Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011

Έχεις δύο επιλογές..

Τι θα έκανες εσύ; Θα διάλεγες, σίγουρα..
Μην κοιτάξεις για κάτι αστείο σ' αυτό το κείμενο, δεν υπάρχει, μα διάβασέ το.
Η ερώτηση είναι: Θα έκανες την ίδια επιλογή ;

Σε ένα δείπνο, για φιλανθρωπικό σκοπό, ενός σχολείου για παιδιά με ειδικές ανάγκες, ο πατέρας ενός αυτιστικού παιδιού διηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που δεν θα την ξεχάσει κανείς απο όσους την άκουσαν εκείνη τη μέρα.

Μετά την τελετή, έκανε μια ερώτηση.
"Όταν η φύση δεν παρεμποδίζεται απο εξωτερικές επιρροές, όλα γίνονται τέλεια.
Ακόμα ο γιος μου, ο Shay, δεν μπορεί να μάθει τα πράγματα όπως τα άλλα παιδιά. Δεν μπορεί να καταλάβει τα πράγματα όπως τα άλλα παιδιά. Πού είναι η φυσική τάξη των πραγμάτων στο γιο μου;"

Όλοι στην αίθουσα αναρωτιόνταν σιωπηλά και γεμάτοι απορία.
Ο πατέρας συνέχισε.

"Όταν ένα παιδί σαν τον Shay που είναι πνευματικά ανάπηρο, έρχεται στη ζωή, η ευκαιρία να καταλάβεις την αληθινή ανθρώπινη φύση είναι, το πώς οι υπόλοιποι άνθρωποι θα συμπεριφερθούν σ' αυτό το παιδί."
Και αφηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που θα σας παρακαλέσω θερμά να διαβάσετε μέχρι το τέλος της..

Ο Shay κι εγώ, περάσαμε έξω απο ένα πάρκο, όπου κάποια αγόρια που γνώριζαν τον Shay, έπαιζαν μπέιζμπολ.
Ο Shay με ρώτησε, "μπαμπά, νομίζεις ότι θα μ' αφήσουν να παίξω μαζί τους;"
Εγώ ήξερα ότι τα περισσότερα αγόρια, δεν θα ήθελαν κάποιον σαν τον Shay στην ομάδα τους.
Μα ήξερα, και καταλάβαινα σαν πατέρας, ότι αν του δινόταν η ευκαιρία να παίξει, θα του έδινε πολύ μεγάλη χαρά και επίσης ένα αναγκαίο αίσθημα ένταξης, μαζί με κάποια εμπιστοσύνη που θα γινόταν αποδεκτός από τα άλλα παιδιά, παρά την αναπηρία του.
Πλησίασα λοιπόν ένα απο τα παιδιά, και το ρώτησα χωρίς βέβαια να περιμένω και πολλά, αν ο Shay θα μπορούσε να παίξει μαζί τους.
Το αγόρι κοίταξε γύρω του σαν να ζητούσε κάποια υποστήριξη, μα στο τέλος απάντησε, "χάνουμε έξι γύρους, και το παιχνίδι είναι στον όγδοο γύρο. Γιατί όχι, μπορεί να παίξει στην δική μας ομάδα, και θα προσπαθήσουμε να τον βάλουμε να παίξει στον επόμενο γύρο, να αποκρούσει τις βολές αν το θέλει.
Ο Shay πήγε με δυσκολία μέχρι τον πάγκο της ομάδας, για να φορέσει την μπλούζα της ομάδος. Τον παρακολουθούσα με μάτια δακρυσμένα και μια θέρμη στην καρδιά μου.
Τα αγόρια της ομάδας, είδαν την χαρά μου, που τον αποδέχτηκαν στην ομάδα τους.


Στο τέλος του όγδοου γύρου, η ομάδα του Shay νικούσε μερικούς πόντους, αλά ήταν ακόμη πίσω τρείς πόντους για να κερδίσουν τον γύρο.
Στην αρχή του ένατου γύρου, ο Shay έβαλε το γάντι και έπαιξε δεξιά στο γήπεδο.
Αν και οι μπαλιές δεν ήρθαν προς την κατεύθυνσή του, έδειχνε ενθουσιασμένος, δείχνοντας την χαρά του, και μόνο που βρισκόταν εκεί, χτυπώντας όλο χαρά τα χεράκια του.
Το χαμόγελό του ήταν απο το ένα αυτί στο άλλο, όταν με κοίταζε που τον χαιρετούσα απο την εξέδρα.

Προς το τέλος του ένατου γύρου, η ομάδα του Shay πήρε κι άλλους πόντους.
Με δύο παίκτες έξω, και τρείς έξω απο την βάση, οι πιθανότητες να κερδίσει γύρους, ήταν κοντά στην βάση, και ο Shay καθορίστηκε σαν ο επόμενος για να αποκρούσει τις βολές.

Σ' αυτό το κρίσιμο σημείο, αναρωτήθηκα αν θα αφήσουν τον Shay να δοκιμάσει να αποκρούσει, και να χάσουν τις πιθανότητες να κερδίσουν το παιχνίδι.
Για μεγάλη μου έκπληξη, ...τον άφησαν!

Όλοι γνωρίζανε ότι ήταν αδύνατον να χτυπήσει ο Shay την μπάλα, τη στιγμή που δεν ξέρει καν, πώς να κρατήσει κατάλληλα το ρόπαλο, πόσο μάλλον να στοχεύσει την μπάλα.
Εντούτοις, ο Shay πήρε θέση.
Ο αντίπαλος παίχτης, που πετάει την μπάλα, αναγνώρισε ότι η ομάδα του Shay έβαλε την νίκη του παιχνιδιού σε δεύτερη μοίρα, για να δώσουν την ευκαιρία στο παιδί αυτό, να χαρεί αυτήν τη στιγμή, γι αυτό και ήρθε πιο κοντά, προσπαθώντας να τον βοηθήσει να τα καταφέρει ρίχνοντας την μπάλα απαλά στον Shay.

Στην πρώτη προσπάθεια, ο Shay κούνησε αδέξια το ρόπαλο και αστόχησε.
Ο αντίπαλος παίκτης, ήρθε ακόμη πιο κοντά του λίγα βήματα, για να του πετάξει ακόμη πιο απαλά την μπάλα. Ο Shay κούνησε πάλι αδέξια το ρόπαλο, μα αυτή τη φορά βρήκε τυχαία την μπάλα, στέλνοντάς την πολύ κοντά, και μάλιστα σε έναν αντίπαλο.

