Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010

Σε όσους από μας ευνοήθηκαν από την επίσκεψη του Πνεύματος της Αληθείας

.


Όπως πάντα, έτσι και σήμερα, οι άνθρωποι τείνουμε να ξεχνούμε επιδεικτικά την Αλήθεια, υπεκφεύγοντας του Εαυτού μας. Την ίδια στιγμή, χωρίς να το καταλαβαίνουμε, προσκαλούμε το Φως της να μας υπενθυμίσει τα βασικότερα ολισθήματά μας: την λήθη & την άγνοια.

Αυτό συμβαίνει εδώ και αρκετά χρόνια με εμάς τους Έλληνες: ενδίδοντας στην πιο χαμερπή εκδοχή του εαυτού μας, υποτασσόμαστε αναντίρρητα και παθητικά στην ανάγκη για βόλεμα, και στην συμφεροντολογική ευπιστία, αποφεύγοντας συστηματικά την ανάληψη κάθε προσωπικής ευθύνης για ό,τι συμβαίνει στην ατομική, οικογενειακή και συλλογική μας ζωή.

Εύχομαι στην χρονιά που μπαίνει να κληθούμε όλοι μας να αποδεχτούμε τον βαθμό της προσωπικής μας ευθύνης στη ζωή μας.

Εύχομαι με αφορμή την γέννηση του σωτήρα του κόσμου, να αναζητήσουμε με θέρμη καρδιάς την προσωπική & συλλογική μας σωτηρία στο πλαίσιο της οικοδόμησης μιας ζωντανής σχέσης μαζί Του, με Εκείνον που ενσάρκωσε την Αλήθεια, την Οδό και την Ζωή.

Εύχομαι να επενδυθούμε συνειδητά τον εύκολο φόβο & θυμό μας, καθώς και ό,τι μας περιορίζει σε μια "ζωή" που κινείται ανάμεσα στις συσκευές του ψυγείου και της τηλεόρασης.

Να απαλλάξουμε την εν τάφω "ζωή" μας από την ανάγκη του περιττού, και της πνευματικής ραθυμίας, που μας καταδυναστεύει και μας εξουθενώνει.

Εύχομαι να ερωτευθούμε παράφορα την γνώση και την βιωματική εμπειρία του Εαυτού, γιατί μόνο αυτή μπορεί να μας οδηγήσει με ασφάλεια στην επώδυνη, "ενήλικη" και λυτρωτική επιλογή της "εν Χριστώ" ενότητας και της ελευθερίας.

Εύχομαι να αξιοποιήσει ο καθένας μας ό,τι μας συμβαίνει σε αυτήν την φάση της ζωής μας με στόχο να θυμηθούμε, ποιοί ήμασταν πάντα, και ποιοι είμαστε, αλλά μέχρι σήμερα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να το ξεχάσουμε.

Σε όσους από μας ευνοήθηκαν από την επίσκεψη του Πνεύματος της Αληθείας, και η καρδιά τους καταπονήθηκε από το βίωμα του μεταφυσικού πόνου, από την βαρύτατη πνευματική οδύνη της απώλειας της πηγής μας, της αρχικής ενότητάς μας με τον Κύριο της ζωής, τα Χριστούγεννα έρχονται για να καθησυχάσουν την αγωνία μας, και να πληρώσουν το δυσβάσταχτο κενό της λήθης, μέσα από την γέννηση της απαστράπτουσας Αλήθειας στο πρόσωπο του Κυρίου της Αγάπης, του Ιησού Χριστού.

Και αυτά τα Χριστούγεννα η ενσαρκωμένη Αλήθεια μας χτυπά διακριτικά, χωρίς θόρυβο, σχεδόν ανεπαίσθητα την πόρτα... Ας δώσουμε προσοχή, κι ας ακούσουμε το κάλεσμα Της. Ας της ανοίξουμε το φτωχικό μας... κι ας μεταμορφωθούμε από υπηρέτες του φόβου, σε θεράποντες της Αλήθειας...

Ας θυμόμαστε ότι υπάρχει μόνο ένα δίλημμα: Φόβος ή Αγάπη...

Ας μην ξεχνάμε ότι την πιο σκοτεινή στιγμή της νύχτας, την ακολουθεί πάντα το φως της αυγής...
Ευχές για χρόνια υγιή, ευγνώμονα, και ειρηνικά!

Dr. Γρηγόρης Βασιλειάδης, M.Sc. Ph.D.
Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπευτής,
Μέλος του Σ.Ε.Ψ. (Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων) και της E.F.T.A. (European Family Therapy Association)

http://www.aftognosia.gr/index.php

Δεν υπάρχουν σχόλια: