Ο ομιλητής στην Αθήνα, το ολόγραμμά του στην Κίνα.

Η «τηλεμεταφορά» έγινε πραγματικότητα χάρη σε ένα τρικ του 19ου αιώνα

Του Κώστα Δεληγιάννη

Είναι γνωστό πως τα επαγγελματικά ταξίδια επιβαρύνουν όχι μόνο τον προϋπολογισμό μιας εταιρείας αλλά και το περιβάλλον.

Καθώς η συντριπτική πλειονότητά τους πραγματοποιείται με αυτοκίνητα ή αεροπλάνα, εύκολα μπορεί να φανταστεί κανείς γιατί, αν μόνο στην Ευρωπαϊκή Ένωση οι ετήσιες επαγγελματικές μετακινήσεις μειωθούν κατά 20% κάθε χρόνο, περισσότεροι από 22 εκατ. τόνοι διοξειδίου του άνθρακα δεν θα καταλήγουν στην ατμόσφαιρα.

Αυτό που ίσως είναι δύσκολο να φανταστεί κάποιος είναι πως η προσπάθεια περιορισμού των ταξιδιών μπορεί να βρει σύμμαχο σε μία… οφθαλμαπάτη, που μας δίνει την ψευδαίσθηση πως το είδωλο που βρίσκεται λίγα μέτρα μπροστά μας είναι η φιγούρα ενός πραγματικού ανθρώπου.


Σε αυτή την οφθαλμαπάτη βασίστηκε η βρετανική εταιρεία Musion, με σκοπό να αναπτύξει την πρώτη τεχνολογία βιντεοδιάσκεψης όπου οι συνομιλητές δεν επικοινωνούν μέσα από τηλεοπτικές οθόνες, αλλά με τρισδιάστατα εικονικά ομοιώματα τα οποία μοιάζουν να κινούνται «μέσα
στον χώρο».

Μία τεχνολογία που ουσιαστικά καταφέρνει να «τηλε-μεταφέρει» χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά το ολόγραμμα του χρήστη, στις πραγματικές του διαστάσεις. Και όχι μόνον αυτό• η ολογραφική βιντεοδιάσκεψη, όπως ονομάζει η εταιρεία τη συγκεκριμένη τεχνική, είναι Διαδραστική, αφού κάθε χρήστης μπορεί να βλέπει και να ακούει όσα συμβαίνουν στο περιβάλλον όπου προβάλλεται το ομοίωμά του.

Στα βικτωριανά θέατρα

Το μυστικό κρύβεται σε ένα τρικ που χρονολογείται από τον 19ο αιώνα και χρησιμοποιούνταν στα βικτωριανά θέατρα για να πείσει τους θεατές πως έβλεπαν φαντάσματα.

Έτσι, τοποθετώντας κατάλληλα ένα μεγάλο τζάμι μεταξύ δύο εφαπτόμενων δωματίων -όπου το ένα ήταν ορατό στο κοινό και το άλλο όχι- και φωτίζοντας τον ηθοποιό που βρισκόταν στο κρυφό δωμάτιο, η αντανάκλασή του στον καθρέφτη σχημάτιζε ένα είδωλο που έμοιαζε με την άυλη τρισδιάστατη εικόνα του ηθοποιού.

Μόνο που, για τις ανάγκες των τηλεδιασκέψεων, η Musion εκσυγχρόνισε την τεχνική με τη βοήθεια της ψηφιακής τεχνολογίας.

Άλλωστε, τα δύο δωμάτια δεν χρειάζεται πλέον να έχουν οπτική επαφή: το κρυφό δωμάτιο έχει δώσει τη θέση του σε ένα στούντιο στο οποίο ο χρήστης βιντεοσκοπείται από μία κάμερα υψηλής ανάλυσης, για να αποτυπωθεί η εικόνα του στη μέγιστη δυνατή λεπτομέρεια και να μεταφερθεί μέσω του Διαδικτύου στον χώρο όπου αυτή θα πρέπει να εμφανιστεί.

Εκεί, ένας ειδικός προτζέκτορας θα αναλάβει να την προβάλει πάνω στο διαχωριστικό ώστε, από την αντανάκλασή της, να δημιουργηθεί το ολόγραμμα.

Έως και το υλικό κατασκευής του διαχωριστικού έχει βελτιωθεί καθώς, αντί για το δύσχρηστο τζάμι, η εταιρεία έχει κατασκευάσει ένα υπέρλεπτο φύλλο από διαφανή πολυεστέρα το οποίο είναι εξαιρετικά ανθεκτικό αν και έχει πάχος μόλις 0,1 χιλιοστό.

