ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!

ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΡΟ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ του 2010

Διανύουμε την προ των Χριστουγέννων εβδομάδα. Η κοινωνία μας είναι ένα σκάφος με σχισμένα τα ιστία των αρετών, με τσακισμένα τα κατάρτια των αξιών, δίχως σωσίβιες λέμβους πνευματικότητας και ηθικής, κλυδωνιζόμενο απ’ τα δυσθεόρατα κύμματα της διαφθοράς, της εκμετάλλευσης, της ημιμάθειας, της αθεϊας, της ασέβειας, του μίσους και του φόβου. Ιδίως η ηθική του σύγχρονου ‘Ελληνα έχει ατονήσει. Το μέτρο αξιολόγησης και διάκρισης μεταξύ καλού και κακού έχει περιπέσει σε αχρηστία. Η συνείδηση του, σύμφωνα και με την διαπίστωση-φόβο του Φρόϋντ, έχει υποβιβασθεί στο ποταπό επίπεδο του «ΕΓΩ», διαπλεκόμενη με τα πλέον ταπεινά ένστικτα του.

Το φανταχτερό κουστούμι του τεχνικό-υλιστικού πολιτισμού που έχει ενδυθεί, απλώς καθιστά αόρατο τον δυσειδή πρόγονο του. τον άνθρωπο των σπηλαίων, ή μάλλον αυτόν του σπηλαίου του Πλάτωνος...

Η απτή διαπίστωση της ανάγκης να ευρεθούν πνευματικά αναστήματα, με ολοπρόθυμη προσφορά, που θα λυώσουν σαν λαμπάδες στις πυρές ποικίλων δυσκολιών, για το κοινό καλό είναι πλέον επιτακτική.

Όλοι μας, έχουμε ανάγκη από μια ψυχική τόνωση. Απο μια ανανέωση των δυνάμεων, της πίστης και του ζήλου. Μια ενθάρρυνση για τα καλά και τα αγαθά έργα. Όποιοι και όσοι έχουν τα προσόντα και τη διάθεση, χρήζει να δώσουν παρουσία, να ενεργοποιηθούν άμεσα στα καθήκοντα της «Φιλαλληλίας» και της «Αγάπης».

Η πολιτισμική τραγωδία που βιώνουμε σήμερα, απόρροια της πολιτικής σκοπιμότητας, της αναλγησίας και της μικρότητας κάποιων συνανθρώπων μας, που έτυχε να κυβερνήσουν ή κυβερνούν το σκάφος της χώρας μας, τα πνευματικά της πράγματα, ομού και αυτά της Τέχνης, αδυνατεί να δώσει λύσεις.
Και όμως οι λύσεις είναι υπαρκτές και εφαρμόσιμες, εφ΄ όσον εκκινήσουμε απο τον εαυτό μας, αλλάζοντάς τον γόνιμα. Ο ψυχικά καλλιεργημένος άνθρωπος, ο πνευματικός, ο λογικός, ο ενάρετος, ο ηθικός, ο σκεπτώμενος, ο έμπλεος αγάπης, ουδέποτε φοβάται, μηδέ πανικοβάλεται. Συγκεντρώνεται στο υφιστάμενο πρόβλημα, το αναλύει, και βρίσκει τη λύση του. Είναι εύκολο να επιτευχθούν όλα αυτά; Φυσικά όχι. Πρέπει να γίνουμε πνευματικοί αθλητές, με θέληση για πράξη, και όχι για υποχώρηση, πανικό και ήττα.
Απουσιάζουν μεν τα υγιή πρότυπα στις μέρες μας, μα αυτό δεν αποτελεί τροχοπέδη. Μπορούμε κάλλιστα να αναζητήσουμε τα υπαρκτά του παρελθόντως. Και δόξα τω Θεώ η Ελλάδα διαθέτει πάμπολλα. Κυριάρχο όμως πρότυπο και διδάσκαλος όλων ήταν, είναι και θα είναι ένας μόνον « Άνθρωπος».

Ο «Θεάνθρωπος» Ιησούς Χριστός. Αυτός που γεννήθηκε-ενσαρκώθηκε προ 2010 ετών, με τον πιο ταπεινό τρόπο, σ΄ έναν σταύλο ανάμεσα στα ζώα. Αυτός που μεγάλωσε, ανθρώθηκε, δίδαξε και τελικά θυσιάστηκε για όλους εμάς, δίχως να επιζητεί προσωπικό ώφελος. Αυτός που δίδαξε στους ανθρώπους μια μόνον λέξη, την έννοια και την πράξη της. Την ΑΓΑΠΗ.

Διότι η ΑΓΑΠΗ είναι πέραν των άλλων χαρακτηριστικών της και μια γέφυρα ψυχικής επικοινωνίας. Είναι σμίλη και χρωστήρας ταυτόχρονα, που δομούν την καλλιέπεια της ψυχής και της καρδιάς, γονιομοποιώντας και τον ανθρώπινο νού. Κι εμείς οι «πνιγμένοι» σήμερα στα δυσεπύλητα (;) προβλήματα, αρκεί να την υιοθετήσουμε, να την ενστενιστούμε, να την κάνουμε βίωμα στην καθημερινή μας πράξη.

Και τότε, υπο το άπλετο «φώς» της, θα αττενίσουμε τα προβλήματα μας απο μια διαφορετική οπτική γωνία. Θα αποδιώξουμε τον φόβο και τον πανικό. Θα γίνουμε γόνιμοι, ενεργοί πολίτες, και απόστολοι της. Θα γίνουμε το υγιές παράδειγμα στους συνανθρώπους μας, μα κυρίως στα παιδιά μας.
Ήδη επισκεπτόμαστε τα καταστήματα, για να αγοράσουμε, όσοι έχουμε χρήματα, τρόφιμα και δώρα για τα Χριστούγεννα.
Παίρνουμε και μερικές μέρες άδειας, για να χαλαρώσουμε, να ξεκουραστούμε και να οργανώσουμε την ιερή αυτή μέρα σωστά.
Μήπως όμως μας διαφεύγει και κάτι σημαντικό; Είναι η μέρα των Χριστουγέννων, μέρα χαράς μόνον; Φυσικά όχι. Αφού ξεκουραστούμε και ηρεμήσουμε από την φρενίτιδα της καθημερινότητάς και των προβλημάτων μας, ας προβούμε σε μια αυτοκριτική στον εαυτό μας.

Ας σκεφτούμε, έστω αυτές τις μέρες, και τους πολλούς δυστυχώς συνανθρώπους μας, που δοκιμάζονται από ασθένειες, ανεργία, ορφάνια και μοναξιά. Εάν μπορούμε να τους συνδράμουμε οικονομικά ή με απαραίτητα γι΄ αυτούς υλικά, όπως τρόφιμα, φάρμακα και ρούχα, ας το πράξουμε άμεσα. Ένα χαμόγελο, μια συγχώρεση, ένας καλός λόγος, μια αγκαλιά, είναι χρήσιμες επίσης.

Είναι και κάποιος άλλος που θα άξιζε να σκεφτούμε αυτές τις μέρες χαράς. Πρόκειται γι’ αυτόν που προς χάριν Του, κάνουμε τόσα έξοδα, ταξίδια, χαρές και τραπεζώματα τα Χριστούγεννα.

Εννοώ τον Κύριο μας Ιησού Χριστό, που με τη θεία Γέννηση Του μας πρωτο-δίδαξε την ταπεινότητα. Όσοι Τον καταλαβαίνουν και όσοι τον πιστεύουν αληθινά.

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!