Η Γαλλική λέξη deja-vu για το << ήδη ειδωθέν >> είναι για την
πεποίθηση του ότι έχει ήδη βρεθεί κάποιος στις σημερινές κα-
ταστάσεις παλιότερα, ακόμη και αν αυτό δεν είναι πιθανόν.
Από αρκετές απόψεις, το φαινόμενο deja-vu είναι ένα από τα
πιο πολύπλοκα στον κατάλογο των ανθρωπίνων εμπειριών,
σαν μια κατάσταση εκτός του συνηθισμένου που δηλώνει μια
ενημερότητα.
Η Δρ Λουίζα Ε.Ράιν λέει: « Έχω βρει ότι αυτό το είδος εμπειρίας
είναι το πιο συνηθισμένο απ' όλα όσα αναφέρουν τα άτομα που
παρακολουθούν μια διάλεξη».
Περίπου τα τρία-τέταρτα των παρευρισκομένων φαίνεται να αναγνωρίζουν αυτό το είδος εμπειρίας.
Το deja-vu είναι επίσης περίπλοκο, επειδή, παρ' όλο που συχνά
υποτίθεται ότι η << Επιστήμη >> έχει βρει εδώ και πολύ καιρό
για το τι πρόκειται, αυτό δεν είναι αλήθεια.
Το τραγούδι των Rogers και Hart << Που ή Πότε >> δεν μιλά
μόνο για το deja-vu, πιστοποιεί την άγνοιά μας γι' αυτό, όπως
επίσης και για το ''Πότε και Που θα συμβεί ''.
Στην πραγματικότητα, είναι αμφίβολο αν υπάρχουν πολλές άλ-
λες εμπειρίες, για τις οποίες να έχουν δοθεί τόσες πολλές εξη-
γήσεις, από τόσο διαφορετικές απόψεις ''φυσιολογικά-ιατρικά-
ψυχιατρικά-ψυχολογικά-ψυχαναλυτικά-μυστικιστικά-απόκρυφα
και παραψυχολογικά''.
Μπορεί κάποιος να σχηματίσει την εντύπωση ότι αυτές οι εμπει-
ρίες deja-vu μπορεί να βρεθούν μόνο στην φιλολογία της
ψυχικής έρευνας ή στις κλινικές αναφορές.
Όμως, στην πραγματικότητα πολλοί διάσημοι άνθρωποι, ιδιαίτερα συγγραφείς, έχουν δώσει αναφορές των περιπτώσεων deja-vu (Τolstoy, Shelley κ.α ).
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο Charles Dickens, ο οποίος
όχι μόνο κατέγραψε μια τυπική εμπειρία deja-vu, αλλά επίσης
και μια άλλη στην οποία η αίσθηση της οικειότητας συνδυαζόταν
με ένα παραφυσικό, και πιθανώς προγνωστικό, όνειρο.
Η 1η εμπειρία του Dickens καταγράφηκε στο βιβλίο του
<< Εικόνες από την Ιταλία >>.
Η 2η εμπειρία περιείχε μια αίσθηση πρόγνωσης που βιώθηκε
από τον συγγραφέα, όταν το παράξενο και ανεξήγητο όνειρό του
εκπληρώθηκε.
Πολλές θεωρίες εκτός από τις παραψυχολογικές έχουν προ-
φερθεί για να εξηγήσουν το deja-vu.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι εμπειρίες ποικίλουν πολύ, και
ότι καμιά θεωρία δεν αρμόζει σε όλες τις παραλλαγές της εμπειρίας.
Πολλές εμπειρίες είναι ασαφείς και φευγαλέες, και όταν περνά
η στιγμή, εκείνο που παραμένει είναι κυρίως το μυστηριώδες
συναίσθημα του αλλόκοτου, παρά η υπενθύμιση των λεπτομερειών,
παρ' όλο που ενώ συμβαίνει η εμπειρία, υπάρχει το αίσθημα ότι
είναι κάποιος ικανός να προλέγει εκείνο που θα συμβεί
μεταγενέστερα.
Συνήθως το deja-vu θεωρείται από τους ψυχολόγους σαν ένα
είδος παρα-αμνησίας, ή ψευδούς μνήμης, κατά την οποίαν το
συναίσθημα της οικειότητας αναφέρεται σαν ψευδαισθητικό.
Είναι έκδηλο ότι ένα πέπλο μυστηρίου περιβάλλει το
deja-vu, ακόμη και μια αίσθηση αλλόκοτου συνοδεύει τις
πραγματικές εμπειρίες αυτού.
Βρισκόμαστε στο στάδιο συλλογής στοιχείων για την έρευνα αυτού του φαινομένου ακόμη.
Αν μπορέσουμε να αναλύσουμε μερικές περιπτώσεις, ίσως τότε αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε τον τρόπο, με τον οποίον βιώνουμε την αίσθηση του να ζούμε πάλι ένα γεγονός που συνέβη, χωρίς να γνωρίζουμε το << Που ή Πότε >>.
( από τα αποφθέγματα του κοσμοκαλόγερου ) 24-03-2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου