Είμεθα προνομιούχοι στ’ αλήθεια εμείς οι Έλληνες. Ο τόπος μας, προικισμένος πλούσια από τη φύση, με το ήπιο κλίμα του, με τη διαύγεια του γαλανού ουρανού του, με το άφθονό του φως. Η φυλή μας, με τόσο μακρινή και ένδοξη ιστορία, που και σήμερα ακτινοβολεί από τα βάθη των αιώνων την παλιά της σοφία και την ανθρωπιά. Φυλή ευλογημένη από τον Ουρανό!
Σκέψεις σαν κι’ αυτές μου έρχονται στο νου όταν, επισκέπτομαι τους παλαιούς ιερούς χώρους της πατρίδας μας. Εκεί όπου ελατρεύετο στην αρχαία εποχή η Αλήθεια και το Φως.
Όταν πριν από λίγο καιρό πήγα πάλι στους Δελφούς, με πολύ καλό καιρό, λιακάδα, που ο ήλιος αγκαλιάζει με τόση στοργή τα μεγαλόπρεπα μνημεία και μάρμαρα, εκεί που σήμερα λίγα, πολύ λίγα συντρίμμια έχουν διαφύγει από τη φθορά του χρόνου και του φανατισμού, ξαναγύρισα στους αγαπημένους μου στοχασμούς για το παλιό ελληνικό μεγαλείο, για το «ελληνικό θαύμα», όπως το λέγουν.
Καθισμένος επάνω σε αρχαία πέτρα, η οποία ποιος ξέρει που ανήκε άλλοτε, σε ποιο από τα μνημεία της ιερής αυτής περιοχής, μου είχαν έλθει στο νου πάλι σκέψεις σαν κι’ αυτές, σκέψεις προσφιλείς, που δίδουν πάντοτε τη γαλήνη και την ψυχική έξαρση, σαν γίνονται μάλιστα σε τέτοιους τόπους.
Εκείνο μόνο που ξέρουμε, που μας μετέδωσε η ιστορία πλέον, είναι ότι το Δελφικό Μαντείο είδε ημέρες ακμής, ημέρες μεγαλείου και φωτός πνευματικού, που για τούτο με τόσο μεγάλο σεβασμό μίλησε γι’ αυτό ο αρχαίος κόσμος.
Επιβλητικό και σήμερα το τοπίο των Δελφών, έστω και με τα πενιχρά απομεινάρια της αρχαίας τέχνης, με τα ερείπια των ιερών του, με τα ευρήματα που στοργικά φυλλάσει η πολιτεία στο μουσείο του. Αίσθημα ευγνωμοσύνης εκδηλώνουμε όσοι αγαπούμε την ελληνική αρχαιότητα, για τους ανθρώπους αυτούς, τους σοφούς της αρχαιολογικής επιστήμης, που με τόση μεγάλη αγάπη σκύβουν επάνω στα ερείπια της αρχαιότητος και πολλοί απ’ αυτούς αφιερώνουν ολόκληρη τη ζωή τους ακόμη στην ευγενική αυτή και ήρεμη προσπάθεια, τις ανασκαφές, για να ρίξουν το φως της επιστήμης στην αρχαία ιστορία και τέχνη.
Κοσμοκαλόγηρος 22-01-2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου