή ατμόσφαιρα. Η μητέρα μου με έπιασε από το μπράτσο σαν να ήταν ΄Η Πρώτη Κυρία της χώρας
Μόλις καθίσαμε, έπρεπε εγώ να της διαβάσω τον κατάλογο με τα φαγητά. Το μόνο που έπιαναν τα μάτια της ήταν κάτι μεγάλες φιγούρες.
Μόλις έφθασα στη μέση του καταλόγου, σήκωσα το πρόσωπό μου. Η μαμά μου καθόταν στην άλλη άκρη του τραπεζιού και με χάζευε. Ένα νοσταλγικό χαμόγελο πέρασε από τα χείλη της.
Εγώ ήμουν αυτή που σου διάβαζε τον κατάλογο, όταν ήσουν μικρός, θυμάσαι;
Ήρθε η ώρα, λοιπόν, να ξεκουραστείς και να μου επιτρέψεις να σου ανταποδώσω τη χάρη απάντησα.
Κατά τη διάρκεια του γεύματος είχαμε μια ευχάριστη συζήτηση, τίποτα το εξαιρετικό, απλά το πώς περνάει ο καθένας μας κάθε μέρα.
Μιλούσαμε για ώρες, που τελικά χάσαμε την ταινία στον κινηματογράφο.
Θα βγω μαζί σου την επόμενη φορά, αν μου επιτρέψεις να κάνω εγώ την πρόταση’ μου είπε η μητέρα μου καθώς την επέστρεφα στο σπίτι. Την φίλησα, την αγκάλιασα.
Πώς πήγε το ραντεβού; θέλησε να μάθει η γυναίκα μου μόλις μπήκα στο σπίτι εκείνο το βράδυ.
Πολύ όμορφα, σ ευχαριστώ. Περισσότερο κι απ ό, τι περίμενα.’ της απάντησα.
Μερικές μέρες αργότερα η μητέρα μου έφυγε από ανακοπή της καρδιάς. Όλα συνέβησαν τόσο γρήγορα, δεν μπόρεσα να κάνω τίποτα.
Λίγο καιρό μετά, έλαβα έναν φάκελο από το εστιατόριο όπου είχαμε δειπνήσει η μητέρα μου κι εγώ. Μέσα είχε ένα σημείωμα που έγραφε:
Το δείπνο είναι προπληρωμένο. Ήμουν σχεδόν βέβαιη πως δεν θα μπορούσα να παρευρεθώ, κι έτσι πλήρωσα για δύο άτομα, για σένα και τη σύζυγό σου. Δεν θα μπορέσεις ποτέ σου να αισθανθείς τί σήμαινε εκείνη η βραδιά για μένα. Σε αγαπώ!
Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα τη σπουδαιότητα του να είχα πει εγκαίρως ‘ΣΕ ΑΓΑΠΩ’.
Συνειδητοποίησα ακόμη τη σπουδαιότητα του να δίνουμε στους αγαπημένους μας το χρόνο που τους αξίζει. Τίποτα στη ζωή δεν είναι και δεν θα είναι πιο σημαντικό από την οικογένεια σου.
Αφιέρωσε χρόνο σ΄ αυτούς που αγαπάς, γιατί αυτοί δεν μπορούν να περιμένουν.
Εάν ζει η μητέρα σου,Απόλαυσε τη στιγμή.
Εάν δεν ζει.... Να τη θυμάσαι.
Εάν έχεις μητέρα,Αμέσως θα κάνεις κάποιον να αισθανθεί κάτι για κάποια που ξέχασε, για αυτό το υπέροχο ον που αποκαλείται… ΜΗΤΕΡΑ!
Και να θυμάσαι πάντοτε:
Ο χρόνος ποτέ δεν συγχωρεί!
Ούτε μπορεί να γυρίσει πίσω.
Εστάλη από Josep, Βαρκελώνη, Ισπανία
Μετάφραση Γεώργιος Σ. Βλάχος
Γνωρίζεις πολύ καλά πως την αγαπάς’ μου είπε μια μέρα ξαφνιάζοντάς με.
Η ζωή είναι πολύ σύντομη, αφιέρωσέ της χρόνο.’
Μα εγώ ΕΣΕΝΑ αγαπώ’ της είπα έντονα.
Το ξέρω. Εξίσου όμως αγαπάς κι εκείνη.’
Η άλλη γυναίκα, την οποία η γυναίκα μου ήθελε να επισκεφθώ, ήταν η μητέρα μου, χήρα εδώ και χρόνια. Όμως οι απαιτήσεις της δουλειάς και των παιδιών με ανάγκαζαν να την επισκέπτομαι αραιά και που.’
Εκείνο το βράδυ της τηλεφώνησα και την προσκάλεσα έξω σε δείπνο και μετά για κινηματογράφο.
Τι συμβαίνει; Είσαι καλά; με ρώτησε.
Η μητέρα μου είναι από τους ανθρώπους που εκλαμβάνει ένα νυχτερινό τηλεφώνημα ή μια αναπάντεχη πρόσκληση ως αρχή κακών μαντάτων.
Νόμιζα πως θα ήταν καλή ιδέα να περνούσαμε λίγο χρόνο μαζί’ της απάντησα. ‘Οι δυο μας μόνοι… Τί λες;’
Σκέφθηκε λιγάκι και απάντησε: ‘Θα το ήθελα πολύ.’
Εκείνη την Παρασκευή, καθώς οδηγούσα μετά το γραφείο για να πάω να την πάρω, αισθανόμουν περίεργα.
Ήταν ο εκνευρισμός που προηγείται ενός ραντεβού… Και πώς τα φέρνει η ζωή, όταν έφθασα στο σπίτι της, παρατήρησα πως και η ίδια ήταν φοβερά συγκινημένη!
Με περίμενε στην πόρτα φορώντας το παλιό καλό παλτό της, είχε περιποιηθεί τα μαλλιά της και ήταν ντυμένη με το φόρεμα με το οποίο είχε εορτάσει την τελευταία επέτειο του γάμου της.
Το πρόσωπό της χαμογελούσε, ακτινοβολούσε φως, όπως το πρόσωπο ενός αγγέλου.
Είπα στις φίλες μου ότι θα βγω με το γιο μου και όλες τους συγκινήθηκαν’ μου είπε καθώς έμπαινε στο αυτοκίνητό μου.
Δεν μπορούν να περιμένουν μέχρι αύριο για να μάθουν τα πάντα για τη βραδυνή έξοδό μας.’
Πήγαμε σε ένα εστιατόριο όχι από τα καλά, αλλά με ζεστή ατμόσφαιρα. Η μητέρα μου με έπιασε από το μπράτσο σαν να ήταν ΄Η Πρώτη Κυρία της χώρας
Μόλις καθίσαμε, έπρεπε εγώ να της διαβάσω τον κατάλογο με τα φαγητά. Το μόνο που έπιαναν τα μάτια της ήταν κάτι μεγάλες φιγούρες.
Μόλις έφθασα στη μέση του καταλόγου, σήκωσα το πρόσωπό μου. Η μαμά μου καθόταν στην άλλη άκρη του τραπεζιού και με χάζευε. Ένα νοσταλγικό χαμόγελο πέρασε από τα χείλη της.
Εγώ ήμουν αυτή που σου διάβαζε τον κατάλογο, όταν ήσουν μικρός, θυμάσαι;
Ήρθε η ώρα, λοιπόν, να ξεκουραστείς και να μου επιτρέψεις να σου ανταποδώσω τη χάρη απάντησα.