Το παιχνίδι τώρα, κανονικά θα είχε τελειώσει.
Ο αντίπαλος όμως, σήκωσε την μπάλα, και, ενώ θα μπορούσε να την πετάξει στην πρώτη βάση, βγάζοντας τον Shay έξω απο το παιχνίδι, πέταξε επίτηδες την μπάλα πολύ ψηλά, πάνω απο το κεφάλι του συμπαίκτη του, και μακριά κι απο τους άλλους συμπαίκτες του.

Όλοι στις εξέδρες, και απο τις δύο ομάδες, άρχισαν να φωνάζουν, "Shay τρέξε στην πρώτη βάση, τρέξε, τρέξε..."
Ποτέ στη ζωή του ο Shay δεν έτρεξε τόσο μακριά, μα έφτασε στην πρώτη βάση γεμάτος ενθουσιασμό και με ορθάνοιχτα απο χαρά μάτια, κοιτώντας γύρω του απορημένα και σαστισμένα, να καταλάβει τι άλλο πρέπει τώρα να κάνει...

Η εξέδρα συνέχισε τότε, "Shay, τρέξε στη δεύτερη βάση, Shay τρέξε.. τρέξε.."

Με την ανάσα κομμένη και άτσαλα, έτρεξε προς τη δεύτερη βάση. Μέχρι όμως να φτάσει ο Shay στη δεύτερη βάση, ο δεξιός αντίπαλος είχε ήδη πιάσει την μπάλα.
Ήταν ο μικρότερος της αντίπαλης ομάδας, και είχε πλέον όλη την ευκαιρία, να γίνει ο ήρωας της ομάδας του.
Θα μπορούσε να πετάξει την μπάλα στον συμπαίκτη της δεύτερης βάσης, όπου θα έβγαζε έξω τον Shay, μα κατάλαβε τις προθέσεις του συμπαίκτη του που έριχνε τις βολές, και την έριξε ψηλά, προς τον συμπαίκτη της τρίτης βάσης.

Ο Shay έτρεξε προς την τρίτη βάση σαν ξετρελαμένος, καθώς οι παίκτες της ομάδας του
έτρεξαν κι εκείνοι προς τη βάση.
Όλοι φωνάζαμε, "Shay, Shay, Shay!!!"

Ο Shay έφτασε στην τρίτη βάση, αλά με την κρυφή βοήθεια του αντίπαλου παίχτη της τρίτης βάσης, ο οποίος σταμάτησε να τρέχει να προλάβει την μπάλα, για να δείξει στον Shay την σωστή κατεύθυνση, το πού ήταν η τρίτη βάση, λέγοντάς του "απο δώ, απο δώ Shay.."
Καθώς ο Shay πέρασε απο την τρίτη, τα αγόρια και των δύο ομάδων και οι θεατές στις εξέδρες, ξεσηκώθηκαν φωνάζοντας "Shay, τρέξε στη βάση ένα τώρα, τρέξε στη βάση ένα.."
Ο Shay έφτασε στη βάση, πάτησε στον βατήρα, κερδίζοντας το παιχνίδι, και όλοι τον ζητωκραύγασαν σαν τον ήρωα, που βοήθησε να νικήσει η ομάδα.


Εκείνη την ημέρα, συνέχισε με δάκρυα ο πατέρας, τα αγόρια και απο τις δύο ομάδες, και ο κόσμος στις εξέδρες, βοήθησαν να φέρουν ένα κομμάτι αληθινής αγάπης και ανθρωπιάς σ' αυτόν τον κόσμο, να δώσουν χαρά σε μια ψυχούλα, που τόσο την λαχταρούσε και που τόσο την είχε ανάγκη.

Ο Shay δεν τα κατάφερε μέχρι το επόμενο καλοκαίρι, πέθανε εκείνο τον χειμώνα, χωρίς όμως να ξεχάσει ποτέ, πώς ήταν ο "ήρωας" που με έκανε τόσο χαρούμενο εκείνη την ημέρα, και την χαρά που έδωσε στην μητέρα του, και που με δάκρυα αγκάλιασε τον μικρό της ήρωα σαν πήγαμε σπίτι.

Και τώρα, ...κυρίες, ...κύριοι, ...ο επίλογος..

Υπάρχουν χιλιάδες ανέκδοτα που στέλνονται δια μέσου internet, χωρίς δεύτερη σκέψη.
Μα όταν πρόκειται για ιστορίες που έχουν να κάνουν με επιλογές ζωής, οι άνθρωποι διστάζουν.
Το ακατέργαστο, το χυδαίο, και συχνά άσεμνο, περνάει ελεύθερα μέσω του κυβερνοχώρου, αλλά η δημόσια συζήτηση για την ευπρέπεια, πάρα πολύ συχνά καταστέλλεται, ακόμη και στα σχολεία η και τους εργασιακούς χώρους μας.

Εάν σκέφτεσαι να προωθήσεις αυτό το κείμενο, πιθανότατα θα κάνεις ίσως επιλογή, στα άτομα στα οποία θα το στείλεις.
Θεωρώ προσωπικά πως ανήκω στα άτομα, που πιστεύουν πως μπορούν να κάνουν τη διαφορά.
Όλοι έχουμε χιλιάδες ευκαιρίες στην καθημερινή μας ζωή, να καταλάβουμε την φυσική τάξη των πραγμάτων.
Τόσες πολλές, φαινομενικά τετριμμένες αλληλεπιδράσεις μεταξύ δύο ανθρώπων, μας δίνουν μια επιλογή:
Περνάμε κατά μήκος ενός μικρού σπινθήρα αγάπης και ανθρωπιάς;
ή παραβλέπουμε κάθε ευκαιρία, αφήνοντας αυτόν τον κόσμο ακόμη πιό κρύο;

Ένας σοφός είπε κάποτε, "κάθε κοινωνία κρίνεται, από το πώς μεταχειρίζεται τους πιό αδύναμους ανάμεσά της"

Τώρα έχεις επιλογές για το κείμενο που διάβασες..
Διαγραφή, δηλαδή δεν του δίνεις σημασία, ή..
Προώθηση, δηλαδή, αναδημοσίευσέ το...