Και συναυλίες

Πριν η συγκεκριμένη τεχνολογία βρει εφαρμογή στις συσκέψεις των εικονικών στελεχών μιας επιχείρησης, η ίδια τεχνική έχει χρησιμοποιηθεί σε πολλές χώρες του κόσμου -ακόμη και στην Ελλάδα- για να διοργανωθούν παρουσιάσεις, συναυλίες συγκροτημάτων ή ομιλίες στις οποίες οι συμμετέχοντες έλαβαν μέρος με τα ολογράμματά τους.

Έτσι, για παράδειγμα, τον περασμένο Οκτώβριο οι Tokyo Hotel πραγματοποίησαν περιοδεία στις μεγαλύτερες πόλεις της Ευρώπης, με τους... κλώνους των μουσικών να δίνουν παραστάσεις στα καταστήματα μιας πολυεθνικής αλυσίδας πώλησης ηλεκτρονικών ειδών.

Ωστόσο, στις περισσότερες από αυτές τις περιπτώσεις τα ομοιώματα προέρχονταν από βίντεο που είχαν κινηματογραφηθεί πριν από την εκδήλωση, αφού η εικόνα έχει τόσο υψηλή ανάλυση που έως πρόσφατα ήταν πολύ δύσκολο να μεταδοθεί «ζωντανά» μέσω του Διαδικτύου.

Γι’ αυτό και οι ολογραφικές βιντεοδιασκέψεις θεωρούνται το επόμενο βήμα αξιοποίησης της τεχνολογίας, με την εταιρεία να υποστηρίζει πως έχει πλέον αναπτύξει ειδικό hardware το οποίο μπορεί να συμπιέζει τα δεδομένα ώστε αυτά να μπορούν να διακινηθούν σε πραγματικό χρόνο μέσω του Ιντερνέτ.
Ακόμη κι αν προς το παρόν αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσα από τα ιδιόκτητα δίκτυα των μεγάλων πολυεθνικών επιχειρήσεων, τα οποία «τρέχουν» σε πολύ υψηλές ταχύτητες.

Η Musion πάντως προβλέπει πως, στο απώτερο μέλλον, η ολογραφική βιντεοδιάσκεψη ενδεχομένως να κάνει την εμφάνισή της και στα νοικοκυριά.
Αυτό σημαίνει πως, χάρις σε μία οφθαλμαπάτη, ίσως σε μερικά χρόνια να επικοινωνούμε απευθείας με το ολόγραμμα του συνομιλητή μας.

Πολύ υψηλό ακόμη το κόστος

Τα ευρυζωνικά δίκτυα υψηλής ταχύτητας δεν είναι ο μόνος λόγος που οι ολογραφικές βιντεοδιασκέψεις αφορούν μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις: το κόστος μόνο για τις κάμερες υψηλής ανάλυσης αλλά και τους προτζέκτορες παραμένει τόσο υψηλό, ώστε η αγορά ενός τέτοιου συστήματος να κυμαίνεται μεταξύ 100.000 - 150.000 ευρώ.

Παρ’ όλα αυτά, η εταιρεία Musion προβλέπει πως μέσα σε λίγα χρόνια η τιμή του συστήματος θα μειωθεί δραστικά, καθώς ο εξοπλισμός θα ακολουθήσει τη γενική τάση που ισχύει για κάθε νεοεμφανιζόμενη τεχνολογία, η οποία με την πάροδο των ετών κοστίζει ολοένα και λιγότερο.

Όπως μάλιστα εκτιμά η ίδια η βρετανική εταιρεία, στο άμεσο μέλλον θα μπορέσει να αναπτύξει ειδικό λογισμικό, το οποίο θ’ αντικαταστήσει όλα αυτά τα ηλεκτρονικά κυκλώματα που αναλαμβάνουν τη συμπίεση της εικόνας, με συνέπεια να ελαττωθεί ακόμη περισσότερο η τιμή του.

Και, καθώς οι υποδομές του Διαδικτύου βελτιώνονται συνεχώς ώστε να επιτρέπουν μεγαλύτερους ρυθμούς μετάδοσης δεδομένων, σε μερικά χρόνια, ακόμη και μικρότερες επιχειρήσεις θα μπορούν να επωφεληθούν από τα πλεονεκτήματα που παρέχει η συγκεκριμένη τεχνολογία.


http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_17_06/12/2009_382199