Κατά τη διάρκεια του γεύματος είχαμε μια ευχάριστη συζήτηση, τίποτα το εξαιρετικό, απλά το πώς περνάει ο καθένας μας κάθε μέρα.
Μιλούσαμε για ώρες, που τελικά χάσαμε την ταινία στον κινηματογράφο.
Θα βγω μαζί σου την επόμενη φορά, αν μου επιτρέψεις να κάνω εγώ την πρόταση’ μου είπε η μητέρα μου καθώς την επέστρεφα στο σπίτι. Την φίλησα, την αγκάλιασα.
Πώς πήγε το ραντεβού; θέλησε να μάθει η γυναίκα μου μόλις μπήκα στο σπίτι εκείνο το βράδυ.
Πολύ όμορφα, σ ευχαριστώ. Περισσότερο κι απ ό, τι περίμενα.’ της απάντησα.
Μερικές μέρες αργότερα η μητέρα μου έφυγε από ανακοπή της καρδιάς. Όλα συνέβησαν τόσο γρήγορα, δεν μπόρεσα να κάνω τίποτα.
Λίγο καιρό μετά, έλαβα έναν φάκελο από το εστιατόριο όπου είχαμε δειπνήσει η μητέρα μου κι εγώ. Μέσα είχε ένα σημείωμα που έγραφε:
Το δείπνο είναι προπληρωμένο. Ήμουν σχεδόν βέβαιη πως δεν θα μπορούσα να παρευρεθώ, κι έτσι πλήρωσα για δύο άτομα, για σένα και τη σύζυγό σου. Δεν θα μπορέσεις ποτέ σου να αισθανθείς τί σήμαινε εκείνη η βραδιά για μένα. Σε αγαπώ!
Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα τη σπουδαιότητα του να είχα πει εγκαίρως ‘ΣΕ ΑΓΑΠΩ’.
Συνειδητοποίησα ακόμη τη σπουδαιότητα του να δίνουμε στους αγαπημένους μας το χρόνο που τους αξίζει. Τίποτα στη ζωή δεν είναι και δεν θα είναι πιο σημαντικό από την οικογένεια σου.
Αφιέρωσε χρόνο σ΄ αυτούς που αγαπάς, γιατί αυτοί δεν μπορούν να περιμένουν.
Εάν ζει η μητέρα σου,Απόλαυσε τη στιγμή.
Εάν δεν ζει.... Να τη θυμάσαι.
Εάν έχεις μητέρα,Αμέσως θα κάνεις κάποιον να αισθανθεί κάτι για κάποια που ξέχασε, για αυτό το υπέροχο ον που αποκαλείται… ΜΗΤΕΡΑ!
Και να θυμάσαι πάντοτε:
Ο χρόνος ποτέ δεν συγχωρεί!
Ούτε μπορεί να γυρίσει πίσω.
Εστάλη από Josep, Βαρκελώνη, Ισπανία
Μετάφραση Γεώργιος Σ. Βλάχος
Ένα χαμόγελο......
Ένα χαμόγελο δεν στοιχίζει τίποτα και όμως είναι πολύτιμο.
Πλουτίζει εκείνον που το δέχεται χωρίς να φτωχαίνει εκείνον που το δίνει.
Δεν διαρκεί παρά μια στιγμή αλλά η ανάμνηση του είναι πολλές φορές αιώνια.
Κανένας δεν είναι τόσο πλούσιος για να μην το έχει ανάγκη και κανένας δεν είναι τόσο φτωχός για να μην το αξίζει.
Είναι ένα στήριγμα στις δύσκολες στιγμές της ζωής και ορατή ένδειξη φιλίας.
Ένα χαμόγελο αναπαύει τον κουρασμένο.
Δίνει θάρρος στον απογοητευμένο.
Παρηγορεί μέσα στη λύπη.
Αναπτερώνει την αισιοδοξία στη ζωή.
Είναι αντίδοτο σε κάθε θλίψη και η αρχή ενός έρωτα.
Όμως δεν δανείζεται δεν κλέβεται δεν αγοράζεται γιατί είναι κάτι που δεν έχει καμία αξία παρά μόνο την στιγμή που δίνεται!
χαμογελάστε...
Η μετάδοση καλών… είναι καλό για όλους μας !!!
Ας φτιάξουμε μια μεγάλη παρέα χαμόγελου.
Μια παρέα που σκοπός της είναι να μεταδώσει το χαμόγελο όχι μόνο στο facebook αλλά στην αληθινή μας ζωή... εκεί που χρειαζόμαστε και χρειάζονται το χαμόγελο πραγματικά.
All you have to do to help is this:
► 1 Join this group.
► 2 Click on "Invite People to Join" button in the right menu.
► 3 Select all of your friends.
► 4 Click on the "Send invitation" button
And you're done!
Πλουτίζει εκείνον που το δέχεται χωρίς να φτωχαίνει εκείνον που το δίνει.
Δεν διαρκεί παρά μια στιγμή αλλά η ανάμνηση του είναι πολλές φορές αιώνια.
Κανένας δεν είναι τόσο πλούσιος για να μην το έχει ανάγκη και κανένας δεν είναι τόσο φτωχός για να μην το αξίζει.
Είναι ένα στήριγμα στις δύσκολες στιγμές της ζωής και ορατή ένδειξη φιλίας.
Ένα χαμόγελο αναπαύει τον κουρασμένο.
Δίνει θάρρος στον απογοητευμένο.
Παρηγορεί μέσα στη λύπη.
Αναπτερώνει την αισιοδοξία στη ζωή.
Είναι αντίδοτο σε κάθε θλίψη και η αρχή ενός έρωτα.
Όμως δεν δανείζεται δεν κλέβεται δεν αγοράζεται γιατί είναι κάτι που δεν έχει καμία αξία παρά μόνο την στιγμή που δίνεται!
χαμογελάστε...
Η μετάδοση καλών… είναι καλό για όλους μας !!!
Ας φτιάξουμε μια μεγάλη παρέα χαμόγελου.
Μια παρέα που σκοπός της είναι να μεταδώσει το χαμόγελο όχι μόνο στο facebook αλλά στην αληθινή μας ζωή... εκεί που χρειαζόμαστε και χρειάζονται το χαμόγελο πραγματικά.
All you have to do to help is this:
► 1 Join this group.
► 2 Click on "Invite People to Join" button in the right menu.
► 3 Select all of your friends.
► 4 Click on the "Send invitation" button
And you're done!
Η ΖΩΗ ΜΑΣ...!!!
Όταν τα θέματα και οι υποθέσεις της καθημερινότητας της ζωής σας γίνουν τόσα πολλά που δεν επαρκεί ο χρόνος του 24ωρου για να τα χειριστείτε, να θυμηθείτε το βάζο του γλυκού, τις δυο κούπες και τον καφέ.
Ο καθηγητής στάθηκε μπροστά στους φοιτητές της τάξης του, της φιλοσοφικής σχολής, έχοντας μπροστά του κάποια αντικείμενα.
Όταν η τάξη ησύχασε, χωρίς να πει τίποτα, πήρε ένα μεγάλο βάζο του γλυκού και άρχισε να το γεμίζει με μπαλάκια του τένις. Όταν πλέον δεν χωρούσε αλλο, κοίταξε τους μαθητές του και τους ρώτησε αν το βάζο γέμισε και εκείνοι συμφώνησαν.
Τότε ο καθηγητής πήρε χαλίκια και άρχισε να τα ρίχνει στο βάζο κουνώντας το και αυτά πήγαν στα κενά ανάμεσα στις μπάλες του τένις. Όταν πια δενχωρούσαν άλλα χαλίκια ρώτησε τους μαθητές αν το βάζο ήταν γεμάτο και αυτοίκάπως σαστισμένοι είπαν πως είναι.
Ο καθηγητής στη συνέχεια πήρε άμμο και αφού την έριξε στο βάζο, γέμισε όλα τα κενά ανάμεσα στα χαλίκια και αφού ρώτησε τους μαθητές πάλι αν το βάζο ήταν γεμάτο αυτοί ανταπάντησαν με ένα ομόφωνο ΝΑΙ.
Τότε ο καθηγητής έσκυψε και πήρε κάτω από το γραφείο δυο κούπες καφέ καιτις έριξε στο βάζο ενώ οι μαθητές πλέον γελούσαν απορημένοι.
«Τώρα», λέει ο καθηγητής, «Θέλω να θεωρήσετε ότι το βάζο αντιπροσωπεύειτη ζωή σας. Οι μπάλες του τένις είναι τα πλέον ιερά και μεγάλα πράγματα στη ζωή σας όπως η πατρίδα, η οικογένεια, τα παιδιά σας, οι φίλοι σας και οιαγαπημένες σας ασχολίες, πράγματα που ακόμα και όλα τα άλλα να χαθούν,αυτά είναι ικανά να γεμίσουν την ζωή σας.
Τα χαλίκια αντιπροσωπεύουν πράγματα σημαντικά όπως τη δουλειά σας, το αυτοκίνητό σας, ένα σπίτι ..
Η άμμος είναι άλλα μικρότερα πράγματα.
Αν γεμίσετε το βάζο πρώτα με άμμο, δεν θα υπάρχει χώρος για να βάλετε τα χαλίκια και τις μπάλες του τένις.
Το ίδιο ισχύει και για τη ζωή σας.
Αν ξοδέψετε την ώρα σας και την ενέργειά σας για μικρά πράγματα δεν θα Έχετε χρόνο και δύναμη για μεγαλύτερα και σημαντικότερα για σας πράγματα. Φροντίστε τα μπαλάκια του τένις πρώτα και μετά τα χαλίκια. Τα υπόλοιπα είναι άμμος ».
Ένας μαθητής σήκωσε το χέρι και ρώτησε, τι αντιπροσώπευε ο καφές.
Ο καθηγητής χαμογέλασε και είπε «Ο καφές είναι για να σας δείξει πως όσο γεμάτη και να είναι η ζωή σας, πάντα θα υπάρχει χώρος για ένα καφέ με κάποιο φίλο »
Σας ενθαρρύνω να πείτε τα παραπάνω και σε όποιους φίλους έχετε και στα πρόσωπα που σας ενδιαφέρουν.
Εγώ μόλις το έκανα αυτό.
Ο καθηγητής στάθηκε μπροστά στους φοιτητές της τάξης του, της φιλοσοφικής σχολής, έχοντας μπροστά του κάποια αντικείμενα.
Όταν η τάξη ησύχασε, χωρίς να πει τίποτα, πήρε ένα μεγάλο βάζο του γλυκού και άρχισε να το γεμίζει με μπαλάκια του τένις. Όταν πλέον δεν χωρούσε αλλο, κοίταξε τους μαθητές του και τους ρώτησε αν το βάζο γέμισε και εκείνοι συμφώνησαν.
Τότε ο καθηγητής πήρε χαλίκια και άρχισε να τα ρίχνει στο βάζο κουνώντας το και αυτά πήγαν στα κενά ανάμεσα στις μπάλες του τένις. Όταν πια δενχωρούσαν άλλα χαλίκια ρώτησε τους μαθητές αν το βάζο ήταν γεμάτο και αυτοίκάπως σαστισμένοι είπαν πως είναι.
Ο καθηγητής στη συνέχεια πήρε άμμο και αφού την έριξε στο βάζο, γέμισε όλα τα κενά ανάμεσα στα χαλίκια και αφού ρώτησε τους μαθητές πάλι αν το βάζο ήταν γεμάτο αυτοί ανταπάντησαν με ένα ομόφωνο ΝΑΙ.
Τότε ο καθηγητής έσκυψε και πήρε κάτω από το γραφείο δυο κούπες καφέ καιτις έριξε στο βάζο ενώ οι μαθητές πλέον γελούσαν απορημένοι.
«Τώρα», λέει ο καθηγητής, «Θέλω να θεωρήσετε ότι το βάζο αντιπροσωπεύειτη ζωή σας. Οι μπάλες του τένις είναι τα πλέον ιερά και μεγάλα πράγματα στη ζωή σας όπως η πατρίδα, η οικογένεια, τα παιδιά σας, οι φίλοι σας και οιαγαπημένες σας ασχολίες, πράγματα που ακόμα και όλα τα άλλα να χαθούν,αυτά είναι ικανά να γεμίσουν την ζωή σας.
Τα χαλίκια αντιπροσωπεύουν πράγματα σημαντικά όπως τη δουλειά σας, το αυτοκίνητό σας, ένα σπίτι ..
Η άμμος είναι άλλα μικρότερα πράγματα.
Αν γεμίσετε το βάζο πρώτα με άμμο, δεν θα υπάρχει χώρος για να βάλετε τα χαλίκια και τις μπάλες του τένις.
Το ίδιο ισχύει και για τη ζωή σας.
Αν ξοδέψετε την ώρα σας και την ενέργειά σας για μικρά πράγματα δεν θα Έχετε χρόνο και δύναμη για μεγαλύτερα και σημαντικότερα για σας πράγματα. Φροντίστε τα μπαλάκια του τένις πρώτα και μετά τα χαλίκια. Τα υπόλοιπα είναι άμμος ».
Ένας μαθητής σήκωσε το χέρι και ρώτησε, τι αντιπροσώπευε ο καφές.
Ο καθηγητής χαμογέλασε και είπε «Ο καφές είναι για να σας δείξει πως όσο γεμάτη και να είναι η ζωή σας, πάντα θα υπάρχει χώρος για ένα καφέ με κάποιο φίλο »
Σας ενθαρρύνω να πείτε τα παραπάνω και σε όποιους φίλους έχετε και στα πρόσωπα που σας ενδιαφέρουν.
Εγώ μόλις το έκανα αυτό.
Έχεις δύο επιλογές..
Τι θα έκανες εσύ; Θα διάλεγες, σίγουρα..
Μην κοιτάξεις για κάτι αστείο σ' αυτό το κείμενο, δεν υπάρχει, μα διάβασέ το.
Η ερώτηση είναι: Θα έκανες την ίδια επιλογή ;
Σε ένα δείπνο, για φιλανθρωπικό σκοπό, ενός σχολείου για παιδιά με ειδικές ανάγκες, ο πατέρας ενός αυτιστικού παιδιού διηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που δεν θα την ξεχάσει κανείς απο όσους την άκουσαν εκείνη τη μέρα.
Μετά την τελετή, έκανε μια ερώτηση.
"Όταν η φύση δεν παρεμποδίζεται απο εξωτερικές επιρροές, όλα γίνονται τέλεια.
Ακόμα ο γιος μου, ο Shay, δεν μπορεί να μάθει τα πράγματα όπως τα άλλα παιδιά. Δεν μπορεί να καταλάβει τα πράγματα όπως τα άλλα παιδιά. Πού είναι η φυσική τάξη των πραγμάτων στο γιο μου;"
Όλοι στην αίθουσα αναρωτιόνταν σιωπηλά και γεμάτοι απορία.
Ο πατέρας συνέχισε.