Να έχεις μια χαρούμενη ημέρα, να έχεις μια "Shayday!"

Κάνε το σωστό, προώθησέ το, δώσε μια ακόμη μικρή ελπίδα στο να καλυτερέψει ο κόσμος μας, να γίνει πιο ανθρώπινος, πιο συμπονετικός, πιο αγνός..

...και, χαμογέλα!!!... μας παρακολουθούν παιδιά.

Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011

Δεκαεπτά μουσεία ...στο σπίτι σας!

Δεκαεπτά μουσεία ...στο σπίτι σας!
Περισσότερα από 1000 από τα διασημότερα έργα τέχνης παγκοσμίως. Δεκαεπτά μουσεία. 385 αίθουσες έκθεσης. 486 καλλιτέχνες. Oλα, έρχονται στο σπίτι σας για να τα απολαύσετε με την άνεσή σας, αφιερώνοντας όσο χρόνο θέλετε κάθε φορά. Και αυτό είναι μόνο η αρχή...
Ο λόγος για το φιλόδοξο εγχείρημα της Google, το www.googleartproject.com που σας επιτρέπει να "μπείτε" κυριολεκτικά μέσα σε 1061 (για την ώρα) έργα, τα οποια σας προσφέρονται με εντυπωσιακή λεπτομέρεια εστίασης που φτάνουν σε κάθε ξεχωριστή πινελιά του ζωγράφου.

Περιηγηθείτε διαδικτυακά μέσα στα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου με την βοήθεια της τεχνολογίας που χρησιμοποιεί η google για την πλοήγηση στο εσωτερικό κλειστών χώρων. Με την τεχνολογία αυτή θα έχετε την αίσθηση ότι περπατάτε στο μουσείο και μελετάτε τα εκθέματα από απόσταση ...αναπνοής.

Προς το παρόν οι online ξεναγήσεις αφορούν συνεργαζόμενα μουσεία από τις ΗΠΑ, την Ιταλία, τη Γερμανία, την Ισπανία, την Τσεχία, την Ολλανδία και τη Ρωσία, αλλά φιλοδοξία του προγράμματος είναι η λίστα αυτή να αυξάνεται όσο περνάει ο καιρός.

Βέβαια, οι φωτογραφίες των έργων που θα μπορείτε να απολαύσετε παραμένουν πνευματική ιδιοκτησία του κάθε μουσείου και ενδέχεται μάλιστα να υπάρχουν σε αυτές -εσκεμμένα- κάποια θολά σημεία, προκειμένου να δυσαιραίνονται οι προσπάθειες αναπαραγωγής τους.

Το εξαιρετικό είναι πως κάθε χρήστης μπορεί να δημιουργήσει την προσωπική του αίθουσα εκθεμάτων, με τα αγαπημένα του από κάθε μουσείο και να μοιραστεί την "γκαλερί" του με φίλους, συγγενείς και γνωστούς. Φανταστείτε δηλαδή την καταδική σας αίθουσα με τα έργα που λατρεύετε, μια online όαση που θα μπορείτε να επισκέπτεστε όσο συχνά θέλετε και να ανανεώνετε τα εκθέματά της.

Στα συν του προγράμματος συγκαταλέγονται ακόμα η άρτια οργάνωση των εκθεμάτων κάθε μουσείου (μπορείτε να κάνετε αναζήτηση με βάση το έργο, τον καλλιτέχνη ή το μουσείο), ενώ ακόμα μπορείτε να ενημερωθείτε με audio υλικό για στοιχεία που αφορούν το κάθε έργο, αλλά και τον δημιουργό του. Επίσης έχετε την δυνατότητα, εκτός από την οπτικοακουστική ξενάγηση, να δείτε και βίντεο από το YouTube που φτιάχνουν τα ίδια τα μουσεία για τα έργα των συλλογών τους.

Για να δώσουμε ένα σημείο αναφοράς, τα έργα τέχνης που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα εκτείνονται από τη "Γέννηση της Αφροδίτης" του Botticelli, φτάνουν μέχρι το No Woman, No Cry του Chris Ofili, περιλαμβάνουν μεταϊμπρεσιονιστικά έργα βυζαντινής εικονογραφίας του Cezanne, ενώ θα δείτε ακόμα τις οροφές των Βερσαλλιών, χαρακτηριστικούς ναούς της αρχαίας Αιγύπτου, έργα του Rembrandt, του Βαν Γκογκ, και πολλά πολλά ακόμα.

Για αρχή, κάθε ένα από τα συνεργαζόμενα μουσεία διάλεξαν ένα μόνο έργο που φωτογραφήθηκε και σας προσφέρεται σε εξαιρετική λεπτομέρεια. Με τεχνολογία φωτογραφίας super high resolution (ή αλλιώς «gigapixel»), μπορείτε κυριολεκτικά να "βυθιστείτε" μέσα σε κάθε έργο αφού απαρτίζεται από σχεδόν 7 δισεκατομμύρια pixel! Αυτό ουσιαστικά σημαίνει πως σας δίνεται η δυνατότητα να μελετήσετε λεπτομέρειες που ακόμα και αν επισκεπτόσασταν το μουσείο δεν θα μπορούσατε να δείτε από κοντά.

Ο κατάλογος με τα έργα που μπορείτε να μελετήσετε με λεπτομέρεια 7 δισεκατομμύρια pixel
► Alte Nationalgalerie In the Conservatory, Edouard Manet (1878-1879)
► Freer Gallery of Art, Smithsonian The Princess from the Land of Porcelain, James McNeill Whistler (1863-1865)
► The Frick Collection St Francis in the Desert, Giovanni Bellini (started around 1480)
► Gemäldegalerie The Merchant Georg Gisze, Hans Holbein the Younger (1497 - 1562)
► Museum Kampa The Cathedral, František Kupka (1912-1913)
► The Metropolitan Museum of Art The Harvesters, Pieter Bruegel the Elder (1565)
► MoMA, The Museum of Modern Art The Starry Night, Vincent van Gogh (1889)
► Museo Reina Sofia The Bottle of Anís del Mono, Juan Gris (1914)
► Museo Thyssen - Bornemisza Young Knight in a Landscape, Vittore Capaccio (1510)
► National Gallery The Ambassadors, Hans the Younger Holbein (1533)
► Palace of Versailles Marie-Antoinette de Lorraine-Habsbourg, Queen of France, and her children, Louise Elisabeth Vigée-Lebrun (1787)
► Rijksmuseum Night Watch, Rembrandt Harmensz. van Rijn (1642)
► The State Hermitage Museum Return of the Prodigal Son, Rembrandt Harmensz van Rijn (1663-1665)
► State Tretyakov Gallery The Apparition of Christ to the People (The Apparition of the Messiah), Aleksander Ivanov (1837-1857)
► Tate No Woman, No Cry, Chris Ofili (1998)
► Uffizi Gallery The Birth of Venus, Sandro Botticelli (1483-1485)
► Van Gogh Museum The Bedroom, Vincent van Gogh (1888)
Η λίστα με τα 17 Μουσεία που συμμετέχουν στο Google Art Project
► Alte Nationalgalerie, Βερολίνο, Γερμανία
► Freer Gallery of Art, Smithsonian, Ουάσινγκτον DC, Η.Π.Α
► The Frick Collection, Νέα Υόρκη, Η.Π.Α
► Gemäldegalerie, Βερολίνο, Γερμανία
► The Metropolitan Museum of Art, Νέα Υόρκη, Η.Π.Α
► MoMA, Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης, Νέα Υόρκη, Η.Π.Α
► Μουσείο Reina Sofia, Μαδρίτη, Ισπανία
► Μουσείο Thyssen - Bornemisza, Μαδρίτη, Ισπανία
► Μουσείο Kampa, Πράγα, Τσεχία
► National Gallery, Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο
► Βερσαλλίες, Γαλλία
► Rijksmuseum, Άμστερνταμ, Ολλανδία
► Μουσείο Ερμιτάζ, Αγ. Πετρούπολη, Ρωσία
► State Tretyakov Gallery, Μόσχα, Ρωσία
► Tate, Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο
► Uffizi, Φλωρεντία, Ιταλία
► Μουσείο Van Gogh, Άμστερνταμ, Ολλανδία

Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011

Καλημέρα Χριστέ μου, ο Συμεών είμαι. Βοήθησέ με να βγάλω το ψωμάκι μου

«Καλημέρα Χριστέ μου, ο Συμεών είμαι. Βοήθησέ με να βγάλω το ψωμάκι μου».
Το 1922 ήρθε από την Μικρασία με τους πρόσφυγες ένα ορφανό Ελληνόπουλο, ονόματι Συμεών.

Εγκαταστάθηκε στον Πειραιά σε μια παραγκούλα και εκεί μεγάλωσε μόνο του.

Είχε ένα καροτσάκι και έκανε τον αχθοφόρο, μεταφέροντας πράγματα στο λιμάνι του Πειραιά. Γράμματα δεν ήξερε ούτε πολλά πράγματα από την πίστη μας.

Είχε την μακαριά απλότητα και πίστη απλή και απερίεργοι.

Όταν ήρθε σε ηλικία γάμου νυμφεύθηκε, έκανε δυο παιδιά και μετακόμισε με την οικογένεια του στη Νίκαια. Κάθε πρωί πήγαινε στο λιμάνι του Πειραιά για να βγάλει το ψωμάκι του. Περνούσε όμως κάθε μέρα το πρωί από το ναό του αγίου Σπυρίδωνος, έμπαινε μέσα, στεκόταν μπροστά στο τέμπλο, έβγαζε το καπελάκι του και έλεγε: «Καλημέρα Χριστέ μου, ο Συμεών είμαι. Βοήθησε με να βγάλω το ψωμάκι μου».

Το βράδυ πού τελείωνε τη δουλειά του ξαναπερνούσε από την Εκκλησία, πήγαινε πάλι μπροστά στο τέμπλο και έλεγε: «Καλησπέρα Χριστέ μου, ο Συμεών είμαι. Σ' ευχαριστώ πού με βοήθησες και σήμερα». Έτσι περνούσαν τα χρόνια του ευλογημένου Συμεών.

Περίπου το έτος 1950 όλα τα μέλη της οικογενείας του αρρώστησαν από φυματίωση και κοιμήθηκαν εν Κυρίω. Έμεινε ολομόναχος ο Συμεών και συνέχισε αγόγγυστα τη δουλειά του αλλά και δεν παρέλειπε να περνά από τον άγιο Σπυρίδωνα να καλημερίζει και να καλησπερίζει τον Χριστό, ζητώντας την βοήθεια Του και ευχαριστώντας Τον.

Όταν γέρασε ο Συμεών, αρρώστησε. Μπήκε στο Νοσοκομείο και νοσηλεύτηκε περίπου για ένα μήνα. Μια προϊσταμένη από την Πάτρα τον ρώτησε κάποτε:
-Παππού, τόσες μέρες εδώ μέσα δεν ήρθε κανείς να σε δει. Δεν έχεις κανένα δικό σου στον κόσμο;

-Έρχεται, παιδί μου, κάθε πρωί και απόγευμα ο Χριστός και με παρηγορεί.

-Και τι σου λέει, πάππου;

«Καλησπέρα Συμεών, ο Χριστός είμαι, κάνε υπομονή».

Ή Προϊσταμένη παραξενεύτηκε και κάλεσε τον Πνευματικό της, π. Χριστόδουλο Φάσο, να έρθει να δει τον Συμεών μήπως πλανήθηκε, Ό π. Χριστόδουλος τον επισκέφθηκε, του έπιασε κουβέντα, του έκανε την ερώτηση της Προϊσταμένης και ο Συμεών του έδωσε την ίδια απάντηση.

Τις ίδιες ώρες πρωί και βράδυ, πού ο Συμεών πήγαινε στο ναό και χαιρετούσε τον Χριστό, τώρα και ο Χριστός χαιρετούσε τον Συμεών.
Τον ρώτησε ο Πνευματικός:
-Μήπως είναι φαντασία σου;
-Όχι, πάτερ, δεν είμαι φαντασμένος, ο Χριστός είναι.
-Ήρθε και σήμερα;
-Ήρθε.
-Και τι σου είπε;
-Καλημέρα Συμεών, ο Χριστός είμαι. Κάνε υπομονή, σε τρεις μέρες θα σε πάρω κοντά μου πρωί-
πρωί.
Ο Πνευματικός κάθε μέρα πήγαινε στο Νοσοκομείο, μιλούσε μαζί του και έμαθε για την ζωή του.
Κατάλαβε ότι πρόκειται περί ευλογημένου ανθρώπου. Την τρίτη ημέρα πρωί-πρωί πάλι πήγε να δει τον Συμεών και να διαπιστώσει αν θα πραγματοποιηθεί η πρόρρηση ότι θα πεθάνει. Πράγματι εκεί που κουβέντιαζαν, ο Συμεών φώναξε ξαφνικά: «Ήρθε Ο Χριστός», και εκοιμήθη τον ύπνο του δικαίου...

Από το βιβλίο «ΑΣΚΗΤΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ», Ιερόν Ησυχαστήριον Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, Μεταμόρφωσις
Χαλκιδικής.__

Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011

Dream journey to ancient sites of global cultural monuments

Ονειρική διαδρομή στ' αξιοθέατα των παγκόσμιων πολιτιστικών μνημείων

Italy
http://www.yvettedefrance.com/Photos-du-monde/A1/italie.htm

France
http://www.yvettedefrance.com/Photos-du-monde/A1/france.htm

U.S.A
http://www.yvettedefrance.com/Photos-du-monde/A1/U-S-A.htm

Scandinavie
http://www.yvettedefrance.com/Photos-du-monde/A1/Scandinavie.htm

Bulgarie
http://www.yvettedefrance.com/Photos-du-monde/A1/Bulgarie.htm

Roumanie
http://www.yvettedefrance.com/Photos-du-monde/A1/Roumanie.htm

Allemagne
http://www.yvettedefrance.com/Photos-du-monde/A1/Allemagne.htm

Amérique du Sud
http://www.yvettedefrance.com/Photos-du-monde/A1/amerique_sud.htm

Espagne
http://www.yvettedefrance.com/Photos-du-monde/A1/espagne.htm

Canada
http://www.yvettedefrance.com/Photos-du-monde/A1/canada.htm

Greece
http://www.yvettedefrance.com/Photos-du-monde/A1/grece.htm

Japon
http://www.yvettedefrance.com/Photos-du-monde/A1/japon.htm

Afrique
http://www.yvettedefrance.com/Photos-du-monde/A1/Afrique.htm

Portugal
http://www.yvettedefrance.com/Photos-du-monde/A1/Portugal.htm

Autriche
http://www.yvettedefrance.com/Photos-du-monde/A1/autriche.htm

Australia
http://www.yvettedefrance.com/Photos-du-monde/A1/austra.htm

Les Caraïbes
http://www.yvettedefrance.com/Photos-du-monde/Caraibes/caraibes.htm

Alaska
http://www.yvettedefrance.com/Photos-du-monde/A1/Alaska.htm

Hongrie
http://www.yvettedefrance.com/Photos-du-monde/A1/Hongrie.htm

Croatie
http://www.yvettedefrance.com/Photos-du-monde/A1/croatie.htm

Ile de Norfolk
http://www.yvettedefrance.com/Photos-du-monde/Pays/Norfolk/Norfolk.htm

I le de Malte
http://www.yvettedefrance.com/Photos-du-monde/Pays/Malta/malta.htm

Luxembourg
http://www.yvettedefrance.com/Photos-du-monde/Pays/lux/luxembourg.htm

Mexique
http://www.yvettedefrance.com/Photos-du-monde/Pays/Mexique/Mexique.htm

Pologne
http://www.yvettedefrance.com/Photos-du-monde/Pays/Pologne/poland.htm

Prague
http://www.yvettedefrance.com/Photos-du-monde/Pays/prague/Prague.htm

Saint-Pétersbourg
http://www.yvettedefrance.com/Photos-du-monde/Pays/saint_petersbourg/ST_Petersb.htm

Israel
http://www.yvettedefrance.com/Photos-du-monde/Pays/Israel/israel.htm

Irlande
http://www.yvettedefrance.com/Photos-du-monde/Pays/Irland/Irlande.htm

Ecosse/Oban/Glasgow
http://www.yvettedefrance.com/Photos-du-monde/Pays/Ecosse1/Oban.htm

Fidji
http://www.yvettedefrance.com/Photos-du-monde/Pays/fitji/FITJI.htm

Singapour
http://www.yvettedefrance.com/Photos-du-monde/Pays/Singapour/Singapour.htm

Hong Kong
http://www.yvettedefrance.com/Photos-du-monde/Pays/hongkong/hong.htm

Thaïlande
http://www.yvettedefrance.com/Photos-du-monde/Pays/siam/siam.htm

Thaïlande 2
http://www.yvettedefrance.com/Photos-du-monde/Pays/Thailand/thailand.htm

Turquie
http://www.yvettedefrance.com/Photos-du-monde/Pays/turquie/turquie.htm

Chutes du Rhin Suisse
http://www.yvettedefrance.com/Photos-du-monde/Pays/Suisse/Suisse.htm

Genève
http://www.yvettedefrance.com/Photos-du-monde/Pays/Geneve/geneve.htm

Bombay –Sri Lanka
http://www.yvettedefrance.com/Photos-du-monde/Pays/Sri/Sri_lanka.htm

Indie
http://www.yvettedefrance.com/Photos-du-monde/Pays/Inde/Inde.htm

FIN

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΜΑΣ

Ημερομηνία: Τρίτη, 8 Φεβρουάριος 2011, 10:26


Μολυσμένα με βαρέα μέταλλα σε αποσοστό που αγγίζει το 1000% είναι πατάτες, κρεμμύδια και καρότα από τη Θήβα και τα Οινόφυτα, όπως έδειξε έρευνα-σοκ του πανεπιστημίου."Η" 2/10

Του Κασσιανού Τζέλη

Πατάτες, κρεμμύδια και καρότα επιμολυσμένα με μεγάλες ποσότητες επικίνδυνων βαρέων μετάλλων που σε ορισμένες περιπτώσεις αγγίζουν και το 1.000% πάνω από τα λογικά όρια, φτάνουν καθημερινά στα τραπέζια των ελληνικών νοικοκυριών αποτελώντας βασικές τροφές ενηλίκων και παιδιών!
Βασικά τρόφιμα, συστατικά στοιχεία της ελληνικής διατροφής που παράγονται κατά πλειοψηφία στον κάμπο της Θήβας και των Οινοφύτων, (η περιοχή παράγει τη συντριπτική πλειοψηφία κρεμμυδιού και καρότου αλλά και ένα μεγάλο μέρος της πατάτας που διακινείται στην ελληνική αγορά) σε χώμα, δηλαδή, επιβαρημένο από τη βιομηχανική ρύπανση των μονάδων που ευθύνονται για την τραγωδία του Ασωπού και τις αποδεδειγμένες πλέον καρκινογενέσεις στην περιοχή.