"Όταν ένα παιδί σαν τον Shay που είναι πνευματικά ανάπηρο, έρχεται στη ζωή, η ευκαιρία να καταλάβεις την αληθινή ανθρώπινη φύση είναι, το πώς οι υπόλοιποι άνθρωποι θα συμπεριφερθούν σ' αυτό το παιδί."
Και αφηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που θα σας παρακαλέσω θερμά να διαβάσετε μέχρι το τέλος της..
Ο Shay κι εγώ, περάσαμε έξω απο ένα πάρκο, όπου κάποια αγόρια που γνώριζαν τον Shay, έπαιζαν μπέιζμπολ.
Ο Shay με ρώτησε, "μπαμπά, νομίζεις ότι θα μ' αφήσουν να παίξω μαζί τους;"
Εγώ ήξερα ότι τα περισσότερα αγόρια, δεν θα ήθελαν κάποιον σαν τον Shay στην ομάδα τους.
Μα ήξερα, και καταλάβαινα σαν πατέρας, ότι αν του δινόταν η ευκαιρία να παίξει, θα του έδινε πολύ μεγάλη χαρά και επίσης ένα αναγκαίο αίσθημα ένταξης, μαζί με κάποια εμπιστοσύνη που θα γινόταν αποδεκτός από τα άλλα παιδιά, παρά την αναπηρία του.
Πλησίασα λοιπόν ένα απο τα παιδιά, και το ρώτησα χωρίς βέβαια να περιμένω και πολλά, αν ο Shay θα μπορούσε να παίξει μαζί τους.
Το αγόρι κοίταξε γύρω του σαν να ζητούσε κάποια υποστήριξη, μα στο τέλος απάντησε, "χάνουμε έξι γύρους, και το παιχνίδι είναι στον όγδοο γύρο. Γιατί όχι, μπορεί να παίξει στην δική μας ομάδα, και θα προσπαθήσουμε να τον βάλουμε να παίξει στον επόμενο γύρο, να αποκρούσει τις βολές αν το θέλει.
Ο Shay πήγε με δυσκολία μέχρι τον πάγκο της ομάδας, για να φορέσει την μπλούζα της ομάδος. Τον παρακολουθούσα με μάτια δακρυσμένα και μια θέρμη στην καρδιά μου.
Τα αγόρια της ομάδας, είδαν την χαρά μου, που τον αποδέχτηκαν στην ομάδα τους.
Στο τέλος του όγδοου γύρου, η ομάδα του Shay νικούσε μερικούς πόντους, αλά ήταν ακόμη πίσω τρείς πόντους για να κερδίσουν τον γύρο.
Στην αρχή του ένατου γύρου, ο Shay έβαλε το γάντι και έπαιξε δεξιά στο γήπεδο.
Αν και οι μπαλιές δεν ήρθαν προς την κατεύθυνσή του, έδειχνε ενθουσιασμένος, δείχνοντας την χαρά του, και μόνο που βρισκόταν εκεί, χτυπώντας όλο χαρά τα χεράκια του.
Το χαμόγελό του ήταν απο το ένα αυτί στο άλλο, όταν με κοίταζε που τον χαιρετούσα απο την εξέδρα.
Προς το τέλος του ένατου γύρου, η ομάδα του Shay πήρε κι άλλους πόντους.
Με δύο παίκτες έξω, και τρείς έξω απο την βάση, οι πιθανότητες να κερδίσει γύρους, ήταν κοντά στην βάση, και ο Shay καθορίστηκε σαν ο επόμενος για να αποκρούσει τις βολές.
Σ' αυτό το κρίσιμο σημείο, αναρωτήθηκα αν θα αφήσουν τον Shay να δοκιμάσει να αποκρούσει, και να χάσουν τις πιθανότητες να κερδίσουν το παιχνίδι.
Για μεγάλη μου έκπληξη, ..τον άφησαν!
Όλοι γνωρίζανε ότι ήταν αδύνατον να χτυπήσει ο Shay την μπάλα, τη στιγμή που δεν ξέρει καν, πώς να κρατήσει κατάλληλα το ρόπαλο, πόσο μάλλον να στοχεύσει την μπάλα.
Εντούτοις, ο Shay πήρε θέση.
Ο αντίπαλος παίχτης, που πετάει την μπάλα, αναγνώρισε ότι η ομάδα του Shay έβαλε την νίκη του παιχνιδιού σε δεύτερη μοίρα, για να δώσουν την ευκαιρία στο παιδί αυτό, να χαρεί αυτήν τη στιγμή, γι αυτό και ήρθε πιο κοντά, προσπαθώντας να τον βοηθήσει να τα καταφέρει ρίχνοντας την μπάλα απαλά στον Shay.
Στην πρώτη προσπάθεια, ο Shay κούνησε αδέξια το ρόπαλο και αστόχησε.
Ο αντίπαλος παίκτης, ήρθε ακόμη πιο κοντά του λίγα βήματα, για να του πετάξει ακόμη πιο απαλά την μπάλα. Ο Shay κούνησε πάλι αδέξια το ρόπαλο, μα αυτή τη φορά βρήκε τυχαία την μπάλα, στέλνοντάς την πολύ κοντά, και μάλιστα σε έναν αντίπαλο.
Το παιχνίδι τώρα, κανονικά θα είχε τελειώσει.
Ο αντίπαλος όμως, σήκωσε την μπάλα, και, ενώ θα μπορούσε να την πετάξει στην πρώτη βάση, βγάζοντας τον Shay έξω απο το παιχνίδι, πέταξε επίτηδες την μπάλα πολύ ψηλά, πάνω απο το κεφάλι του συμπαίκτη του, και μακριά κι απο τους άλλους συμπαίκτες του.
Όλοι στις εξέδρες, και απο τις δύο ομάδες, άρχισαν να φωνάζουν, "Shay τρέξε στην πρώτη βάση, τρέξε, τρέξε..."
Ποτέ στη ζωή του ο Shay δεν έτρεξε τόσο μακριά, μα έφτασε στην πρώτη βάση γεμάτος ενθουσιασμό και με ορθάνοιχτα απο χαρά μάτια, κοιτώντας γύρω του απορημένα και σαστισμένα, να καταλάβει τι άλλο πρέπει τώρα να κάνει...
Η εξέδρα συνέχισε τότε, "Shay, τρέξε στη δεύτερη βάση, Shay τρέξε..τρέξε.."
Με την ανάσα κομμένη και άτσαλα, έτρεξε προς τη δεύτερη βάση. Μέχρι όμως να φτάσει ο Shay στη δεύτερη βάση, ο δεξιός αντίπαλος είχε ήδη πιάσει την μπάλα.
Ήταν ο μικρότερος της αντίπαλης ομάδας, και είχε πλέον όλη την ευκαιρία, να γίνει ο ήρωας της ομάδας του.
Θα μπορούσε να πετάξει την μπάλα στον συμπαίκτη της δεύτερης βάσης, όπου θα έβγαζε έξω τον Shay, μα κατάλαβε τις προθέσεις του συμπαίκτη του που έριχνε τις βολές, και την έριξε ψηλά, προς τον συμπαίκτη της τρίτης βάσης.
Ο Shay έτρεξε προς την τρίτη βάση σαν ξετρελαμένος, καθώς οι παίκτες της ομάδας του
έτρεξαν κι εκείνοι προς τη βάση.
Όλοι φωνάζαμε, "Shay, Shay, Shay!!!"
Ο Shay έφτασε στην τρίτη βάση, αλά με την κρυφή βοήθεια του αντίπαλου παίχτη της τρίτης βάσης, ο οποίος σταμάτησε να τρέχει να προλάβει την μπάλα, για να δείξει στον Shay την σωστή κατεύθυνση, το πού ήταν η τρίτη βάση, λέγοντάς του "απο δώ, απο δώ Shay.."
Καθώς ο Shay πέρασε απο την τρίτη, τα αγόρια και των δύο ομάδων και οι θεατές στις εξέδρες, ξεσηκώθηκαν φωνάζοντας "Shay, τρέξε στη βάση ένα τώρα, τρέξε στη βάση ένα.."
Ο Shay έφτασε στη βάση, πάτησε στον βατήρα, κερδίζοντας το παιχνίδι, και όλοι τον ζητωκραύγασαν σαν τον ήρωα, που βοήθησε να νικήσει η ομάδα.
Εκείνη την ημέρα, συνέχισε με δάκρυα ο πατέρας, τα αγόρια και απο τις δύο ομάδες, και ο κόσμος στις εξέδρες, βοήθησαν να φέρουν ένα κομμάτι αληθινής αγάπης και ανθρωπιάς σ' αυτόν τον κόσμο, να δώσουν χαρά σε μια ψυχούλα, που τόσο την λαχταρούσε και που τόσο την είχε ανάγκη.
Ο Shay δεν τα κατάφερε μέχρι το επόμενο καλοκαίρι, πέθανε εκείνο τον χειμώνα, χωρίς όμως να ξεχάσει ποτέ, πώς ήταν ο "ήρωας" που με έκανε τόσο χαρούμενο εκείνη την ημέρα, και την χαρά που έδωσε στην μητέρα του, και που με δάκρυα αγκάλιασε τον μικρό της ήρωα σαν πήγαμε σπίτι.
Και τώρα, ..κυρίες, ...κύριοι, ...ο επίλογος..
Υπάρχουν χιλιάδες ανέκδοτα που στέλνονται δια μέσου internet, χωρίς δεύτερη σκέψη.
Μα όταν πρόκειται για ιστορίες που έχουν να κάνουν με επιλογές ζωής, οι άνθρωποι διστάζουν.
Το ακατέργαστο, το χυδαίο, και συχνά άσεμνο, περνάει ελεύθερα μέσω του κυβερνοχώρου, αλλά η δημόσια συζήτηση για την ευπρέπεια, πάρα πολύ συχνά καταστέλλεται, ακόμη και στα σχολεία η και τους εργασιακούς χώρους μας.
Εάν σκέφτεσαι να προωθήσεις αυτό το κείμενο, πιθανότατα θα κάνεις ίσως επιλογή, στα άτομα στα οποία θα το στείλεις.
Θεωρώ προσωπικά πως ανήκω στα άτομα, που πιστεύουν πως μπορούν να κάνουν τη διαφορά.
Όλοι έχουμε χιλιάδες ευκαιρίες στην καθημερινή μας ζωή, να καταλάβουμε την φυσική τάξη των πραγμάτων.
Τόσες πολλές, φαινομενικά τετριμμένες αλληλεπιδράσεις μεταξύ δύο ανθρώπων, μας δίνουν μια επιλογή:
Περνάμε κατά μήκος ενός μικρού σπινθήρα αγάπης και ανθρωπιάς;
ή παραβλέπουμε κάθε ευκαιρία, αφήνοντας αυτόν τον κόσμο ακόμη πιό κρύο;
Ένας σοφός είπε κάποτε, "κάθε κοινωνία κρίνεται, από το πώς μεταχειρίζεται τους πιό αδύναμους ανάμεσά της"
Τώρα έχεις δύο επιλογές για το κείμενο που διάβασες..
Διαγραφή, δηλαδή δεν του δίνεις σημασία, ή..
Προώθηση, δηλαδή, αναδημοσίευσέ το...
Να έχεις μια χαρούμενη ημέρα, να έχεις μια "Shay day!"
Κάνε το σωστό, προώθησέ το, δώσε μια ακόμη μικρή ελπίδα στο να καλυτερέψει ο κόσμος μας, να γίνει πιο ανθρώπινος, πιο συμπονετικός, πιο αγνός..
...και, χαμογέλα!!! ...μας παρακολουθούν παιδιά.
Μην κοιτάξεις για κάτι αστείο σ' αυτό το κείμενο, δεν υπάρχει, μα διάβασέ το.
Η ερώτηση είναι: Θα έκανες την ίδια επιλογή ;
Σε ένα δείπνο, για φιλανθρωπικό σκοπό, ενός σχολείου για παιδιά με ειδικές ανάγκες, ο πατέρας ενός αυτιστικού παιδιού διηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που δεν θα την ξεχάσει κανείς απο όσους την άκουσαν εκείνη τη μέρα.
Μετά την τελετή, έκανε μια ερώτηση.
"Όταν η φύση δεν παρεμποδίζεται απο εξωτερικές επιρροές, όλα γίνονται τέλεια.
Ακόμα ο γιος μου, ο Shay, δεν μπορεί να μάθει τα πράγματα όπως τα άλλα παιδιά. Δεν μπορεί να καταλάβει τα πράγματα όπως τα άλλα παιδιά. Πού είναι η φυσική τάξη των πραγμάτων στο γιο μου;"
Όλοι στην αίθουσα αναρωτιόνταν σιωπηλά και γεμάτοι απορία.
Ο πατέρας συνέχισε.
"Όταν ένα παιδί σαν τον Shay που είναι πνευματικά ανάπηρο, έρχεται στη ζωή, η ευκαιρία να καταλάβεις την αληθινή ανθρώπινη φύση είναι, το πώς οι υπόλοιποι άνθρωποι θα συμπεριφερθούν σ' αυτό το παιδί."
Και αφηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που θα σας παρακαλέσω θερμά να διαβάσετε μέχρι το τέλος της..
Ο Shay κι εγώ, περάσαμε έξω απο ένα πάρκο, όπου κάποια αγόρια που γνώριζαν τον Shay, έπαιζαν μπέιζμπολ.
Ο Shay με ρώτησε, "μπαμπά, νομίζεις ότι θα μ' αφήσουν να παίξω μαζί τους;"
Εγώ ήξερα ότι τα περισσότερα αγόρια, δεν θα ήθελαν κάποιον σαν τον Shay στην ομάδα τους.
Μα ήξερα, και καταλάβαινα σαν πατέρας, ότι αν του δινόταν η ευκαιρία να παίξει, θα του έδινε πολύ μεγάλη χαρά και επίσης ένα αναγκαίο αίσθημα ένταξης, μαζί με κάποια εμπιστοσύνη που θα γινόταν αποδεκτός από τα άλλα παιδιά, παρά την αναπηρία του.
Πλησίασα λοιπόν ένα απο τα παιδιά, και το ρώτησα χωρίς βέβαια να περιμένω και πολλά, αν ο Shay θα μπορούσε να παίξει μαζί τους.
Το αγόρι κοίταξε γύρω του σαν να ζητούσε κάποια υποστήριξη, μα στο τέλος απάντησε, "χάνουμε έξι γύρους, και το παιχνίδι είναι στον όγδοο γύρο. Γιατί όχι, μπορεί να παίξει στην δική μας ομάδα, και θα προσπαθήσουμε να τον βάλουμε να παίξει στον επόμενο γύρο, να αποκρούσει τις βολές αν το θέλει.
Ο Shay πήγε με δυσκολία μέχρι τον πάγκο της ομάδας, για να φορέσει την μπλούζα της ομάδος. Τον παρακολουθούσα με μάτια δακρυσμένα και μια θέρμη στην καρδιά μου.