Μελέτη
Αυτό προκύπτει από τη μελέτη του Εργαστηρίου Χημείας Τροφίμων του Πανεπιστημίου της Αθήνας που θα παρουσιαστεί αύριο στο 7ο Διεθνές Συνέδριο «Ημέρες Αναλυτικής Χημείας» που διεξάγεται στη Μυτιλήνη, και δημοσιεύει σήμερα η Η». Η μελετητική ομάδα (Χ. Κιρκίλλης, Γ. Πασσιάς, Σ. Μηνιάδου-Μειμάρογλου, Ν. Θωμαΐδης και Γ. Ζαμπετάκης) αγόρασε και σύγκρινε τρόφιμα-βολβούς (καρότα, κρεμμύδια, πατάτες) από την Θήβα και τα Οινόφυτα με άλλα που έχουν παραχθεί σε περιοχές με μικρή ή καθόλου βιομηχανική δραστηριότητα.
Η ομάδα του Πανεπιστημίου Αθηνών αγόρασε 13 παρτίδες παραγωγής από καθένα από τα παραπάνω τρία τρόφιμα που καλλιεργήθηκαν στη Θήβα, από 13 σούπερ μάρκετ της Αθήνας και το κάθε ένα από αυτά αναλύθηκε 3 φορές και συγκρίθηκε με 2 δείγματα από «καθαρές» περιοχές κάθε ένα από τα οποία αναλύθηκε επίσης 3 φόρες. Η μελέτη φέρνει στο φως συγκλονιστικά στοιχεία:
Καρότα που παράχθηκαν στη Θήβα και αγοράστηκαν από σούπερ μάρκετ της Αθήνας, βρέθηκαν να έχουν έως και 700% νικέλιο παραπάνω από καρότα που παράχθηκαν σε μη βιομηχανικές περιοχές. Επίσης, ενώ στα καρότα από άλλες περιοχές το χρώμιο ήταν κατά μέσο όρο 20 μg/kg, στα καρότα Θήβας έφτασε μέχρι 76 μg/kg. Ακόμα, εντοπίστηκε μόλυβδος μέχρι και 43 μg/kg, ενώ ο μέσος όρος στα καρότα από άλλες περιοχές είναι 35 μg/kg.
Διπλάσιο είναι το κάδμιο στα καρότα Θήβας από τα καρότα άλλων περιοχών.
Κρεμμύδια που παράχθηκαν στη Θήβα περιέχουν έως 688 μg/kg νικελίου, ενώ ο μέσος όρος στα κρεμμύδια άλλων περιοχών είναι μόλις 57 μg/kg, δηλαδή 640% παραπάνω. Στα κρεμμύδια άλλων περιοχών το χρώμιο ήταν κάτω από το όριο ανίχνευσης. Παρ' όλα αυτά σε κρεμμύδια Θήβας βρέθηκε έως και 26 μg/kg.
Επίσης, ενώ στα κρεμμύδια άλλων περιοχών ο μόλυβδος είναι κατά μέσο όρο 24 μg/kg σε αυτά της Θήβας βρέθηκε έως και 72 μg/kg. Λίγο αυξημένες ήταν οι τιμές του καδμίου στα κρεμμύδια Θήβας σε σχέση με άλλες περιοχές.
Πατάτες που παράχθηκαν στη Θήβα περιέχουν έως 1.894 μg/kg νικελίου, ενώ στις άλλες περιοχές ο μέσος όρος είναι 78 μg/kg, δηλαδή 926% πάνω!
Κι εδώ το χρώμιο σε άλλες περιοχές ήταν κάτω από τα ανιχνεύσιμα όρια αλλά στη Θήβα έφτασε μέχρι και 170 μg/kg. Δηλαδή 350% παραπάνω.
Βρέθηκε ακόμη στις πατάτες Θήβας έως 36 μg/kg μολύβδου, ενώ στις άλλες περιοχές ο μέσος όρος είναι 18 μg/kg. Σε λογικά επίπεδα εντοπίστηκε κάδμιο.

Βαρέα μέταλλα
Με βάση αυτά τα αποτελέσματα προκύπτει ότι τα καρότα, κρεμμύδια και πατάτες Θήβας είναι κατά υπερβολικό βαθμό επιβαρημένα με πολύ επικίνδυνα βαρέα μέταλλα και κυρίως με νικέλιο, χρώμιο και κάδμιο. Οι επιστήμονες θεωρούν ότι η επιμόλυνση αυτή οφείλεται στη ρύπανση του Ασωπού και του υπόγειου υδροφορέα της ευρύτερης περιοχής.
Το θέμα είναι πόσο επικίνδυνα είναι τα επίπεδα νικελίου και χρωμίου στα τρόφιμα αυτά για τον ανθρώπινο οργανισμό. Σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου Αθηνών αν λάβουμε υπόψη την ανεκτή ημερήσια πρόσληψη νικελίου για παιδιά που είναι 300 μg την ημέρα, τότε από τα στοιχεία της έρευνας προκύπτει ότι αρκούν λίγα γραμμάρια καρότου, κρεμμυδιού και πατάτας Θήβας για να τεθεί σε κίνδυνο η υγεία ενός παιδιού!
Επίσης, όπως αναφέρουν οι ερευνητές, θα πρέπει να υπολογίσουμε και το νικέλιο που προσλαμβάνει ο ανθρώπινος οργανισμός από το νερό κι άλλες τροφές, ακόμα και μέσω της αφής με τα επινικελωμένα μαχαιροπίρουνα!
Ειδικότερα για τα παιδιά που τρέφονται με παιδικές τροφές που περιέχουν καρότα και πατάτες υπάρχει ένας εν δυνάμει κίνδυνος υπέρβασης της ανεκτής ημερήσιας πρόσληψης νικελίου!

Οριοθέτηση
Η ομάδα του Πανεπιστημίου Αθηνών προτείνει την άμεση διενέργεια τοξικολογικής μελέτης και την οριοθέτηση νικελίου και χρωμίου στα τρόφιμα, κάτι που σήμερα δεν προβλέπεται από τη νομοθεσία.
Ζητούν ακόμη να επαναξιολογηθεί η χρήση της αγροτικής γης, με δεδομένο ότι, όπως αναφέρουν στην έκθεση, τα τρόφιμα βολβοί απορροφούν εκτενώς βαρέα μέταλλα.


Γίνεται ακόμη εμφανές ότι μέσω του Ασωπού τίθεται σε κίνδυνο και η υγεία κάθε ελληνικού νοικοκυριού που καταναλώνει εδώ και χρόνια προϊόντα που παράγονται στην περιοχή και κυρίως πατάτες, καρότα άλλα και αναψυκτικά που εμφιαλώνονται με νερό από το καρκινογόνο ποτάμι.

Η πολιτεία γνωρίζει εδώ και χρόνια αλλά... αγρόν ηγόραζε!
Η ευθύνη της πολιτείας είναι τεράστια αφού δεν προέβη σε κανένα μέτρο, ούτε καν πρόληψης ενώ:
Γνώριζε εδώ και μισή δεκαετία τουλάχιστον το πρόβλημα ρύπανσης του Ασωπού και τον άμεσο κίνδυνο επιμόλυνσης του υδροφόρου ορίζοντα.

Γνώριζε εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια τις μετρήσεις του ΙΓΜΕ που έγιναν στην πεδιάδα της Θήβας και οι οποίες δημοσιεύτηκαν στο παρελθόν από την «Η» ότι έχει επιμολυνθεί με εξασθενές χρώμιο ο υδροφόρος ορίζοντας.
Παρ' όλα αυτά, το υπουργείο Περιβάλλοντος μόλις πριν λίγους μήνες ανακοίνωσε κάποια μέτρα για τη συμμόρφωση των βιομηχανιών στον Ασωπό, το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης δεν έχει προχωρήσει στην παραμικρή δράση, το υπουργείο Υγείας δεν έχει προχωρήσει σε εκπόνηση επιδημιολογικής μελέτης και η μόνη που έγινε είναι μιας μη κερδοσκοπικής οργάνωσης (Πρόληψις), η οποία, όμως, μέτρησε το πόσοι πέθαναν από καρκίνο και όχι πόσοι κινδυνεύουν να αναπτύξουν οποιαδήποτε ασθένεια από τα επιμολυσμένα τρόφιμα και νερό.

Μάλιστα η εκπόνηση της μελέτης έγινε με κρατικά χρήματα (500.000 ευρώ μέσω του ΚΕΛΠΝΟ) άλλα όχι με κρατική αιγίδα, πράγμα που σημαίνει ότι δεν έχει και νομική αξία για τους κατοίκους της περιοχής!

Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011

Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΗΣ ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΜΑΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ

(Ο ερημίτης μοναχός Ιωσήφ)



Ο μοναχός Ιωσήφ (κατά κόσμον Χρήστος Μπαίρακτάρης) είναι μόλις 48 ετών. Κατάγεται απο το χωριό Άγιος Βασίλειος της Κορινθίας και θεωρείται απο την οικογένεια της Πολεμικής μας Αεροπορίας ο δικός της άνθρωπος. Τον γνωρίζουν όλοι οι πιλότοι των αεροπλάνων Phantom, Corsair και F-16, οι χειριστές δηλαδή που κάθε μέρα δίνουν τον δικό τους επικίνδυνο αγώνα για την αξιοπρέπεια της Ελλάδας και την ελληνικότητα του Αιγαίου.



Ο πατέρας Ιωσήφ μονάζει από την αρχή της δεκαετίας 1980 στο Άγιον Όρος. Από το 1989 έχει αποσυρθεί στο ησυχαστήριό του, στην άκρη... του πουθενά πάνω στα βράχια του Ακρωτηρίου Άκραθoς, πάνω από ένα γκρεμό βάθους 300 μέτρων. Μόνος με το Θεό... Διαβάζει, κάνει χειρωνακτικές εργασίες και σώζει την ψυχή του.





"Είναι ένας Άγιος άνθρωπος, μια βιβλική μορφή, που όποιος τον γνωρίσει έχει ανοίξει ένα παράθυρο στον κόσμο της καλοσύνης και της αγάπης" είπε στον "Ρress Τime" ο πιλότος Γιώργος Βαζούρας που τον επισκέπτεται συχνά.



Ο πατέρας Ιωσήφ, ερημίτης του Αγίου Όρους, παρακολουθεί τις αερομαχίες στο Αιγαίο και ευλογεί τους πιλότους των μαχητικών μας. Απο το 1990 περίπου όλοι οι Έλληνες πιλότοι ύστερα απο κάθε εμπλοκή με τους Τούρκους πετάνε πάνω απο το Άγιο Όρος για να πάρουν την ευχή του σεβάσμιου γέροντα.



"

Κάθε μέρα, όταν ακούω τον θόρυβο των αεροπλάνων, πετιέμαι απο το κελί μου. Βγαίνω έξω και κυματίζω την Ελληνική σημαία. Δακρύζω από συγκίνηση, καθώς αυτά τα νέα παιδιά έρχονται πάντα ύστερα από οποιαδήποτε αποστολή στο Αιγαίο να με χαιρετίσουν και να τους δώσω την ευχή μου".





Τα τέσσερα τουρκικά F-16 τρύπησαν σαν βέλη τα πυκνά σύννεφα και ξεχύθηκαν στον ουρανό του Αιγαίου. Μόλις πέρασαν στον Ελληνικό εναέριο χώρο, χωρίστηκαν σε ζευγάρια. Το πρώτο έστριψε δεξιά και κατευθύνθηκε προς τη Θάσο και τη Σαμοθράκη. Το δεύτερο συνέχισε σε ευθεία οριζόντια για τις Βόρειες Κυκλάδες (Άνδρο-Τήνο-Μύκονο). Στο Αρχηγείο Τακτικής Αεροπορίας στη Λάρισα είχε σημάνει ήδη συναγερμός. Απο την Αγχίαλο σηκώθηκαν τέσσερα Ελληνικά μαχητικά με κυβερνήτες έμπειρους σμηναγούς και υποσμηναγούς. Το καθημερινό... πανηγύρι μόλις άρχιζε.