Τα αγόρια της ομάδας, είδαν την χαρά μου, που τον αποδέχτηκαν στην ομάδα τους.
Στο τέλος του όγδοου γύρου, η ομάδα του Shay νικούσε μερικούς πόντους, αλά ήταν ακόμη πίσω τρείς πόντους για να κερδίσουν τον γύρο.
Στην αρχή του ένατου γύρου, ο Shay έβαλε το γάντι και έπαιξε δεξιά στο γήπεδο.
Αν και οι μπαλιές δεν ήρθαν προς την κατεύθυνσή του, έδειχνε ενθουσιασμένος, δείχνοντας την χαρά του, και μόνο που βρισκόταν εκεί, χτυπώντας όλο χαρά τα χεράκια του.
Το χαμόγελό του ήταν απο το ένα αυτί στο άλλο, όταν με κοίταζε που τον χαιρετούσα απο την εξέδρα.
Προς το τέλος του ένατου γύρου, η ομάδα του Shay πήρε κι άλλους πόντους.
Με δύο παίκτες έξω, και τρείς έξω απο την βάση, οι πιθανότητες να κερδίσει γύρους, ήταν κοντά στην βάση, και ο Shay καθορίστηκε σαν ο επόμενος για να αποκρούσει τις βολές.
Σ' αυτό το κρίσιμο σημείο, αναρωτήθηκα αν θα αφήσουν τον Shay να δοκιμάσει να αποκρούσει, και να χάσουν τις πιθανότητες να κερδίσουν το παιχνίδι.
Για μεγάλη μου έκπληξη, ..τον άφησαν!
Όλοι γνωρίζανε ότι ήταν αδύνατον να χτυπήσει ο Shay την μπάλα, τη στιγμή που δεν ξέρει καν, πώς να κρατήσει κατάλληλα το ρόπαλο, πόσο μάλλον να στοχεύσει την μπάλα.
Εντούτοις, ο Shay πήρε θέση.
Ο αντίπαλος παίχτης, που πετάει την μπάλα, αναγνώρισε ότι η ομάδα του Shay έβαλε την νίκη του παιχνιδιού σε δεύτερη μοίρα, για να δώσουν την ευκαιρία στο παιδί αυτό, να χαρεί αυτήν τη στιγμή, γι αυτό και ήρθε πιο κοντά, προσπαθώντας να τον βοηθήσει να τα καταφέρει ρίχνοντας την μπάλα απαλά στον Shay.
Στην πρώτη προσπάθεια, ο Shay κούνησε αδέξια το ρόπαλο και αστόχησε.
Ο αντίπαλος παίκτης, ήρθε ακόμη πιο κοντά του λίγα βήματα, για να του πετάξει ακόμη πιο απαλά την μπάλα. Ο Shay κούνησε πάλι αδέξια το ρόπαλο, μα αυτή τη φορά βρήκε τυχαία την μπάλα, στέλνοντάς την πολύ κοντά, και μάλιστα σε έναν αντίπαλο.
Το παιχνίδι τώρα, κανονικά θα είχε τελειώσει.
Ο αντίπαλος όμως, σήκωσε την μπάλα, και, ενώ θα μπορούσε να την πετάξει στην πρώτη βάση, βγάζοντας τον Shay έξω απο το παιχνίδι, πέταξε επίτηδες την μπάλα πολύ ψηλά, πάνω απο το κεφάλι του συμπαίκτη του, και μακριά κι απο τους άλλους συμπαίκτες του.
Όλοι στις εξέδρες, και απο τις δύο ομάδες, άρχισαν να φωνάζουν, "Shay τρέξε στην πρώτη βάση, τρέξε, τρέξε..."
Ποτέ στη ζωή του ο Shay δεν έτρεξε τόσο μακριά, μα έφτασε στην πρώτη βάση γεμάτος ενθουσιασμό και με ορθάνοιχτα απο χαρά μάτια, κοιτώντας γύρω του απορημένα και σαστισμένα, να καταλάβει τι άλλο πρέπει τώρα να κάνει...
Η εξέδρα συνέχισε τότε, "Shay, τρέξε στη δεύτερη βάση, Shay τρέξε..τρέξε.."
Με την ανάσα κομμένη και άτσαλα, έτρεξε προς τη δεύτερη βάση. Μέχρι όμως να φτάσει ο Shay στη δεύτερη βάση, ο δεξιός αντίπαλος είχε ήδη πιάσει την μπάλα.
Ήταν ο μικρότερος της αντίπαλης ομάδας, και είχε πλέον όλη την ευκαιρία, να γίνει ο ήρωας της ομάδας του.
Θα μπορούσε να πετάξει την μπάλα στον συμπαίκτη της δεύτερης βάσης, όπου θα έβγαζε έξω τον Shay, μα κατάλαβε τις προθέσεις του συμπαίκτη του που έριχνε τις βολές, και την έριξε ψηλά, προς τον συμπαίκτη της τρίτης βάσης.
Ο Shay έτρεξε προς την τρίτη βάση σαν ξετρελαμένος, καθώς οι παίκτες της ομάδας του
έτρεξαν κι εκείνοι προς τη βάση.
Όλοι φωνάζαμε, "Shay, Shay, Shay!!!"
Ο Shay έφτασε στην τρίτη βάση, αλά με την κρυφή βοήθεια του αντίπαλου παίχτη της τρίτης βάσης, ο οποίος σταμάτησε να τρέχει να προλάβει την μπάλα, για να δείξει στον Shay την σωστή κατεύθυνση, το πού ήταν η τρίτη βάση, λέγοντάς του "απο δώ, απο δώ Shay.."
Καθώς ο Shay πέρασε απο την τρίτη, τα αγόρια και των δύο ομάδων και οι θεατές στις εξέδρες, ξεσηκώθηκαν φωνάζοντας "Shay, τρέξε στη βάση ένα τώρα, τρέξε στη βάση ένα.."
Ο Shay έφτασε στη βάση, πάτησε στον βατήρα, κερδίζοντας το παιχνίδι, και όλοι τον ζητωκραύγασαν σαν τον ήρωα, που βοήθησε να νικήσει η ομάδα.
Εκείνη την ημέρα, συνέχισε με δάκρυα ο πατέρας, τα αγόρια και απο τις δύο ομάδες, και ο κόσμος στις εξέδρες, βοήθησαν να φέρουν ένα κομμάτι αληθινής αγάπης και ανθρωπιάς σ' αυτόν τον κόσμο, να δώσουν χαρά σε μια ψυχούλα, που τόσο την λαχταρούσε και που τόσο την είχε ανάγκη.
Ο Shay δεν τα κατάφερε μέχρι το επόμενο καλοκαίρι, πέθανε εκείνο τον χειμώνα, χωρίς όμως να ξεχάσει ποτέ, πώς ήταν ο "ήρωας" που με έκανε τόσο χαρούμενο εκείνη την ημέρα, και την χαρά που έδωσε στην μητέρα του, και που με δάκρυα αγκάλιασε τον μικρό της ήρωα σαν πήγαμε σπίτι.
Και τώρα, ..κυρίες, ...κύριοι, ...ο επίλογος..
Υπάρχουν χιλιάδες ανέκδοτα που στέλνονται δια μέσου internet, χωρίς δεύτερη σκέψη.
Μα όταν πρόκειται για ιστορίες που έχουν να κάνουν με επιλογές ζωής, οι άνθρωποι διστάζουν.