Οι Τούρκοι αεροπόροι όταν αντιλήφθηκαν ότι οι διώκτες τους πλησίαζαν, ενώθηκαν στο βόρειο Αιγαίο μεταξύ της Λήμνου, του Αγίου Όρους και της Μυτιλήνης. Δεν ήθελαν απλώς να «παίξουν» αλλά να προκαλέσουν, αφού τα μαχητικά με την ημισέληνο στον ουρά ήταν οπλισμένα. Λίγα λεπτά αργότερα, στο θαλάσσιο χώρο νότια του Αγίου Όρους άρχιζε μια εικονική αερομαχία. Οι Έλληνες χειριστές, με αριστοτεχνικό τρόπο, «πήρε» ο καθένας απο έναν Τούρκο και πολύ σύντομα απέκτησαν επιχειρησιακό πλεονέκτημα. Δηλαδή, κατάφεραν να βρίσκονται πίσω τους σπρώχνοντάς τους ταυτόχρονα προς τα παράλια της Τουρκίας. Σε χαμηλό ύψος πάνω απο τη θάλασσα, με επικίνδυνους ελιγμούς και με τις μηχανές σε μέγιστη ισχύ, εξελίχθηκαν εντυπωσιακές «αερομαχίες», κλειστές στροφές και σφιξίματα που έμοιαζαν με τανάλιες.



Τα VHF με τη Λάρισα είχαν ανάψει. Εντολές και οδηγίες έδιναν κι έπαιρναν, και απο το ραντάρ του Χορτιάτη και της Λήμνου οι επιτελικοί αξιωματικοί της Πολεμικής Αεροπορίας χαμογελούσαν με ικανοποίηση, καθώς έβλεπαν τους Τούρκους να χάνουν σιγά-σιγά τη μάχη και να παίρνουν το δρόμο προς τις ακτές της Τουρκίας.



Τα τέσσερα Ελληνικά F-16, πριν επιστρέψουν στη βάση τους, έκαναν ότι κάνουν τα τελευταία 13 χρόνια όλοι οι Ελληνες αεροπόροι... Πήγαν να πάρουν την ευχή απο τον προστάτη τους! Τον γέροντα Ιωσήφ, που απο το ησυχαστήριό του, στους γκρεμούς του Αγίου Όρους, παρακολουθούσε την αερομαχία με δάκρυα στα μάτια. Επικεφαλής του σχηματισμού ο αρχαιότερος σμηναγός και απο πίσω του τα υπόλοιπα 3 μαχητικά.





Ο μοναχός Ιωσήφ, σκαρφαλωμένος στα βράχια του ακρωτηρίου Άκραθος, με τον επικίνδυνο γκρεμό να χάσκει κάτω απο τα πόδια του, τους περίμενε. Στα χέρια του κρατούσε δύο τεράστιες σημαίες, τη γαλανόλευκη κι εκείνη του Βυζαντίου. Σε πολύ χαμηλό ύψος, τα Ελληνικά αεροπλάνα πέρασαν πάνω απο τον γκρεμό κουνώντας τα φτερά τους. Η φωνή του μοναχού χάθηκε απο το μουγκρητό των κινητήρων:



Να έχετε την ευχή μου! Γυρίστε πίσω υγιείς και πάντα νικητές...". Οι σημαίες ανέμιζαν στον παγωμένο αέρα του Αιγαίου κι ο ερημίτης μοναχός έμεινε πάνω στα βράχια μέχρις ότου τα αεροπλάνα έγιναν κουκίδες και χάθηκαν στον ορίζοντα.





"Τους αγαπώ όλους σαν παιδιά μου. Κάποιους τους έχω γνωρίσει κι απο κοντά", μας είπε ο ερημίτης Ιωσήφ σε συνομιλία που είχαμε μαζί του. «Κάθε μέρα, όταν ακούσω το θόρυβο των αεροπλάνων πετιέμαι από το κελί μου. Εδώ, στην ερημιά και την ησυχία του Άθω, οι θόρυβοι έρχονται απο πολύ μακριά. Βγαίνω έξω και κυματίζω την ελληνική σημαία. Δακρύζω απο συγκίνηση, καθώς αυτά τα νέα παιδιά έρχονται πάντα ύστερα απο οποιαδήποτε αποστολή στο Αιγαίο να με χαιρετίσουν και να τους δώσω την ευχή μου. Έχω παρακολουθήσει πάρα πολλές αερομαχίες. Έχω νιώσει φόβο και υπερηφάνεια.



Αλλά το συναίσθημα, έπειτα απο κάθε εμπλοκή να περνάνε πάνω απο το ησυχαστήριο μου για να με χαιρετίσουν, δεν περιγράφεται... Κάποιοι απο τους πιλότους ήρθαν ως εδώ και με βρήκαν. Αγκαλιαστήκαμε, μιλήσαμε, μου άνοιξαν την καρδιά τους. Μου αποκάλυψαν τα προβλήματα τους. Νιώθω ότι με τα λόγια μου, που είναι λόγια του Θεού, θα γίνουν ακόμα πιο γενναίοι για να υπερασπίζονται πάντα την Ελλάδα μας».





Ο αρχηγός της Αεροπορίας, πτέραρχος Γιώργος Αυλωνίτης, είναι ένας απο τους αξιωματικούς που έχει συναντήσει τον μοναχό Ιωσήφ. Και όπως και οι υπόλοιποι, έχει εντυπωσιαστεί απο τον γαλήνιο χαρακτήρα του και τη σοφία των λόγων του. Οι πιλότοι απο όλες τις πολεμικές μοίρες έχουν στείλει στο ησυχαστήριο του ερημίτη ευχές, αναμνηστικά δώρα, αλλά πάνω απο όλα την αγάπη τους, γιατί ξέρουν ότι έπειτα απο μια δύσκολη πτήση με οποιονδήποτε καιρό πάνω απο το Αρχιπέλαγος, Ο σύγχρονος «προστάτης» τους θα βρίσκεται εκεί, πάνω στα βράχια, για να τους ευλογήσει και να τους εμψυχώσει...

Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΗΣ ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΜΑΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ

http://www.facebook.com/note.php?created&¬e_id=10150114868942281#!/notes/daniil-sapikas/o-agioreites-prostates-tes-polemikes-mas-aeroporias/10150114868942281