Το ακατέργαστο, το χυδαίο, και συχνά άσεμνο, περνάει ελεύθερα μέσω του κυβερνοχώρου, αλλά η δημόσια συζήτηση για την ευπρέπεια, πάρα πολύ συχνά καταστέλλεται, ακόμη και στα σχολεία η και τους εργασιακούς χώρους μας.
Εάν σκέφτεσαι να προωθήσεις αυτό το κείμενο, πιθανότατα θα κάνεις ίσως επιλογή, στα άτομα στα οποία θα το στείλεις.
Θεωρώ προσωπικά πως ανήκω στα άτομα, που πιστεύουν πως μπορούν να κάνουν τη διαφορά.
Όλοι έχουμε χιλιάδες ευκαιρίες στην καθημερινή μας ζωή, να καταλάβουμε την φυσική τάξη των πραγμάτων.
Τόσες πολλές, φαινομενικά τετριμμένες αλληλεπιδράσεις μεταξύ δύο ανθρώπων, μας δίνουν μια επιλογή:
Περνάμε κατά μήκος ενός μικρού σπινθήρα αγάπης και ανθρωπιάς;
ή παραβλέπουμε κάθε ευκαιρία, αφήνοντας αυτόν τον κόσμο ακόμη πιό κρύο;
Ένας σοφός είπε κάποτε, "κάθε κοινωνία κρίνεται, από το πώς μεταχειρίζεται τους πιό αδύναμους ανάμεσά της"
Τώρα έχεις δύο επιλογές για το κείμενο που διάβασες..
Διαγραφή, δηλαδή δεν του δίνεις σημασία, ή..
Προώθηση, δηλαδή, αναδημοσίευσέ το...
Να έχεις μια χαρούμενη ημέρα, να έχεις μια "Shay day!"
Κάνε το σωστό, προώθησέ το, δώσε μια ακόμη μικρή ελπίδα στο να καλυτερέψει ο κόσμος μας, να γίνει πιο ανθρώπινος, πιο συμπονετικός, πιο αγνός..
...και, χαμογέλα!!! ...μας παρακολουθούν παιδιά.
Η ιστορία δύο φίλων, στην έρημο.
Είναι η ιστορία 2 φίλων που περπατούν στην έρημο.
Κάποια στιγμή τσακώθηκαν και ο ένας από τους δύο έδωσε ένα χαστούκι στον άλλο.
Αυτός ο τελευταίος, πονεμένος, αλλά χωρίς να πει τίποτα, έγραψε στην άμμο:
ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΕ ΧΑΣΤΟΥΚΙΣΕ.
Συνέχισαν να περπατούν μέχρι που βρήκαν μια όαση όπου αποφάσισαν να κάνουν μπάνιο. Αλλά αυτός που είχε φάει το χαστούκι παραλίγο να πνιγεί και ο φίλος του τον έσωσε. Όταν συνήλθε, έγραψε πάνω σε μια πέτρα:
ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ ΕΣΩΣΕ ΤΗ ΖΩΗ.
Αυτός που τον είχε χαστουκίσει και στη συνέχεια του έσωσε τη ζωή, τον ρώτησε : όταν σε χτύπησα, έγραψες πάνω στην άμμο, και τώρα έγραψες πάνω στην πέτρα. Γιατί?
Ο άλλος φίλος απάντησε : «όταν κάποιος μας πληγώνει, πρέπει να το γράφουμε στην άμμο όπου οι άνεμοι της συγνώμης μπορούν να το σβήσουν. Αλλά όταν κάποιος κάνει κάτι καλό για μας, πρέπει να το χαράζουμε στην πέτρα, όπου κανένας άνεμος δεν μπορεί να το σβήσει».
ΜΑΘΕ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΤΑ ΤΡΑΥΜΑΤΑ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΡΑΖΕΙΣ ΤΙΣ ΧΑΡΕΣ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΠΕΤΡΑ.
ΠΑΡΕ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ!!!!!
Κάποια στιγμή τσακώθηκαν και ο ένας από τους δύο έδωσε ένα χαστούκι στον άλλο.
Αυτός ο τελευταίος, πονεμένος, αλλά χωρίς να πει τίποτα, έγραψε στην άμμο:
ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΕ ΧΑΣΤΟΥΚΙΣΕ.
Συνέχισαν να περπατούν μέχρι που βρήκαν μια όαση όπου αποφάσισαν να κάνουν μπάνιο. Αλλά αυτός που είχε φάει το χαστούκι παραλίγο να πνιγεί και ο φίλος του τον έσωσε. Όταν συνήλθε, έγραψε πάνω σε μια πέτρα:
ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ ΕΣΩΣΕ ΤΗ ΖΩΗ.
Αυτός που τον είχε χαστουκίσει και στη συνέχεια του έσωσε τη ζωή, τον ρώτησε : όταν σε χτύπησα, έγραψες πάνω στην άμμο, και τώρα έγραψες πάνω στην πέτρα. Γιατί?
Ο άλλος φίλος απάντησε : «όταν κάποιος μας πληγώνει, πρέπει να το γράφουμε στην άμμο όπου οι άνεμοι της συγνώμης μπορούν να το σβήσουν. Αλλά όταν κάποιος κάνει κάτι καλό για μας, πρέπει να το χαράζουμε στην πέτρα, όπου κανένας άνεμος δεν μπορεί να το σβήσει».
ΜΑΘΕ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΤΑ ΤΡΑΥΜΑΤΑ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΡΑΖΕΙΣ ΤΙΣ ΧΑΡΕΣ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΠΕΤΡΑ.
ΠΑΡΕ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ!!!!!
Μοίρασμα του χρόνου σας, με όσους που αγαπάτε.
Ένα άτομο γυρίζει σπίτι από την εργασία αργά, κουρασμένος και εκνευρισμένος , για να βρει τον πέντε ετών γιο του να τον περιμένει στην πόρτα.
«Μπαμπά, μπορώ να σε ρωτήσω κάτι;»
«Ναι βεβαίως, τι είναι;»
«Μπαμπά, πόσα παίρνεις στη μια ώρα;»
«Αυτό δεν είναι δική σου δουλειά. Γιατί ρωτάς ένα τέτοιο πράγμα;» ρώτησε θυμωμένα.
«Θέλω ακριβώς να ξέρω. Παρακαλώ πες μου, πόσα παίρνεις στη μια ώρα;»
Εάν πρέπει να ξέρεις παίρνω $50 την ώρα.»
«Ωχ, απάντησε το παιδί, με το κεφάλι του κάτω.
«Μπαμπά σε παρακαλώ μπορείς να μου δανείσεις $25;»
Ο πατέρας εξαγριωμένος, «εάν ο μόνος λόγος που εσύ ρώτησες είναι, ώστε να δανειστείς κάποια χρήματα για να αγοράσεις ένα ανόητο παιχνίδι ή κάποιες άλλες αηδίες, τότε να πας κατ' ευθείαν στο δωμάτιό σου και στο κρεβάτι σου.
Σκέψου γιατί είσαι τόσο εγωιστής. Δεν εργάζομαι σκληρά καθημερινά για τέτοιες παιδαριώδεις επιπολαιότητες.»
Tο μικρό παιδί πήγε ήσυχα στο δωμάτιό του και έκλεισε την πόρτα.
Ο μπαμπάς κάθισε σκεπτόμενος την ερώτηση του παιδιού και νευρίαζε περισσότερο. Πώς τόλμησε να υποβάλλει τέτοια ερώτηση για να πάρει μόνο κάποια χρήματα;
Μετά από μια περίπου ώρα, ο μπαμπάς είχε ηρεμήσει και είχε αρχίσει να σκέφτεται:
Ίσως είναι κάτι που πρέπει πραγματικά να αγοράσει ο μικρός με τα $25.00 και δεν ζητάει χρήματα πολύ συχνά.
Πήγε στην πόρτα του δωματίου του παιδιού και άνοιξε την πόρτα.
«Κοιμάσαι γιε μου;» Ρώτησε.
«Δεν κοιμάμαι » απάντησε το αγόρι.
«Σκεφτόμουν ,ότι ίσως ήμουν πάρα πολύ σκληρός μαζί σου νωρίτερα» είπε ο μπαμπάς .
«Ήταν μια μεγάλη ημέρα και έβγαλα την κούραση μου σε σένα. Εδώ είναι τα $25 που μου ζήτησες .»
Το παιδί έτρεξε κατ' ευθείαν επάνω του χαμογελώντας . «Σε ευχαριστώ μπαμπά!» φώναξε.
Κατόπιν, πάει στο μαξιλάρι του και βγάζει από κάτω κάποια τσαλακωμένα χρήματα.
Ο πατέρας μόλις βλέπει ότι το παιδί έχει ήδη κάποια χρήματα, αρχίζει να νευριάζει.
Το μικρό παιδί αρχίζει να μετράει σιγά τα χρήματά του, και κοιτάζει τον μπαμπά του.
«Γιατί θέλεις περισσότερα χρήματα εφόσον έχεις ήδη μερικά;» ο πατέρας του γκρινιάζει .
«Επειδή δεν είχα αρκετά, αλλά τώρα έχω,» το μικρό παιδί απάντησε.
«Μπαμπά, έχω $50 τώρα. Μπορώ να αγοράσω μια ώρα του χρόνου σου;
Σε παρακαλώ έλα νωρίς αύριο σπίτι . Θα ήθελα πολύ να φάμε μαζί.»
Ο πατέρας συντρίφθηκε. Αγκάλιασε τον μικρό γιο του και ικέτευσε για τη συγχώρεσή του.
Είναι ακριβώς μια σύντομη υπενθύμιση σε όλους σας που εργάζεστε τόσο σκληρά στη ζωή.
Δεν πρέπει να αφήσουμε το χρόνο να περνάει από τα χέρια μας χωρίς να περνάμε χρόνο με εκείνους που πραγματικά σημαίνουν κάτι για εμάς , εκείνους που είναι κοντά στις καρδιές μας.
Θυμηθείτε να μοιραστείτε εκείνη την αξία $50 του χρόνου σας με κάποιους που αγαπάτε.
Εάν πεθάνουμε αύριο, η επιχείρηση για την οποία εργαζόμαστε θα μπορέσει εύκολα να μας αντικαταστήσει μέσα σε λίγες ώρες .
Αλλά η οικογένεια,οι φίλοι που αφήνουμε πίσω θα αισθανθούν την απώλεια για το υπόλοιπο της ζωής τους
«Μπαμπά, μπορώ να σε ρωτήσω κάτι;»
«Ναι βεβαίως, τι είναι;»
«Μπαμπά, πόσα παίρνεις στη μια ώρα;»
«Αυτό δεν είναι δική σου δουλειά. Γιατί ρωτάς ένα τέτοιο πράγμα;» ρώτησε θυμωμένα.
«Θέλω ακριβώς να ξέρω. Παρακαλώ πες μου, πόσα παίρνεις στη μια ώρα;»
Εάν πρέπει να ξέρεις παίρνω $50 την ώρα.»
«Ωχ, απάντησε το παιδί, με το κεφάλι του κάτω.
«Μπαμπά σε παρακαλώ μπορείς να μου δανείσεις $25;»
Ο πατέρας εξαγριωμένος, «εάν ο μόνος λόγος που εσύ ρώτησες είναι, ώστε να δανειστείς κάποια χρήματα για να αγοράσεις ένα ανόητο παιχνίδι ή κάποιες άλλες αηδίες, τότε να πας κατ' ευθείαν στο δωμάτιό σου και στο κρεβάτι σου.
Σκέψου γιατί είσαι τόσο εγωιστής. Δεν εργάζομαι σκληρά καθημερινά για τέτοιες παιδαριώδεις επιπολαιότητες.»
Tο μικρό παιδί πήγε ήσυχα στο δωμάτιό του και έκλεισε την πόρτα.
Ο μπαμπάς κάθισε σκεπτόμενος την ερώτηση του παιδιού και νευρίαζε περισσότερο. Πώς τόλμησε να υποβάλλει τέτοια ερώτηση για να πάρει μόνο κάποια χρήματα;
Μετά από μια περίπου ώρα, ο μπαμπάς είχε ηρεμήσει και είχε αρχίσει να σκέφτεται:
Ίσως είναι κάτι που πρέπει πραγματικά να αγοράσει ο μικρός με τα $25.00 και δεν ζητάει χρήματα πολύ συχνά.
Πήγε στην πόρτα του δωματίου του παιδιού και άνοιξε την πόρτα.
«Κοιμάσαι γιε μου;» Ρώτησε.
«Δεν κοιμάμαι » απάντησε το αγόρι.
«Σκεφτόμουν ,ότι ίσως ήμουν πάρα πολύ σκληρός μαζί σου νωρίτερα» είπε ο μπαμπάς .
«Ήταν μια μεγάλη ημέρα και έβγαλα την κούραση μου σε σένα. Εδώ είναι τα $25 που μου ζήτησες .»
Το παιδί έτρεξε κατ' ευθείαν επάνω του χαμογελώντας . «Σε ευχαριστώ μπαμπά!» φώναξε.
Κατόπιν, πάει στο μαξιλάρι του και βγάζει από κάτω κάποια τσαλακωμένα χρήματα.
Ο πατέρας μόλις βλέπει ότι το παιδί έχει ήδη κάποια χρήματα, αρχίζει να νευριάζει.
Το μικρό παιδί αρχίζει να μετράει σιγά τα χρήματά του, και κοιτάζει τον μπαμπά του.
«Γιατί θέλεις περισσότερα χρήματα εφόσον έχεις ήδη μερικά;» ο πατέρας του γκρινιάζει .
«Επειδή δεν είχα αρκετά, αλλά τώρα έχω,» το μικρό παιδί απάντησε.
«Μπαμπά, έχω $50 τώρα. Μπορώ να αγοράσω μια ώρα του χρόνου σου;
Σε παρακαλώ έλα νωρίς αύριο σπίτι . Θα ήθελα πολύ να φάμε μαζί.»
Ο πατέρας συντρίφθηκε. Αγκάλιασε τον μικρό γιο του και ικέτευσε για τη συγχώρεσή του.
Είναι ακριβώς μια σύντομη υπενθύμιση σε όλους σας που εργάζεστε τόσο σκληρά στη ζωή.
Δεν πρέπει να αφήσουμε το χρόνο να περνάει από τα χέρια μας χωρίς να περνάμε χρόνο με εκείνους που πραγματικά σημαίνουν κάτι για εμάς , εκείνους που είναι κοντά στις καρδιές μας.
Θυμηθείτε να μοιραστείτε εκείνη την αξία $50 του χρόνου σας με κάποιους που αγαπάτε.
Εάν πεθάνουμε αύριο, η επιχείρηση για την οποία εργαζόμαστε θα μπορέσει εύκολα να μας αντικαταστήσει μέσα σε λίγες ώρες .
Αλλά η οικογένεια,οι φίλοι που αφήνουμε πίσω θα αισθανθούν την απώλεια για το υπόλοιπο της ζωής τους
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)